«اصولِ» اصولگرایان در برابر «فرزند انسیه خزعلی» آب رفت

روزی که جریان سیاسی راست کشور نام «اصولگرا» را برای خود برگزید بزرگان آن روزهای این جریان گفتند دلیل چنین نامگذاری آن است که آنها به اصولی معتقد هستند و برمبنای آن کار می‌کنند که شرایط باعث تغییر آن اصول نخواهد شد. این یک نامگذاری در برابر انتخاب نام «اصلاح طلب» برای جریان چپ بود؛ نامی که بر تغییر بر اساس شرایط و تجربه تاکید داشت.  

بیش از ۲۵ سال بعد از این نامگذاری گویا از آن اصولی که قرار بود در هر شرایطی برای جریان راست ثابت باشد، تنها اثری در نام «اصولگرایی» باقی مانده. به نظر می‌رسد اصول خیلی سریع‌تر از چیزی که توقع می‌رود، تغییر می‌کنند.

ماجرای فرزند انسیه خزعلی در این روزها یک نمونه مشخص از این شرایط است. فرزندی که مادرش معاون دولتی است که سختگیرانه‌ترین سیاست های فناوری اطلاعات در ایران را پیگیری می‌کند و خودش در کانادا مشغول تولید و عرضه فیلترشکن است. ماجرا فقط همین یک تناقض نیست، تناقض‌ها بیشتر از این هستند. مهمترین‌شان واکنش دولت و اصولگرایان به این اتفاق است.

اولین تناقض به خود دولت و شخص رئیس جمهوری بر می‌گردد. تنها سه روز قبل از تائید خبر مهاجرت فرزند انسیه خزعلی به کانادا، از قول ابراهیم رئیسی درباره مهاجرت تحصیلی فرزند یکی از معاونان وزیر نفت نوشتند که او دستور داده؛ «اگر پسر رفت، پدر هم برود». حامیان دولت این نقل قول منتشر شده توسط مقامات نهاد ریاست جمهوری را نشانه تغییر رویکرد دولت نسبت به پدیده‌ای چون مهاجرت فرزند مسئولان دانستند.

حالا اما ۱۰ روز است که خبر مهاجرت فرزند معاون خود رئیس جمهوری و اشتغال او به تولید و عرضه فیلترشکن در کانادا منتشر شده و خبری از موضع‌گیری ابراهیم رئیسی نیست. سوال اینجاست که اگر قرار بود با رفتن فرزند، والدین او هم در دولت نباشند چرا در خصوص انسیه خزعلی چنین نشد؟ آیا آن نقل قول از رئیس جمهوری تنها یک «شو آف» سیاسی بوده؟

تناقض دیگر به موضع‌گیری اصولگرایان در این خصوص و توجیهات عجیب و قریب ماجرا برمی‌گردد. مثلا اسماعیل کوثری، نماینده تهران در این خصوص گفته که فرزندان مسئولان به خاطر پیشرفت کشور مهاجرت می‌کنند. یا در نمونه‌ای دیگر صادق کوشکی، فعال سیاسی اصولگرا تاکید کرده که حساب فرزند از والدین جداست. روزنامه همشهری نیز این توجیه را آورده که فرزند انسیه خزعلی به ایرانیان فیلترشکن نفروخته. در حالیکه نه تنها این روزنامه برای ادعای خود سندی ارائه نداده بلکه ده‌ها شاهد مسلم وجود دارد که تعداد زیادی از ایرانیان از فیلترشکن‌های فرزند انسیه خزعلی در این سال‌ها استفاده می‌کردند.

در دولت قبل ماجرای مهاجرت فرزندان مسئولان آنقدر برای اصولگرایان حساسیت برانگیز بود که مجلسی‌ها حتی بابت آن تحقیق و تفحص راه انداختند و می‌خواستند قانونی تصویب کنند که مهاجرت فرزند مسئولان را منع می‌کرد. همان مجلس اکنون ده روز است که بابت موضوع فرزند انسیه خزعلی سکوت کامل اختیار کرده. مخصوصا چهره‌هایی مانند کریمی قدوسی که مدت‌ها برای تحقیق و تفحص از دوتابعیتی‌ها در مجالس نهم و دهم حاشیه درست کردند. حالا معلوم نیست این نمایندگان کجا هستند؟ بخش بزرگی از چهره‌های معترض اصولگرا به مهاجرت فرزندان مسئولین در دولت قبل هم همینطور.

واکنش دولت و اصولگرایان به ماجرای فرزند انسیه خزعلی یک چیز مهم را نشان می‌دهد و آن هم اینکه از آن اصول ثابت که جریان اصولگرایی آن را وجه ممیزه خود می‌دانست، خبری نیست. البته این واقعیت قبلا هم بارها اثبات شده بود؛ از جایی که بزرگان این جناح در دولت احمدی نژاد مردم را توصیه به خوردن اشکنه می‌کردند و در دولت روحانی اصرار داشتند اعتراض مردم به گرانی گوشت حق آنهاست و نهایتا در دولت رئیسی باز به همان موضع دوران احمدی نژاد بر گشتند.

با نمونه‌هایی مانند فرزند انسیه خزعلی موضوع خیلی روشن‌تر است؛ هیچ اصول ثابتی در کار نیست وعامل تعیین موضع‌گیری و سیاست اصولگرایان این است که چه کسی از کدام جریان و با چه نسبتی با آنها در قدرت قرار دارد.