طلاق صوری

از هفتم اردیبهشت‌ماه سال ۹۲که اجرایی شدن قانون حمایت از خانواده به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ شد، کم‌کم قصه طلاق‌های صوری هم شکل گرفت. چرا؟ چون در این قانون زنان مطلقه و سرپرست خانوار قرار بود بیش از پیش مورد توجه و حمایت بخش دولتی قرار بگیرند.

بر اساس آمارهای تازه منتشرشده، از هر دو ازدواج در تهران و از هر سه ازدواج در شهرستان‌ها، یک مورد به طلاق می‌انجامد؛ آمارها نشان می‌دهند میزان طلاق هم‌چنان روند صعودی دارد. در این میان برخی مسئولان، دلیل این امر را افزایش طلاق‌های صوری برای به‌دست آوردن مستمری بازنشستگی والدین و«بلیعدن منابع دولت»! و یا جلوگیری از به سربازی رفتن پسران می‌دانند؛ آما آیا حقیقت ماجرای افزایش طلاق؛ صوری یا واقعی، همین است و بس؟ آیا ابراز این دو دلیل، صرفا نوعی فرافکنی و نادیده گرفتن علت‌ها و تکیه بر معلول‌ها نیست؟