نرخ‌های نگران‌کننده مهاجرت از اسرائیل

به گزارش فراز؛ الجزیره نوشت:  یک گزارش تهیه شده توسط مرکز پژوهش‌ها و اطلاعات کنست به‌منظور بحث در کمیته مهاجرت و جذب جمعیت، ارقام شوکه‌کننده‌ای ارائه داد که نشان می‌دهد بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴، بیش از ۱۴۵ هزار نفر بیشتر از تعداد بازگشت‌کنندگان اسرائیل را ترک کرده‌اند.

بر اساس بخشی از گزارش که روزنامه یدیعوت آن را منتشر کرد، در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، به ترتیب ۳۴ هزار و ۴۳ هزار و ۴۰۰ اسرائیلی کشور را برای مدت طولانی ترک کردند، در حالی که ۳۲ هزار و ۵۰۰ و ۲۳ هزار و ۶۰۰ نفر در همان سال‌ها به اسرائیل بازگشتند.

در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳، افزایش قابل توجهی در تعداد مهاجران بلندمدت ثبت شد. در سال ۲۰۲۲، ۵۹ هزار و ۴۰۰ اسرائیلی کشور را ترک کردند که نسبت به سال قبل ۴۴٪ افزایش داشت، و در سال ۲۰۲۳، این رقم به ۸۲ هزار و ۸۰۰ نفر رسید، با افزایش ۳۹٪ نسبت به سال قبل، و افزایش چشمگیری در تعداد مهاجران در اکتبر ۲۰۲۳، پس از آغاز جنگ. روند افزایش تعداد مهاجران در سال ۲۰۲۴ نیز ادامه یافت.

همچنین داده‌های مرکز آمار اسرائیل نشان داد که از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱، به طور متوسط سالانه ۳۶ هزار نفر اسرائیل را ترک می‌کردند. اما از سال ۲۰۲۲، این ارقام به‌طور قابل توجهی افزایش یافت، ناشی از اختلافات داخلی بر سر آنچه «کودتای قانونی» نامیده شد، به‌گونه‌ای که این رقم در آن سال به ۵۵ هزار و ۳۰۰ نفر افزایش یافت، که ۴۶٪ افزایش نسبت به سال قبل بود. در سال ۲۰۲۳، ۸۲ هزار و ۷۰۰ نفر اسرائیل را ترک کردند، یعنی افزایش ۵۰٪، با جهش چشمگیر در اکتبر ۲۰۲۳ که آغاز جنگ را شاهد بود. در همان سال‌ها، میانگین تعداد مهاجران به اسرائیل حدود ۲۴ هزار نفر در سال بود.

مهاجران جوان

از نگرانی‌های دیگر اسرائیل این است که حداقل ۴۰٪ از مهاجران را جوانانی بین ۲۰ تا ۳۹ سال تشکیل می‌دهند، که بالاتر از نسبت آنها در جمعیت کل (۲۷٪) است. این بدان معناست که نیروی جوان کشور را ترک می‌کند که بر اقتصاد تأثیر می‌گذارد.

همچنین مشاهده شد که نیمی از مهاجران در سال ۲۰۲۲، مهاجران تازه وارد قبلی (۲۷ هزار و ۵۰۰ نفر) بودند، که اکثراً (حدود ۷۶٪) طی پنج سال گذشته به اسرائیل مهاجرت کرده بودند و بسیاری در همان سال مهاجرت‌شان کشور را ترک کردند.

گزارش نشان داد که در سال ۲۰۲۲، ۶۱٪ مهاجران یهودی و ۶٪ عرب بودند که این نسبت کمتر از سهم آنها در جمعیت بود. در مقابل، «سایرین» (شامل مهاجران غیر یهودی) ۳۲٪ از مهاجران را تشکیل می‌دادند، که بسیار بیشتر از سهم آنها در جمعیت است. در میان بازگشت‌کنندگان، روند معکوس مشاهده شد: ۷۱٪ یهودی، ۹٪ عرب و ۲۰٪ سایرین.

