در روزهای اخیر ۳۰ تن از اعضای پکک در حضور مقامات عراق، اقلیم کردستان و نمایندگانی از ترکیه، طی مراسمی نمادین سلاحهای خود را تحویل دادند. با این حال، مقامات ترکیه و اعضای پکک میگویند این فرایند تا چند ماه طول میکشد. پیمان عارف، تحلیلگر سیاسی، معتقدست بخشی از بدنه پکک و هزاران فقره اسلحه این گروه احتمالا به پژاک و یپگ، گروههای شبهنظامی همسو، میرسد. به گفته عارف، این موضوع میتواند در نهایت به فعال شدن دوباره پژاک و مخاطرهای امنیتی برای ایران بیانجامد. به گفته سردار طلایی، رئیس پیشین پلیس بزرگ تهران، اسرائيل و آمریکا در حمله اخیر نیز روی کمک نیروهای نظامی کرد حساب باز کرده بودند.
پس از اعلام تصمیم رهبران حزب کارگران کردستان (پکک) برای انحلال این سازمان مسلحانه، حالا مهمترین پرسش این است که گروههای وابسته به پکک چه خواهند کرد. آن طور که «پیمان عارف»، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی، میگوید به نظر نمیرسد انحلال پکک به معنای انحلال پژاک در ایران و یپگ در سوریه باشد. عارف در رابطه با وضعیت بدنه انسانی پکک و تسلیحات این گروه پس از انحلال، میگوید: «هیچ بعید نیست نیروی انسانی پکک سرریز شود به سمت پژاک ؛ گروهی که برنامهای برای انحلال آن در موازات انحلال پکک وجود ندارد.» به گمان عارف، این اتفاق میتواند پژاک را از حالت نیمهخفته دربیاورد و به یک مخاطره امنیتی برای ایران بدل شود.
پس از دههها نبرد مسلحانه و بر جای ماندن هزار کشته، حالا گزارشها از انحلال حزب کارگران کردستان (پکک) خبر میدهد؛ سازمانی که زمانی قرار بود با مبارزه مسلحانه زمینه استقلال کردها را فراهم کند، امروز پس از چهل سال به بنبست سیاسی رسیده است.
هفته گذشته، «عبدالله اوجالان»، رهبر زندانی گروه شبهنظامی کرد، در فراخوانی تاریخی از جنگجویان «حزب کارگران کردستان» (پکک) درخواست کرد سلاحهای خود را زمین بگذارند. این اعلامیه بخشی از مذاکرات تازه میان اوجالان و ائتلاف «رجب طیب اردوغان»، رئیسجمهور ترکیه، است. پایان دادن به جنگی چهل ساله که چهل هزار نفر را به کام مرگ کشاند، شایسته جشن گرفتن است. با این همه، اگر به دلیل ظهور پکک در آن لحظه نخست فکر کنیم، خوشبینی نسبت به این اتفاق به سرعت رنگ میبازد.