توصیه ابطحی به فرزانه صادق پس از حواشی فرودگاه اردبیل: به خانم وزیر توصیه دارم از خویشاوندسالاری، باج‌دهی به مخالفان سیاسی و افتادن در مناقشات غیرکاری پرهیز کند | آیه‌ی «وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ» را هم بیشتر بخوانید

از روزی که در خبرها آمد خانم صادق مالواجرد با تخصص فنی قرار است وزیر راه و شهرسازی معرفی شود، بی‌آنکه ایشان را بشناسم خوشحال بودم که گامی جدی در مسیر توسعه اجتماعی با تکیه بر نیروی زنان برداشته شده است.

محمدعلی ابطحی نوشت: در دوران آقای خاتمی، برای وزارت زنان مقاومت عجیبی وجود داشت. شخصاً حامل پیامی از یکی از مراجع بزرگ تقلید بودم خطاب به آقای خاتمی که اگر وزیر زن انتخاب شود، حکم به عدم پرداخت مالیات خواهیم داد. با این‌حال، ما با چند مشاور و معاون رئیس‌جمهور موفق شدیم این تابو را بشکنیم. آقای احمدی‌نژاد نیز با جسارت و شجاعت بیشتری وزیر بهداشت را از میان زنان برگزید. اما انتخاب خانم مالواجرد از جنسی دیگر بود؛ چرا که وزارتخانه‌ای فنی، صنعتی و بزرگ را بر عهده گرفت و انتخابش رنگ و بوی فانتزی نداشت. این اقدام برای جامعه زنانی که نقش مهمی در تحولات اجتماعی یافته‌اند، اتفاقی مثبت و امیدوارکننده بود.

این نکته را هم به خود ایشان گفتم و هم در دیداری با رئیس‌جمهور مطرح کردم. آقای پزشکیان نیز به‌درستی گفتند که همه باید کمک کنیم تا او موفق شود، چراکه موفقیتش علاوه بر وزارتخانه، موفقیت توسعه اجتماعی کلان کشور است.

اما در این نخستین تجربه در این سطح، بر اساس قضاوتی از دور، خانم مالواجرد با مشکلات زیادی روبه‌رو شد؛ بخشی خودخواسته، بخشی تحمیلی و بخشی ناشی از محافظه‌کاری. انتخاب‌ها و تغییرات سریع ایشان نیز به همین دلایل با انتقادهای گسترده‌ای مواجه شد.

ایشان ادعای سیاسی بودن نداشت و حتی آن را صراحتاً بیان می‌کرد، اما در فضایی دوگانه میان سیاست و انتخابات ریاست‌جمهوری به کابینه پزشکیان راه یافته بود. جریان پیروز انتخابات انتظار تحول در وزارتخانه، حضور نفس‌های تازه اصلاح‌طلب و نیروهای جوان را داشت، که این خواست چندان محقق نشد.

از سوی دیگر، به دلیل بزرگی و منابع مالی کلان وزارتخانه، جناح مقابل و به‌ویژه مجلس فشار زیادی بر انتخاب‌های او وارد کردند. خانم وزیر در میان این دو فشار، به نظر می‌رسد بیشتر تسلیم مجلس شد تا ترجمه‌ای سطح پایین‌تر از وفاق رئیس‌جمهور را اجرا کند؛ کاری که بسیاری از هم‌قرانانش در وزارتخانه‌های دیگر نیز انجام دادند. گویی رقیب اصلی پزشکیان، مجلس است نه مخالفان بیرونی.

اما از تجربه سالیان دراز سیاسی می‌گویم: باج دادن به جناح‌ها نه انتقاد را کاهش می‌دهد و نه استیضاح را رفع می‌کند. هنوز هم معتقدم به گفته آقای پزشکیان باید برای توسعه اجتماعی کمک کنیم تا خانم مالواجرد موفق شود. چه‌بسا دلیل استیضاح احتمالی او، انتقام از موفقیت زنان در عرصه‌های اجتماعی باشد.

به خانم وزیر نیز توصیه دارم از خویشاوندسالاری، باج‌دهی به مخالفان سیاسی و افتادن در مناقشات غیرکاری پرهیز کند. مصاحبه‌ها و گفت‌وگوهای ایشان باید فقط رنگ و بوی کار در آن وزارتخانه بزرگ را داشته باشد. معاونان نیز باید گزارش‌های کاری بیشتری به افکار عمومی ارائه کنند. آنچه شنیده‌ام، موفقیت‌های شما در عرصه عمل، فارغ از حواشی، قابل تقدیر است.

به نقش خود برای تعالی جایگاه توسعه‌ای و جدی زنان در کشور بیشتر توجه کنید. موفق باشید. آیه‌ی «وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ» را بیشتر بخوانید.

لینک کپی شد