داده‌ها همچنین افزایش موج‌های مهاجرت از کشورهای سابق اتحاد جماهیر شوروی را نشان می‌دهند، به ویژه پس از جنگ روسیه و اوکراین.

بیشتر مهاجران از متوسط جمعیت تحصیل‌کرده‌تر هستند: ۵۴٪ از آنها حداقل ۱۳ سال تحصیل داشته‌اند، در مقایسه با ۴۴٪ از جمعیت کل، و ۲۶٪ دارای تحصیلات دانشگاهی کامل هستند. ۵۴٪ از مهاجران در مناطق تل‌آویو و مرکز زندگی می‌کردند، مناطقی با هزینه و سطح زندگی بالا، در حالی که تنها حدود ۱۰٪ از مهاجران از شمال یا جنوب بودند.

گیلاد کارف، رئیس کمیته مهاجرت، جذب و دیاسپورای کنست، موج مهاجرت را «سونامی» توصیف کرد: «این دیگر یک روند عادی ترک کشور نیست، بلکه موجی از مهاجرت است. بسیاری از اسرائیلی‌ها آینده خود را خارج از اسرائیل می‌سازند و تعداد کمی انتخاب می‌کنند که بازگردند. این پدیده امنیت جامعه اسرائیل را تهدید می‌کند و باید آن را یک تهدید استراتژیک واقعی دانست.»

او افزود: «این سرنوشت محتوم نیست، بلکه نتیجه اقدامات دولت است که جامعه اسرائیل را قبل از جنگ متلاشی کرد و در دو سال گذشته از جبهه داخلی غفلت کرد. می‌توان این پدیده را کاهش داد، اما اولویت‌های دولت فعلی کاملاً متفاوت است و این روند نگران‌کننده را تشدید خواهد کرد. اصرار بر این اولویت‌ها جز لگد زدن به ارزش‌های صهیونیسم و آینده جامعه اسرائیل نیست.»

عدم وجود برنامه منسجم

بسیاری معتقدند که دولت اسرائیل برنامه‌ای منسجم برای توقف این روند و تشویق بازگشت مهاجران ندارد. بر اساس داده‌های دفتر آمار مرکزی، بین سال گذشته و امسال، ۷۹ هزار اسرائیلی به خارج مهاجرت کرده‌اند.

تحلیل داده‌ها نشان داد که بیشترین تعداد مهاجران در ماه‌های تابستان (ژوئیه، اوت و سپتامبر) رخ می‌دهد، و تعداد قابل توجهی نیز در ماه‌های زمستان (نوامبر و دسامبر) ثبت شد. این افزایش در تابستان احتمالاً ناشی از شروع تحصیل در خارج است و افزایش زمستانی به زمان مناسب سفر به کشورهای نیمکره جنوبی مرتبط است.

سال ۲۰۲۳، سال تعیین وضعیت مهاجرت پس از یک سال رصد بود؛ یعنی کسانی که برای اولین بار در سال ۲۰۲۲ کشور را ترک کرده یا بازگشته بودند. واضح است که تعداد مهاجران در سال‌های جنگ حتی قبل از اعلام رسمی ارقام بیشتر خواهد بود. بین هفت ماه اول سال ۲۰۲۴ و هفت ماه اول سال ۲۰۲۳، افزایش ۵۸.۹٪ مشاهده شد؛ تعداد مهاجران در آن دوره ۲۵.۵ هزار نفر بود، در حالی که در دوره مشابه ۲۰۲۴، ۴۰.۶ هزار نفر بودند. تفاوت ماهانه بین سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ حدود ۲.۲ هزار نفر بود، با میانگین بالاتر در سال ۲۰۲۴.

با این حال، همه این ارقام در مقایسه با برآوردهای رو به افزایش درباره مهاجرت پس از انتخابات و روشن شدن مسیر حرکت اسرائیل به آینده، اهمیت چندانی ندارد. رسانه‌ها و محافل سیاسی اسرائیلی به این نتیجه رسیده‌اند که آغاز انتخابات زودهنگام، نه فقط رقابت بین احزاب، بلکه جهت‌گیری آینده اسرائیل را تعیین خواهد کرد: آیا اولویت‌ها تغییر می‌کند یا روند گذشته ادامه می‌یابد؟

انتخابات ۲۰۲۶

به گفته پروفسور کارین ناهون، رئیس دانشکده ارتباطات سامی اوفر در دانشگاه رایشمن: «انتخابات ۲۰۲۶ بسیار سرنوشت‌ساز خواهد بود، زیرا عملاً DNA کشور اسرائیل را تعیین می‌کند.»

