عدهای میگویند بیش از ۹۰ درصد از فساد چای دبش در دولت سیزدهم انجام شدهاست و دولت سیزدهم نه تنها گشت مدیران را اجرا نکرد بلکه به دنبال کتمان بزرگترین فساد مالی تاریخ جمهوری اسلامی بودهاست. سه میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار مبلغ فساد چای دبش است و بررسیها نشان میدهد با معادل این پول میتوان جبران ۲۵ درصد از هزینه فشار افزایی در پارس جنوبی را انجام داد. یا یک پالایشگاه دو فازی با ۵۰ میلیون متر مکعب گاز با اعتبار ۴ میلیارد دلار ساخت. پالایشگاه گاز هویزه با اعتبار ۱٫۴ میلیارد دلار و پتروشیمی گچساران نیز با سرمایهگذاری ۱٫۳ میلیارد دلاری ساخته شده که میتوان با حجم فساد پرونده چای دبش، دو پتروشیمی همانند گچساران یا دو پالایشگاه گازی احداث کرد. وقتی فسادی با این رقم در دولت سیزدهم شکل گرفت آقای جلیلی در سایه دغدغه فسادستیزی را چگونه دنبال میکردند؟
همچنین نمیتوان ادامهدهنده راه دولت بود و با کنایه از فساد چای دبش صحبت کرد. سعید جلیلی در یکی از مناظرات تلویزیونی میگوید: «موضوع چای دبش وقتی اتفاق افتاد که منابع و مصارف به درستی مدیریت نشده بود». از سوی دیگر سعید جلیلی چگونه از فساد چای دبش حرف میزند، اما از ارتباط خود با سید جواد ساداتی نژاد حرفی نمیزند؟ عدالت بدون شفافیت وجود نخواهد داشت و عدم شفافیت تنها دروغ گفتن نیست بلکه پنهانکاری نیز رکن اصلی دوری از شفافیت و عدم شفافیت یکی از اصلیترین بسترهای شکلگیری فساد است. همین موارد نشان میدهد که ایشان فسادستیز نیست و یا عدالت را نمیشناسد.
اگر سعید جلیلی ادامه دهنده راه دولت سیزدهم است پس از جزئیات فعالیت این دولت خبر دارد که میخواهد بر همان راه حرکت کند. این بدان معنا است که او از فساد چای دبش را خبر داشته و با وزیر کشاورزی آن دولت در ارتباط بودهاست. همچنین قابل توجه است که «محسن منصوری» رئیس ستاد سعید جلیلی معاون اجرایی دولت سیزدهم است. دغدغه فساد ستیزی ایشان برای انتخابات شکل گرفته و یا همیشه در این مسیر حرکت کردهاست؟ از سوی دیگر اگر سعید جلیلی خود را منتقد دولت سیزدهم میداند چرا نقد خود را به گوش مردم نمیرساند و ارتباط با ساداتی نژاد را برای آنها حتی در قالب نقد روشن نمیکند؟
ویدیو:
رسانههای غربی آرین طباطبایی را متهم کردند |
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟
اینفوگرافیک