حسین شاهمرادی، مدیر شبکه چهار سیما نوشت: چند روزی است برنامۀ «شیوه» نُقل محافل است. میگویند صداوسیمای تکصداییطلب همین تکمجرای شنیدن صدای مخالف را هم بست. بعد هم در مدح چندصدایی و در ذم تمامیتخواهی رساله مینویسند و سخن میرانند.
مجری برنامه تلویزیونی «شیوه» خبر تعلیق این برنامه را تایید کرد و گفت: در تاریخ ۲۷ مرداد امسال، رئیس پیشین دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی در این برنامه جملهای حاشیهساز را بر زبان آورد و پس از آن تولید و پخش برنامه متوقف شد.
یک استاد دانشگاه گفت: در اعتراضات سال ۱۴۰۱، پیش بینی دشمن این بود که وقتی این اتفاق رخ می دهد و جوانان برای به قتل رسیدن یا کشته شدن یا نفله شدن یک دختر خانم کرد سنی وارد میدان می شوند، نظام مجبور است که به خشونت متوسل شود.
من همیشه بر بحث آزاد به عنوان راهی برای عبور از کژاندیشیها تأکید داشتهام. حال از طرف یک رسانه که با عملکردش مخالفم برای گفتگو در برنامهای زنده دعوت شدهام. با چه منطقی آن را رد کنم؟
اتفاقی که افتاده بسیار ساده است؛ تنی چند از هزاران چهره حذف شده ایران که سالهاست راهی به تریبونهای اصطلاحا «ملی» ندارند، فرصت رفتن روی آنتن را پیدا کردهاند. اما چرا این اتفاق ساده و عادی است؟