او توضیح داد که انتخابات گذشته معمولاً رقابت بین جناح‌های مختلف (راست و چپ) بوده است، اما این بار ما با یک رویداد متفاوت مواجهیم: مبارزه بر سر معنای واقعی «دموکراسی» در چارچوب مفهوم «دولت یهودی و دموکراتیک» است.

پروفسور یوفال آلبشان، حقوقدان و رسانه‌ای، گفت: «همه معتقدند که این انتخابات، انتخاب بین بقا یا توقف است. همان احساسی که در سال ۱۹۷۳ پس از جنگ یوم کیپور وجود داشت.»

وزیر سابق یزهار شای افزود: «این بار همه نقاب‌ها برداشته شده است و ما دقیقاً می‌دانیم برنامه اعضای ائتلاف کنونی چیست. برخی افراد ۷ اکتبر را به‌عنوان یک رویداد بنیادین برای مردم اسرائیل تعیین کرده‌اند، در حالی که سایر ائتلاف‌ها هنوز بر ارزش‌های اساسی اسرائیل تأکید دارند.»

بر اساس نظرسنجی ویژه کانال ۱۲ توسط مینو جیفا از موسسه سامپل، ۷۰٪ اسرائیلی‌ها معتقدند این انتخابات برای آینده کشور حیاتی است. تنها یک‌پنجم شرکت‌کنندگان معتقدند انتخابات تغییر بنیادی ایجاد نخواهد کرد.

در پاسخ به این سؤال که «چه زمانی باید انتخابات برگزار شود؟»، ۴۹٪ خواستار برگزاری هرچه سریع‌تر و ۴۰٪ ترجیح دادند انتخابات در زمان مقرر، یعنی نوامبر ۲۰۲۶، برگزار شود.

به سؤال «پس از ناکامی ۷ اکتبر، آیا فکر می‌کنید همه سیاستمداران باید تغییر کنند؟»، ۶۳٪ موافقت کردند، در حالی که تنها کمتر از یک‌سوم (۲۹٪) مخالف بودند.

در مورد تأثیر ناکامی ۷ اکتبر بر رأی‌دهی، ۶۴٪ گفتند تأثیرگذار خواهد بود و ۲۸٪ مخالف بودند. فقط ۳۹٪ قصد دارند به همان حزبی رأی دهند که در انتخابات گذشته رأی داده‌اند، در حالی که ۶۱٪ قصد دارند متفاوت رأی دهند.

با وجود اینکه نظرسنجی به بسیاری از جنبه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی پرداخت، نکته مهم در اینجا موضوع مهاجرت است. وقتی از مردم پرسیده شد که آیا انتخابات موج جدیدی از مهاجران ایجاد خواهد کرد، ۱۷٪ یعنی تقریباً ۱ نفر از هر ۶ اسرائیلی گفت که مهاجرت خواهد کرد.

نگرانی اصلی این است که بخش زیادی از افرادی که به مهاجرت فکر می‌کنند، دانشگاهی‌ها و صاحبان پروژه‌های فناوری هستند. مقامات دانشگاه‌ها می‌گویند بسیاری درخواست مرخصی یک‌ساله می‌کنند و به خارج می‌روند. یکی از آنها گفت: «آنها روی حصار نشسته‌اند و تماشا می‌کنند. می‌گویند: اگر احساس کردیم شرایط مناسب نیست، فرزندانمان را بازنخواهیم گرداند.»

اگر بخواهید، می‌توانم جدول آماری مهاجرت ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ را هم به فارسی ترجمه و تنظیم کنم تا تصویر واضح‌تر شود. آیا مایلید این کار را انجام دهم؟