حامیان پهلوی: تسلیت ممنوع است!

در تاریخ ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، انفجاری شدید در اسکله شهید رجایی بندرعباس رخ داد که یکی از بزرگ‌ترین حوادث صنعتی سال‌های اخیر در ایران است. این حادثه که در محوطه کانتینری شرکت سینا و در اثر نگهداری مواد شیمیایی خطرناک از جمله سدیم پرکلرات رخ داد، منجر به جان‌باختن دست‌کم ۴۶ نفر، مجروح شدن بیش از هزار و ۲۴۰ نفر و مفقود شدن چند نفر شد. انفجار باعث تخریب گسترده زیرساخت‌ها، ساختمان‌های اداری و خودرو‌های موجود در محل شد. در پی این حادثه، دولت سه روز عزای عمومی در استان هرمزگان و یک روز در سراسر کشور اعلام کرد. تحقیقات اولیه حاکی از قصور در نحوه نگهداری مواد شیمیایی بوده و بررسی‌های دقیق برای شناسایی مقصران و ابعاد کامل حادثه همچنان ادامه دارد.

تمام ایران عزادار جنوب

غم این حادثه چنان بزرگ بود که بسیاری از مردم ایران را عزادار کردند. فضای مجازی پر شد از هشتگ بندرعباس و اسکله شهید رجایی. ویدیویی از عزاداری در بوشهر و تصاویر صف‌های طولانی اهدای خون هنوز در فضای مجازی دست به دست می‌شود. طیف گسترده‌ای از کاربران در داخل و خارج از ایران نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند. «نصرالله معین» خواننده معروف خارج‌نشین در واکنش نوشت: «همدردی با آسیب‌دیدگان و طلب آمرزش برای جانباختگان حادثه تلخ و ناگوار اسکله بندرعباس را دارم.» این پیام توانست واکنش کاربران را برانگیزد:

 

حتی تصویری از مادر کیان پیرفلک (کودک جانباخته در اعتراضات ۱۴۰۱) در فضای مجازی منتشر شد که در حال اهدای خون است. در متنی که به او منتسب شده آمده است: «.. خراب باد آنکه آزادات نخواهد‌ای ایران من...»
برخی از کاربران جریان اپوزیسیون خارج‌نشین، باردیگر همبستگی مردم ایران را خطر دانست و به به میدان آمد تا برای نحوه ابراز احساسات مردم حد و مرز تعریف کند. کار این جریان به جایی رسید که تسلیت و اهدای خون مردم را نیز محکوم کرد.

از کجا شروع شد؟

رضا پهلوی در واکنش به حادثه بندرعباس متنی منتشر کرد که در آن نشانی از تسلیت صریح به خانواده‌های جانباختگان دیده نمی‌شد. او در این متن ادعای خرابکاری در داخل ایران را مطرح کرد و در ادامه هواداران او این مسیر را ادامه دادند و به محکوم کردن تسلیت گفتن و اهدای خون رسیدند.

در ادامه، شاهین نجفی، خواننده ساکن آمریکا نیز با انتشار مطلبی، همدردی با مردم را معادل تضعیف اعتراضات سیاسی دانست. 

این بیانیه، با واکنش انتقادی بسیاری از کاربران مواجه شد. بسیاری او را متهم کردند که حتی در تسلیت گفتن نیز دچار سردرگمی است.

 

برخی دیگر، اما این عدم ابراز تسلیت را یک «کد سیاسی» تعبیر کردند؛ از نظر آنها، رضا پهلوی قصد داشته است با این موضع، مسیر اعتراض را به جای همدردی پیشنهاد دهد.

بسیاری به یاد آورده‌اند که او و برخی از نزدیکانش در گذشته از دخالت‌های نظامی خارجی علیه ایران حمایت کرده بودند. کاربران هشدار داده‌اند که نباید خون مردم ایران ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی شود. این هواداران رضا پهلوی سکوت معناداری در مقابل حساب‌هایی داشتند که به اسرائیل یا نهاد‌های امنیتی خارجی منتسب‌اند و در روز‌های اخیر به شکل تلویحی از داغ مردم ایران ابراز رضایت کرده‌اند.

 مردم ایران، در این روز‌های تلخ، چهره‌ای از همبستگی و انسان‌دوستی را به نمایش گذاشتند؛ تصویری که فراتر از مرز‌های سیاست، ارزش‌های عمیق یک ملت را زنده نگه می‌دارد. آنان فراموش نخواهند کرد که چه کسانی در کنارشان ایستادند و چه کسانی در لحظه‌های داغ و اندوه، همدلی را مسخره گرفتند. تاریخ گواهی خواهد داد که در سخت‌ترین روزها، انسانیت بر نفرت غلبه کرد.