حسین شریعتمداری باز هم خواستار بستن تنگه هرمز شد

حسین شریعتمداری در کیهان نوشت:کمترین و ضروری‌ترین اقدام مورد انتظار از کشورهای اسلامی، قطع رابطه سیاسی و اقتصادی با رژیم صهیونیستی و خودداری از صدور نفت و گاز به اسرائیل و آمریکا و چند کشور اروپایی حامی آن است.

در این میان جمهوری اسلامی ایران حساب روشن و جداگانه‌ای دارد چرا که گزاره محو اسرائیل از صفحه روزگار، نگرش و توصیه حضرت امام(رضوان‌الله تعالی‌علیه) بوده است که با جدیت از سوی نظام و رهبرمعظم انقلاب دنبال شده و می‌شود. ایران اسلامی با صراحت و شجاعت اعلام کرده است که از تمامی نیروهای مقاومت و همه کسانی که در مقابل رژیم صهیونیستی ایستاده‌اند، حمایت همه‌جانبه می‌کند و تاکنون چنین کرده است.

ضمن آن که جمهوری اسلامی ایران هیچ رابطه سیاسی و اقتصادی و ... با رژیم صهیونیستی ندارد.

نزدیک به ۴۵ درصد نفت و گاز جهان از مبدأ خلیج‌فارس صادر می‌شود. هشت کشور، ایران، عمان، عراق، عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی، قطر و بحرین در کناره خلیج‌فارس قرار دارند. تمامی این کشورها اسلامی هستند. و اگر از امروز تصمیم به قطع صادرات نفت و گاز خود به مقصد اسرائیل و حامیانش را بگیرند، رژیم صهیونیستی و کشورهای حامی آن با فاجعه‌ای سنگین و شکننده روبه‌رو خواهند شد. به عنوان نمونه -و فقط یک نمونه- دیروز شبکه تلویزیونی C.N.B.C آمریکا در یک گزارش مستند آورده بود که «‌اگر تنگه هرمز بسته شود، بهای نفت به ۲۵۰ دلار (تقریباً سه برابر قیمت کنونی‌) افزایش خواهد یافت».

علاوه‌بر خلیج‌فارس، تنگه باب‌المندب و کانال سوئز نیز در اختیار کشورهای اسلامی است و کشتی‌های حامل نفت و گاز (L N G‌) که به مقصد آمریکا و اروپا و سواحل دریای مدیترانه حرکت می‌کنند بعد از خروج از خلیج‌فارس باید از تنگه باب‌المندب و کانال سوئز عبور کنند و در غیراین‌صورت مجبورند فاصله طولانی و چند برابری عبور از جنوب قاره آفریقا را برگزینند که خسارت‌بار و بسیار پرهزینه است.

باب‌المندب و ادامه راه آبی آن، یعنی کانال سوئز در اختیار ۷ کشور، عربستان، یمن، مصر، سودان، اریتره، جیبوتی و سومالی است. تمامی این کشورها در شمار کشورهای اسلامی هستند و فقط کشور اریتره از ۶۳ درصد مسیحیان و ۳۶درصد مسلمانان تشکیل شده است که مسیحیان نیز هیچ‌گاه از جنایات وحشیانه صهیونیست‌ها در امان نبوده‌اند. بمباران کلیساها و بیمارستان‌های متعلق به مسیحیان در نوار غزه را می‌توان به عنوان تازه‌ترین نمونه‌های آن آدرس داد.