سینما برای روایتِ تاریخ...

سینما تاریخ مصور و سینماگران راویان آن هستند. حال آنکه جدا از مسئولیت والای آنان برای بازآفرینی و حفظ حقیقت بستر سازی و اهتمام برای تکمیل و روایت درست تاریخ نیز کمتر از یک رسالت نیست. رسالتی که سینما آن را به نسل های آینده مدیون است.

نویسنده :

بیتا محسنی

ساخت فیلم های بیوگرافیک و زندگی‌نامه‌ای در سینمای ایران چندان باب نیست. هرچند در سال‌های اخیر فیلم‌های بیشتری ساخته شده‌اند که شخصیت‌های واقعی در آن حضور داشته‌اند. از فیلم‌هایی مانند «ماجرای نیمروز» که برخی از شخصیت‌های سال‌های اول انقلاب را بازآفرینی کرد، تا فیلم‌هایی مانند «عرق سرد» یا «لانتوری» که براساس شخصیت‌هایی واقعی اما به صورت برداشت آزاد ساخته شده‌اند. فیلم‌هایی هم البته تمام و کمال روی زندگی یک شخصیت واقعی مانور داده‌اند و «یک زندگی» را بازسازی کرده‌اند. آخرین نمونه نیز فیلم سینمایی منصور است که در بخشی از آن آیت الله هاشمی رفسنجانی بازآفرینی شده اند. هرچند با اعتراض خانواده هاشمی تمام سکانس های مرتبط با ایشان یعنی حدود ۱۷ دقیقه از فیلم حذف شد. فارغ از آنکه آیت الله هاشمی بخشی از تاریخ معاصر این مرز و بوم است و حضور او در تاریخ تصویری و شفاهی اجتناب ناپذیر...اینکه چطور وجه حقوقی و عمومی آیت الله هاشمی نیز تحت اختیار ورثه قرار گرفت هنوز مشخص نیست. البته احتمالا تصویری که سازمان اوج به عنوان سرمایه گذار این فیلم از آیت الله هاشمی نشان داده در تصمیم خانواده هاشمی بی تاثیر نبود!باید گفت سینما تاریخ مصور و سینماگران راویان آن هستند. حال آنکه جدا از مسئولیت والای آنان برای بازآفرینی و حفظ حقیقت بستر سازی و اهتمام برای تکمیل و روایت درست تاریخ نیز کمتر از یک رسالت نیست. رسالتی که سینما آن را به نسل های آینده مدیون است...