حسین پناهی

آغازش در چنین روزی بود، ۶ شهریور ۱۳۳۵ و انجامش مردادماه ۱۳۸۳؛ روستازاده‌ای که آمد و با سادگی و صفایش ماندگار شد. حالا هجده سال از درگذشت سهرابِ «دزدان مادربزرگ» که ملتی را شیفته سادگی‌ و تلخی طنزهایش کرده بود می‌گذرد. اگر زندگی حسین پناهی را به صورت دوره‌ای مرور کنید، متوجه روحیه جست‌و‌جوگر و ناآرام او خواهید شد. رفتن به قم و خواندن درس طلبگی، یک‌سال آموزگاری در شوشتر، چند سال اقامت در اهواز و تجربه کار‌های مختلف، بازگشت به زادگاهش دژکوه و بعد هم کوچ به تهران و ورود به دنیای تئاتر، نویسندگی، شاعری و دکلمه. او در ۱۸ فیلم سینمایی و ۳۰ اثر تلویزیونی ایفای نقش کرد. از «هنرپیشه» و «روز واقعه»، تا «روزی روزگاری»، «دزدان مادربزرگ»، «کوچک جنگلی»، «آژانس دوستی»، «امام علی (ع)» و «روزگار قریب». کاراکترهای متفاوت و دیدنی که به دلیل فیزیک کودکانه و شکننده، نحوه خاص سخن گفتن، سادگی و خلوصی که از رفتارش می‌بارید و طنز تلخش ماندگار شدند. حسین پناهی امروز اگر بود فقط ۶۶ سال داشت. اما مرگ ناگهانی، از او برای هنردوستان این مرز و بوم تنها حسرت هزاران شعر نانوشته و صدها دیالوگ ناتمام را به جا گذاشت...