پژمان بازغی، بازیگر پرکار سینما و تلویزیون ایران، طی سالهای اخیر همواره در مرکز توجه رسانهها و مخاطبان بوده است؛ البته صرفا به دلیل بازیهایش نبوده و او به واسطه مواضع و رفتارهایی که گاه جنجالی و پرابهام تلقی شدهاند نیز مطرح بوده است.
حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان : اگر بیانات دیشب حضرت آقا به روال معمول در حضور و اجتماع مردم مطرح شده بود، به یقین مدت زمانی چند برابر پخش تلویزیونی را به خود اختصاص میداد. میپرسید چرا؟ برای این که جمله به جمله آن با تکبیرهای پیدرپی حاضران روبهرو میشد و کسی هم مانع و جلودارشان نبود.
محمد مهاجری، فعال سیاسی و رسانهای اصولگرا، گفت: سفر پزشکیان به آمریکا و سازمان ملل به زعم من، توقعات را در جامعه افزایش داده و وقتی دستاوردهای سفر، طبق پیشبینی من؛ مطابقات آن توقعات نیست، خود به خود ممکن است که موجب ناامیدی هم در جامعه بشود.
کیهان نوشت: غربگرایان داخلی همان نسخههای کودکانه و سادهلوحانه همیشگی خود را تکرار کردند. علی مطهری در اظهارنظری عجیب گفت: «اگر ترامپ درخواست ملاقات با پزشکیان را داشت، به رغم نفاق و دروغگوییاش، رئیسجمهور ما به خاطر منافع ملت بپذیرد. کیش شخصیت ترامپ و اینکه میخواهد همه چیز را به نام خود تمام کند، ممکن است به سود ایران تمام شود.»
در حالی که بازار مواد غذایی در اوج گرانیها قرار دارد؛ اخبار برخی رسانهها حاکی از آن است که یکی از مسئولان اصلی تنظیم بازار مواد غذایی و کالاهای اساسی، اخیرا استعفا داده و به یک سفر شخصی در خارج از کشور رفته و امکان ثبت سفارش واردات اقلام اساسی را هم معطل گذاشته است!
کسانی که میگویند اگر از NPT خارج شویم، زمینه حمله فراهم خواهد شد باید به این دو سؤال پاسخ بدهند. اول؛ آنکه مگر با وجود حضورمان در NPT به تاسیسات هستهای کشورمان حمله نکردند؟! دوم؛ مگر آمریکا تاکید ندارد که نباید حمله به تاسیسات هستهای ایران ممنوع باشد؟!... دیگر منتظر چه هستید؟! چرا هنوز هم این پا و آن پا میکنید؟!
قیمت برخی اقلام و کالاهای ضروری مردم به ویژه نان به عنوان قوت غالب اکثریت جامعه از شهریور سال گذشته تاکنون رشد سرسامآوری داشته است.تا آنجا که نان سنگک معمولی با آرد دولتی از 5 هزار تومان در شهریور 1403 امروز به 15 هزار تومان رسیده است و به تعبیری رشد 300 درصدی را داشته است.
تصاویر و فیلمهایی از حضور ترامپ در مراسم بیستوچهارمین سالگرد ۱۱ سپتامبر در واشنگتن دیسی منتشر شده که نشان میدهد یک طرف از صورت او دچار افتادگی شده است و احتمالا به یک سکته خفیف مغزی دچار شده است.
تحریمهای سازمان ملل از آنجا که از حیث قدرت تحریمی و ضمانت اجرا از تحریمهای آمریکا ضعیفتر میباشند، نمیتوانند در صحنه واقعی، وضعیت فعلی اقتصادی ایران را تحت تأثیر خود قرار دهند.
در دهه هفتاد شمسی، یکی از برجستهترین منازعات فکری و رسانهای میان دو چهره تاثیرگذار سیاسی و فرهنگی ایران یعنی عطاالله مهاجرانی و مهدی نصیری شکل گرفت که ریشه آن ناشی از اختلاف نظرهای عمیق درباره موضوع بسیار حساس «مذاکره مستقیم با آمریکا» بود. این منازعه نه فقط بازتابدهنده جدال دو تفکر سیاسی و رسانهای، بلکه حکایت از فرایندی طولانی از تحول گرایشات و مواضع سیاسی این دو شهروند برجسته داشت.
جریان انقلابی، در سالهای گذشته با پروژه جریان غربگرا و طیف تندرو مدعی اصلاحات ذیل «فتحالفتوحسازی از برجام» مقابله کرد و اکنون نیز در حال روشنگری درباره ابعاد فعالسازی مکانیسم ماشه و مقابله با پروژه ناامیدسازی و یأسآفرینی جریان غربگرا است.
یکی از مدعیان اصلاحات که عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز هست، در مصاحبه با برنامهساز وزارت خارجه گفته است؛ «تحلیل من این است که روسیه اطلاعات تمامی پدافندهای هوائی کشور را در اختیار صهیونیستها قرار داده است»
در جریان جنگ تحمیلی اخیر بانک مرکزی با مدیریت بهموقع، کنترل سامانهها را در روزهای نخست بازگرداند و اختلالی در توزیع سوخت، پرداختها، عرضه کالاهای اساسی یا انتقال انرژی در کشور به وجود نیامد.
روزنامه کیهان در یادداشتی نوشت: آیا تبدیل کردن خبر حادثهایِ «قتل یک دختر بیگناه به دست یک راننده» به مهمترین مسئله کشور و درگیر کردن تمام ظرفیت فکری جامعه به آن، آن هم در ایامی که دشمن نقشه تجاوز به کشور را میکشید، اتفاقی است؟! یک لحظه تصورش را بکنید، وقتی فکر و ذهن ما را درگیر یک خبر حادثهای کرده بودند، دشمن مشغول کشیدن نقشه تجاوز به ایران بود!
روزنامه کیهان در شماره امروز خود نوشت: «بیبرنامگی و کمتحرکی در بخشی از دولت، پیامد وجود افراطیون مدعی اصلاحات و زاویهدارها در اطراف و درون دولت است. «دولت سایه» دقیقا همانند دولت اشرافیتِ آلوده مدعی اصلاحات - اعتدال، دنبال شرطیسازی اقتصاد، سخت کردن زندگی برای مردم، به بنبست کشاندن دولت، تعطیل کردن توانمندیها، بر باد دادن فرصتهای کشور پای وعدههای دروغ آمریکا و عقبگرد کشور است و نمیگذارد صدای ملت به گوش دولت برسد.»