طبق بررسی‌های کمیسیون توسعه پایدار اتاق ایران درباره آثار پروژه آناتولی شرقی بر منابع آبی شمال غرب ایران، سهم ایران از منابع آبی رودخانه ارس ۳۰ درصد کاهش پیدا کرد و باز هم پای ترکیه در میان است.

میادین میوه و تره‌بار ایران را کانتینربر‌های هندوانه‌کش ترکیه محاصره کردند! این، بزرگ‌ترین فاجعه صادرات آب از سرزمین خشک و نیمه‌خشک ایران به سرزمین پر آب ترکیه است که در سال‌های آینده با سد‌هایی که ترکیه روی دجله می‌زند و ایران و عراق را خشک‌تر از گذشته می‌کند، فاجعه‌بارتر نیز می‌شود. ایجاد گرد و خاک‌های کنونی در استان خوزستان و کشور نیز یکی از مصادیق این فاجعه است. ترکیه با ساخت سدهای عظیم بر سرچشمه رودهای دجله و فرات، بین ۵۰ تا ۷۰ درصد آب این ۲ رودخانه را پشت بتن‌های سخت محصور کرده تا سرزمین‌های خشک در پایین دست، نمناک نشوند. منظور اجرای طرح «گاپ» است که با جلوگیری از ورود آب به کشورهای درگیر جنگ و فقر، چون سوریه و عراق، حالا آن‌ها را نیز با مشکلات جدی‌تر در حوزه معیشت و آب و هوای پاک مواجه می‌کند. هم‌اکنون وسعت مناطق غبارخیز داخلی ایران ۳۵ میلیون هکتار است که در ۲۳ استان پراکنده شده و هر سال ۴ میلیون‌ و ۲۳۰ هزار تن گردوغبار از آن بر می‌خیزد. از سویی کانون گردوغبارها با منشاخارجی عددی در حدود ۲۷۹ میلیون هکتار است که ۷ برابر کانون‌های داخلی است و میزان غبارخیزی آن ها ۱۸۰ میلیون تن در هر سال است. این رقم در پی آغاز بهره‌برداری سد ایلیسوی ترکیه طی ۶ ماه اخیر، به‌زودی افزایش بیشتری خواهد یافت و مناطق بیشتری از بستر دجله و فرات خشک خواهد شد. حال و در شرایط بحرانی جنوب کشور که بخش بزرگی از آن متاثر از سدسازی در ترکیه است، خبر صدورِ روزانه ۷۰۰ کانتینر هندوانه به ترکیه و عراق که در مناطق خشک ایران کشت می‌شود، دیگر نور علی نور است!

اردوغان و تفنگ آبی او در منطقه سال هاست مرکز بحث است اما این موضوع به واسطه آلودگیِ شدیدِ هوای ایران و تاثیرات گسترده بر طبیعت و مسائل زیست محیطی، اخیرا جنبه جدی تری به خود گرفته است بیش از چهار دهه قبل یعنی هم‌زمان با وقوع انقلاب اسلامی ایران، درست در دوران کم‌کاری‌ها و خطاهای بزرگ و کوچک در مدیریت آبی بود که دولت‌های مختلف ترکیه برای پیشبرد طرح توسعه ناپایدار گاپ، بیشترین سوءاستفاده را کرده‌اند از زمان وقوع جنگ بین کشورهای ایران و عراق و وقوع جنگ داخلی در سوریه، ترکیه به‌عنوان همسایه این کشورهای درگیر جنگ، و در دورانی که همه توجه سیاست‌مداران و مقامات دولتی کشورهای منطقه متوجه چالش‌های سیاسی جنگ ایران و عراق و تنش‌های داخلی سوریه و عراق بود، از این فرصت نهایت بهره‌برداری را برده‌اند و ایده‌های بلندپروازانه خود را عملیاتی و چندین پروژه آبی را اجرا کرده است، پروژه‌های آبی که بیش ازجنگ، به کشورهای پایین‌دست خسارت وارد کرده و از این پس نیز وارد خواهد کرد.