این گروه مدعی هستند که رای استانهای آذربایجان شرقی و غربی و اردبیل به پزشکیان نتیجه انتخابات را رقم زده است. در تلاش برای شکافافکنی میان اقوام از یک سو مخالفان داخلی پزشکیان و حامیان جلیلی و از سوی دیگر مخالفان خارجی و خبرنگاران رسانههای فارسی زبان با یکدیگر همسو شدهاند. اما چرا ادعای این گروه که از یک طرف امیرحسین ثابتی و طرف دیگر آن مهدی مجریان شبکه «اینترنشنال» هستند، عاری از هرگونه استدلال منطقی و بیارتباط با آمار رایدهندگان است؟
فاصله رای پزشکیان در استانهای آذربایجان شرقی و غربی با جلیلی زیاد است. در استان آذربایجان شرقی پزشکیان یک میلیون و ۶۷۲ هزار و ۱۹۳ رای و جلیلی ۲۹۱ هزار و ۵۵۹ رای داشته است. در استان آذربایجان غربی نیز پزشکیان رای یک میلیون و ۱۱۴ هزار مردم و جلیلی رای ۱۹۱ هزار را به خود جلب کرده است. در اردبیل نیز پزشکیان ۵۵۶ هزار رای و جلیلی و ۱۱۰ هزار به دست آورده. همین موضوع نیز دستمایه مخالفان داخلی و خارجی پزشکیان شده. اما نکته اینجاست که رای این سه استان در انتخابات سال ۹۶ نیز به نامزد اصولگرایان بسیار پایین بوده است و حسن روحانی فاصله دوبرابری با رییسی داشته. در حالی که رییسی اهل سمنان بوده است. بنابراین به نظر میرسد که رای این سه استان قومیتی نیست بلکه در مخالفت با اصولگرایان و موافقت با نامزد نزدیک به جریان اصلاحات است.
نکته دیگر اینجاست که سعید جلیلی که زاده مشهد و استان خراسان است، در سه استان خراسان شمالی و جنوبی و رضوی پیشتاز دور دوم انتخابات بوده است. حال باید پرسید که آیا مخالفان پزشکیان آرای جلیلی در این استانها را هم قومیتی و به دلیل محل تولد جلیلی میدانند؟ نکته دیگر اینجاست که در استان سیستان و بلوچستان که پزشکیان بیش از ۶۷ درصد آرا را به دست آورده نیز «رای قومیتی» وجود داشته؟ استانهای کردستان، کرمانشاه چطور؟ آیا آنها به فرض محال به دلیل تولد پزشکیان در مهاباد به او رای دادهاند؟ موضوعی که امیرحسین ثابتی مجری پیشین صداوسیما و نماینده مجلس نیز مدعی آن شده و رای کردستان را قومیتی دانسته است. حال چنین فرضی از سوی امثال ثابتی پذیرفته شده، چطور شامل حال سعید جلیلی که گویا مادرش آذری بوده نشده است؟ حامیان جلیلی و مخالفان خارجی پزشکیان درباره استانهای گیلان، مازندران، گلستان و البرز چه نظری دارند؟ چرا آرای پزشکیان در این استانها به شکل محسوسی بیشتر از جلیلی است؟ این استانها هم به قومیت پزشکیان رای دادهاند یا صرفا موافق مواضع و برنامههای او بودند؟ هنوز آمار استان تهران نیز به تفکیک منتشرنشده است اما گفته میشود که آرا پزشکیان بیش از جلیلی بوده.
همه اینها در حالی است که ستاد انتخاباتی جلیلی در طول هفته آخر امکانات دولتی و نیمه دولتی بسیاری را بسیج کرد. تاجایی که حتی حوزه علمیه برای جمعآوری رای برای جلیلی پای کار آمد. تصاویری نیز از پخش غذا با تصویر جلیلی منتشر شد که نشان میداد ستاد جلیلی به هیچ اقدامی برای جلب رای نه نمیگوید. پخش شایعاتی مثل گرانشدن بنزین در روستاها و مناطق حاشیهای دیگر حربهای بود که تیم رسانهای جلیلی به کار بست. با این همه در نهایت بار دیگر جلیلی و حامیانش در انتخابات شکست خوردند.
اکنون به نظر میرسد که حامیان جلیلی که با مخالفان پزشکیان در این مورد خاص همسو شدهاند، قصد ندارند شکست را بپذیرند. گویا در تحلیل آنها اینکه اکثریت رایدهندگان به گفتمان جلیلی «نه» گفتهاند و به گفتمان و برنامههای پزشکیان رای دادند، به شکل آگاهانه یا ناآگاهانه مغفول باقی مانده. در حالی که این طیف از نیروهای موسم به جبهه انقلاب باید شکست خود را در انتخابات پذیرفته و در مسیر کارشکنی برای دولت چهاردهم گام برندارند.
ویدیو:
رسانههای غربی آرین طباطبایی را متهم کردند |
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟
اینفوگرافیک