روزنامه اینترنتی فراز در این مورد با «ناصر نوبری»، آخرین سفیر ایران در شوروی و کارشناس مسایل دیپلماتیک گفتوگو کرده است. مشروح این گفتوگو را در ادامه میخوانید.
چرا پس از پاسخ موشکی ایران در جواب حمله اسراییل به کنسولگری ایران، آن جنسی از بازدارندگی که ایران در منطقه دنبالش بود محقق نشده است؟
این اتفاق نشان میدهد در مجموع مدلی که اجرا شد بازدارندگی لازم و کافی را ایجاد نکرد. صهیونیستها از مدل اقدامی ما که متعاقب آن یک ائتلاف بزرگ و هماهنگی گسترده بین چندین کشور بزرگ جهانی و منطقهای برای دفاع از اسرائیل ایجاد شد رضایت داشتند و این ائتلاف بزرگ دفاعی که برای اولین بار برایشان برقرار شد موجب اعتماد به نفسشان گردید.
پس از ترور اسماعیل هنیه به عنوان سخنگوی سیاسی حماس و برقرارکننده ارتباط بین اسراییل و فلسطین آینده مذاکره و گفتوگو بین این دو کشور چگونه خواهد بود؟
با توجه به اینکه آقای یحیی السنوار که رهبر داخلی و نظامی حماس در غزه بودهاند و اکنون رهبری سیاسی را هم خود شخصا به عهده گرفتهاند، مواضع جبهه حماس متحدتر و مستحکم تر میشود. اتفاقا آقای سنوار سمپاتی بیشتر نسبت به ایران دارد.
پاسخ ایران به ترور اسماعیل هنیه و نقض حاکمیت ملی از سوی رژیم اسراییل چگونه باید باشد؟
مهمترین ویژگی مجموعه واکنش سیاسی نظامی ایران باید بازدارندگی آن باشد به طوری که اسرائیل در محاسبات مجموع سود و زیان اقدامات مشابه بعدی، زيان را بیشتر ارزیابی کرده و دیگر چنین اقداماتی را تکرار نکند.
ایران دو راه پیش رو دارد؛ انعطاف و انفعال یا پاسخ قاطع نظامی. اگر مسیر دوم پیش گرفته شود، درجه پاسخ نظامی چقدر میتواند در گسترش جنگ موثر باشد؟
میزان درجه نظامی پاسخ و یا میزان درجه سیاسی پاسخ، اصل نیست، همانطور که گفتم اصل، میزان بازدارندگی مجموعه واکنش نظامی سیاسی ایران است که در مجموع بطور ترکیبی باید طوری طراحی و اجرا شود که موجب عدم تکرار آن گردد.
بهترین سناریو برای پاسخ نظامی ایران چیست؟
اکنون طبق معمول دو نظریه از سوی طرفداران دو جناح در کشور مطرح و تبلیغ میشود و بنظر بنده هر دو سم مهلک است. بدتر آنکه حتی از طرف مسولین و موثرین هردو طرف بویژه افرادی که کاندید اصلی مسئولیتهای بسیار مهم کلیدی هستند هم مطرح میشود که این بسیار برای کشور خطرناک است. نکته بسیار مهم آنستکه لزوما انعطاف، بازدارندگی از جنگ ایجاد نمیکند در بسیاری از موارد در تاریخ دیده ایم که انعطاف بیجا موجب جنگهای بزرگ خانمان سوز شده است. جنگ جهانی دوم که موجب کشتار فجیع دهها میلیون انسان گردید بخاطر انعطاف بیجای چمبرلین نخست وزیر انگلیس در برابر هیتلر که با هدف صلحجوئی اتخاذ کرد بپا شد و برعکس، انعطاف وی موجب زیاده خواهی هیتلر و وقوع جنگ بزرگ جهانی خانمان سوز شد. بنابراین هم انعطاف بیجا و هم تندروی بیجا موجب تنش و جنگ میشود. در حال حاضر یک مدلی را اسرائیلیها راه انداخته و جا انداخته اند مبنی بر اینکه نتانیاهو بدنبال جنگ است و میخواهد ایران واکنش نشان دهد تا ایران را به جنگ بکشاند بنابراین باید ما پرهیز کنیم و انعطاف داشته و کوتاه بیائیم تا به دام نتانیاهو نیافتیم.
خب حالا باید پرسید اگر موضوع به همین سادگی با کوتاه آمدن ما رفع میشود در چنین شرایطی نتانیاهو مرتب میتواند از این ترفند سوء استفاده کند و این را یک مدل کرده بطوریکه او مرتب بزند و ما هم برای پرهیز از جنگ و در دام نتانیاهو نیافتادن مرتب کوتاه بیائیم! این همان اشتباه چمبرلین و طرفهای مقابل هیتلر بود که برای پرهیز از جنگ مرتب کوتاه آمدند و هیتلر به این مدل عادت کرد و زیاده خواه شد و نهایتا جنگ جهانی بپا شد. تاریخ نشان داده هم نرمش بیجا و هم تندروی بیجا موجب رشد تنش و جنگ شده است. بهترین سناریو آن است که تمام اهداف پیچیده دشمن را بدقت شناسائی کنیم و مجموع عملیات ترکیبی پیچیده سیاسی نظامی روانی را طوری طراحی و اجرا کنیم که هم مانع رسیدن دشمن به اهدافش گردد و هم بازدارندگی کامل ایجاد کند. در این مسیر زمینه سازی و سمپات سازی فضای عمومی کشور بسیار مهم و تعیین کننده است و لذا دقت و کنترل رفتار تمام مراکز حساس نقش اساسی و کلیدی دارد.
در عملیات قبلی و موشکباران اسرائیل همزمان با موشکبارن اسرائیل لگد زدن فجیع یک نظامی به یک خانم اتفاق افتاد و بیشتر از موشکباران اسرائیل وایرال شد، اینبار هم در آستانه حملات ایران، ضربات فجیع علیه دو دختر بچه ۱۴ ساله اتفاق میافتد و وایرال میشود. اینگونه تحرکات، مانع ایجاد فضای سمپاتیک عمومی نسبت به عملیات نظامیان علیه اسرائیل میگردد و برعکس، فضای ضد سمپاتیک علیه عملیات ضد اسرائیل ایجاد مینماید. چگونه پذیرفتنی است که اینگونه به اصطلاح اقدامات ارشادی ضد منکراتی فجیع با این حد از تقارن با عملیات ضد اسرائیلی بدون هدایت نفوذیها اتفاق میافتد.
در گفتوگوی فراز با دو نماینده مجلس بررسی شد:
اعترافات جاسوس ایران در تل آویو
جشنی برای کودکان کار
جزیره به روایت یکی از قدیمیترین ساکنانش