آخ‌ جون امریکا!

رسیدن به مرز جنوبی امریکا به هیچ وجه برای کسانی که امید به ورود به امریکا و دریافت اقامت در این کشور را دارند، کافی نیست. مهاجران، تازه به اینجا که برسند باید در صفی طولانی، انتظار رخصت از سوی قاضی جهت اعلام درخواست‌شان را بکشند. و حتی در این مرحله هم هیچ معلوم نیست چه آینده‌ای انتظارشان را می‌کشد.

راه حل دونالد ترامپ برای آن دسته‌ای که قصد مهاجرت غیر‌قانونی از طریق مرزهای جنوبی امریکا را داشتند این بود: کشیدن دیواری در مرز جنوبی ایالات‌متحده و در صف انتظار ماندن در مکزیک آن هم تنها برای آنهایی که ادعایشان برای اقامت در امریکا، ادعای معقولی باشد. از ژانویه ۲۰۱۹، پروتکل‌های حفاظت از مهاجرت (MPP) که با عنوان سیاست «در مکزیک بمانید» نیز شناخته می‌شود، بیش از ۷۰ هزار نفر را وادار کرد آن سوی مرز در انتظار بمانند. بسیاری از این گروه بیش از یک سال صبر کردند تا نوبت ابتدایی دادگاه‌شان صادر شود. بماند که بیش از بیست‌و‌پنج‌هزار‌و‌هفتصد (۲۵۷۰۰) نفرشان هنوز هم منتظرند. جو بایدن در اولین روز ریاست جمهوری‌اش، در ژانویه ۲۰۲۱، برنامه‌های پشت دیوار مکزیک را ملغی اعلام کرد؛ به عبارت دیگر دستور تعلیق MPP را صادر کرد. (دادگاه عالی، در ماه اوت و به دنبال اعتراضات صورت گرفته در ایالات جمهوری‌خواهِ امتداد مرز، این اقدام را رد کرد و حالا به نظر می‌رسد MPP مجدداً اعمال گردد.)

موضعِ به ظاهر نرم‌تری که رئیس‌جمهور جدید در قبال مهاجرت اتخاذ کرده است، و همین‌طور فشارهای متعاقب همه‌گیری، افراد بیشتری را تشویق کرده که به طور غیر‌قانونی از مرز عبور کنند. تعداد این افراد حالا رکورد این شمار طی ۲۱ سال اخیر را شکسته است. تنها طی ۷ هفته گذشته، مأموران مرزی، ۵۰ هزار پرونده را به دادگاه ارسال کرده‌اند. مسئله‌ای که باعث اعمال فشار به دادگاه‌های کشور می‌شود. مطابق آمار دفتر تهاتر دسترسی به سوابق معاملاتی، که مرکز تحقیقات داده‌ای است که در دانشگاه سیراکیوز تأسیس شده، داد‌گاه‌های مهاجرت در سوابق خود، نزدیک به ۱.۵ میلیون پرونده‌ی در حال رسیدگی دارند (بیشترین رکورد و تقریباً سه برابر چیزی که در سال ۲۰۱۶ وجود داشت. مترجم.).

وظیفه تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا مهاجری می‌تواند در امریکا بماند یا خیر، حال چه به صورت پناه‌جو یا هر چیز دیگری، بر عهده ۵۳۵ قاضی در ۶۸ دادگاه مهاجرتی است. _‌به عبارت دیگر به طور متوسط دو‌هزار‌و‌هشتصد (۲۸۰۰) پرونده برای هر قاضی. در صورتی که قضات هر روز در مورد ۳ یا ۴ پرونده تصمیم‌گیری کنند، لااقل دو سال و نیم طول می‌کشد که حکمی صادر شود. و در این میان وقفه‌های ناشی از همه‌گیری، جلسات متعدد و در‌خواست‌های تجدید‌نظر برای هر پرونده نیز مشکلات را تشدید و زمان را به درازای بیشتر می‌کشاند.

میزان زمان انتظار برای آنکه پرونده‌ای از سیستم عبور کند، دو سال و نیم است. این بازه برای پناه‌جویان به ۴ سال هم می‌رسد. آقای بایدن جهت تسریع کار پیشنهاد کرده است که اختیار اعطای پناهندگی به مأموران خدمات شهروندی و مهاجرت گسترش یابد. مطابق گزارشی از انجمن ملی قضات مهاجرت، قضات جهت رفع عقب‌ماندگی‌هاشان اعلام کرده‌اند که کارکنان بیشتر و بوروکراسی کمتری می‌خواهند. اجرای یک سیستم استاندارد مدیریت پرونده و بهبود دسترسی‌ها به وکیل نیز کمک خواهد کرد. برخی مدافعان تمایل دارند که داد‌گاه‌ها عمل‌کردی مستقل داشته باشند؛ اما این موضوع بعیدی است: دادگاه‌های مهاجرت، بر‌خلاف سایرین، بخشی از قوه‌ی مجریه محسوب می‌شوند، تا قضائیه؛ موضوعی که آنها را در معرض تصمیمات مهم اجرایی قرار می‌دهد. این درست که سیستم در حالت کلی به‌هم‌ریختگی دارد، اما این روزها سیستم مهاجرت امریکا نیز بدجور آشفته شده است.

#روزنامه اینترنتی فراز #سایت فراز