پدیده جوانتر به نظر رسیدن افراد در دهههای اخیر، ترکیبی از عوامل زیستی، فرهنگی، روانشناختی و اجتماعی است. کاهش سرعت پیری، بهبود سبک زندگی، تحول در معیارهای زیبایی و افزایش سن ذهنی همگی در شکلگیری این تغییر نقش دارند.
هشدار میدهند: انفجار جمعیت سالمندی در راه است. تعداد بالای متولدان دهه ۶۰ هراسآور شده است؛ افرادی که کوچکترینشان ۳۵ سال دارد و حالا تبدیل به بحران جمعیتی شدهاند بدون اینکه برنامهای برای دوران سالمندی آنها در دست باشد. متولدان ۶۰ تا ۶۵ خودشان را در آستانه ورود به سالمندی میدانند. «سالمندیمان مبهم، غمگین و نگرانکننده است»؛ این خلاصه حرفهای متولدان دهه 60 ب است.
هر ساله روز دختر درحالی با چند پیام تبریک و چند شاخه گل خلاصه میشود که پشت این مناسبت، خواستهها و آمارهایی قابل تامل وجود دارد؛ آمارهایی که میگویند دختران ایرانی در پوشش تحصیلی، ورود به دانشگاه و حتی آشنایی با دانشهای نوین از جمله هوش مصنوعی، پیشتازند؛ در این میان اما آنها با چالشهایی مثل «بیکاری» با وجود تحصیلات عالیه دست و پنجه نرم میکنند؛ این در حالیست که علی رغماین موفقیتها، سیاستهای کشور در خصوص افزایش جمعیت، بحث «ازدواج» را پیش میکشد، بحثی که اما و اگرهایی را با افزایش سن ازدواج و تجرد پیش آورده است.
کد خبر: ۹۳۴۹۷ تاریخ انتشار : ۱۴۰۴/۰۲/۰۹
رئیس مرکز ارزیابی و نظارت راهبردی اجرای سیاستهای کلی نظام:
رئیس مرکز ارزیابی و نظارت راهبردی اجرای سیاست های کلی نظام در تشریح گزارش تهیه شده توسط این مرکز در خصوص سیاستهای کلی جمعیت، گفت: پنجره جمعیتی کشور متاسفانه در حال بسته شدن است و کشور رو به پیری میرود.
یک جمعیت شناس با اشاره به پیر شدن رشد جمعیت کشور در ۱۴۲۰ تاکید کرد: از امروز باید به فکر تامین زیر ساخت های درمانی و رفاهی برای دوران سالمندی کشور باشیم.
اگر روند کنونی رشد جمعیت ادامه داشته باشد جمعیت ایران در سال 1480 به 42 میلیون نفر میرسد و از کشوری که روزی جوان بود و نیروی کار داشت به ایرانی پیر تبدیل میشویم.
رئیس انجمن اموزش پزشکی ایران درباره آمارهای کهنسالی جمعیت در کشور گفت: به نظر میرسد که شرایط از قبل وخیم تر شده است. ما تا بیست سال دیگر نزدیک به 90 میلیون نفر جمعیت خواهیم شد و کشورهای اطرافمان هم همین میزان خواهند بود.
با این سیستم معیوب مدیریتی که حکمرانان در حوزههای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی اجرا میکنند، با همین دست فرمان که در نابودی و بیتوجهی به محیطزیست پیش میروند، با همین سیاست که کمر به فروپاشی تاریخ و تمدن چندهزارساله این مرز و بوم بستهاند و با این ناامنی اجتماعی، اقتصادی و فقر فرهنگی که مجسمه آن را خود، برای این مردم تراشیدهاند، میل به فرزندآوری را در آنها علنا به سقوط رسانده و امکان وجود جامعهای جوان و پویا در آینده را تبخیر کرده اند. حال ایران سی سال آینده را در ذهن خود تصویر کنید. چه میبینید؟ این تراژدی فردای ایران است...