گفتوگوی فراز با حامد کنی، پژوهشگر ادبیات کلاسیک
گَنجِ نظامی گَنجوی، زبان فارسی است
حامد کنی: یک کشوری مانند جمهوری آذربایجان، سعی دارد شاعری را برای خودش کند، شاعری که خودش هم میداند یک بیت ترکی ندارد | آنها میدانند که تاریخ ندارند و برای اینکه حرفی بزنند باید تاریخ داشته باشند | حکیمی مانند نظامی با درایت میدانسته که چه زبانی را با چه خصوصیاتی و برای چه کاری انتخاب میکند | نظامی، مولانا و... وقتی به سراغ معنا رفتند، دیدند یک بن لازم است و آن بن را در زبان فارسی پیدا کردند؛ زیرا زبان فارسی صاحب یک قدمت تاریخی و فرهنگ است | میدانیم شخصیتسازیهایی که نظامی در هفتپیکر میکند، این هفت زن برای عراق، روس، چین، هند، ایران و... هستند، نظامی میخواهد بگوید همه اینها زیر اقلیم بهرام و زیر نظر ایران هستند | نظامی اهل گنجه است اما ترک نیست، ملیت هرکس با زبان او روشن است | نظامی حکیم است و نباید به او شاعر گفت | نقدی به آقای پزشکیان وارد است، مشخص است هرچه در دیوان نظامی بگردیم در آن بیت ترکی وجود ندارد، ایشان باید میگفتند خیلی خوشحالم به رغم اینکه شما ترک بودهاید، عاشق زبان فارسی هستید | شما مجبورید برای خواندن نظامی فارسی یاد بگیرید و آنموقع درگیر حافظ، نظامی، فردوسی، مولانا، خیام و... میشوید | موضوع جدی این است که ما داریم با زبانمان غریبه میشویم، لحن ما فارسی است اما دیگر کلماتمان فارسی نیستند.