این سناریوی آشنا، تنها یکی از چندین شیوهی تبلیغاتی است که کاربران روزانه با آن مواجهاند. پیشتر، تبلیغات محدود به شبکههای تلویزیونی، وبسایتها و پیامکها بود، اما حالا با موج جدیدی از تبلیغات روبهرو هستیم. در دنیای امروز، با وجود رشد چشمگیر تبلیغات دیجیتال، برخی کسب و کارها برای معرفی و ارائه خدمات و محصولاتشان، به تماسهای تبلیغاتی روی آوردهاند. اما دلیل این انتخاب چیست؟
دلایل متعددی میتوانند برروی آوردن موسسات و شرکتها به تماسهای تبلیغاتی موثر باشند. از جمله: جذب سریعتر با ایجاد ارتباطی نزدیک و صمیمی با مخاطب، یا ارزانتر بودن این نوع تبلیغات به نسبت موارد دیگر مثل بیلبوردهای شهری و تلویزیون. شاید برایتان سوال باشد که شماره افراد چگونه به دست این شرکتها میرسد؟
احتمالاتی مبنی بر نشت و استفاده از اطلاعات کاربران وجود دارد، برای مثال، وبسایتها و اپلیکیشنهایی که هنگام ثبتنام، اطلاعات افراد را در پایگاه اطلاعاتی خود ذخیره میکنند. این اپلیکیشنها ممکن است در قوانین و مقررات خود (که معمولاً خوانده نمیشوند)، بندی برای استفاده از اطلاعات آنها برای بازاریابی خود یا شرکتهای همکار قرار داده باشند.
همچنین عضویت در باشگاه مشتریان فروشگاهها و شرکتهای خدماتی که برای ارسال فاکتور یا اطلاعرسانیها، شماره مشتریان را دریافت میکنند نیز ممکن است افراد را در معرض پیامها و تماسهای متعدد قرار دهد.
مورد بعدی فرمهای ثبتنام و قرعهکشی و حتی نظرسنجیهایی است که مردم در آنها شرکت و شماره خود را ثبت میکنند. همچنین در موارد دیگر میتوان از رباتهایی نام برد که برای جمعآوری داده و اطلاعات کاربران وبسایتهایی مثل شیپور، دیوار و... استفاده میشوند. علاوه بر این، هک شدن پایگاهِ دادهی یک شرکت یا اپلیکیشن میتواند منجر به لو رفتن اطلاعات میلیونها کاربر شود. این اطلاعات میتوانند در بازارهای سیاه (dark web) بهفروش برسند.
در آخر میتوان از بازار خرید و فروش داده (data brokers) به عنوان منبعی برای نشت اطلاعات نام برد. شرکتهایی که کسب و کار اصلیشان جمعآوری و فروش اطلاعات افراد از تمامی موارد فوق ( بهصورت قانونی یا غیرقانونی) است.
در پاسخ به این که آیا این نوع تبلیغات در باقی نقاط جهان هم رواج دارد یا خیر باید گفت بله! نه تنها در ایران، بلکه در سایر نقاط جهان نیز این نوع تبلیغات مرسوماند. بررسیها نشان میدهد در باقی کشورها مانند آمریکا، کانادا، فرانسه و... اینگونه تبلیغات بهشکلی سازماندهیشده و با قوانین خاص انجام میشوند. برای مثال، در آرژانتین، کانادا، امریکا و باقی کشورها فهرستی بهنام (Do not call list) وجود دارد که افراد را از تماسهای تبلیغاتی در امان نگه میدارد.
در عین حال وبسایتهایی وجود دارند که از طریق آنها میشود درجهت منع اینگونه تماسها اقدام کرد. حال اینکه تا چه میزان این روشها نتیجهبخش هستند نیز قابل بررسی است.
اما در ایران چه تدابیری برای مدیریت ایننوع تبلیغات در نظر گرفته شده است؟ پیش از آن باید ذکر کنیم در نامهای که کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۴۰۳ در این راستا منتشر کرده است، مشهود است که تماسهای تلفنی تبلیغاتی ممنوع شدهاند. این مصوبه از تاریخ ابلاغ یعنی ۱۵ مهرماه ۱۴۰۳ لازمالاجرا شده بود. با اینوجود و با گذشت نزدیک به یک سال از تصویب این قانون، رد پای این تماسها همچنان در زندگی روزمره مردم دیده میشود.
برای بررسی ابعاد حقوقی این موضوع و آگاهی از حقوق و نحوه برخورد مردم با این تماسها، گفتوگویی با شهاب صیفی، وکیل پایه یک دادگستری داشتیم. سیفی در گفتوگو با فراز گفت: «مهمترین موضوع در خصوص تبلیغات پیامکی و تلفنی، مخدوش شدن حریم شخصی مشترکین است».
او با اشاره به ممنوعیت تماسهای تبلیغاتی، به نقل از سرپرست معاونت امور پستی، ارتباطی و فناوری اطلاعات، از ایجاد مرکزی برای ثبت شکایات مردم خبر داد و گفت: «سامانهای به آدرس 195.cra.ir برای ثبت شکایت از پیامکها و تماسهای تبلیغاتی اختصاص داده شده که مشترکین میتوانند با مراجعه به آن، از مزاحمتهای تبلیغاتی جلوگیری کنند».
در گفتوگوی فراز با دو نماینده مجلس بررسی شد:
رادمان رسولی مهربانی در پایان نامه: فصل سوم، قسمت پنجم
کشور دوست و برادر جدید
افزایش تعرفه، مطالبه همیشگی اپراتورها؟!
جشنی برای کودکان کار
جزیره به روایت یکی از قدیمیترین ساکنانش