در سالهای اخیر، با رشد سایتهای فروش لباسهای دستدوم و برنامههای بازفروش، نسل جوان به کالاهایی که ظاهر کهنه و استفادهشده دارند علاقهمند شده است. این روند نه تنها به لباس محدود نمیشود، بلکه شامل کیف، کفش و حتی ساعتهای لوکس میشود. نمونه بارز این جریان، ژاکتهای باربور است که سابقهای بیش از یک قرن دارند و از نمادهای کلاسیک سبک زندگی خاص در بریتانیا و شمال شرقی آمریکا به شمار میروند.
لباسهای دست دوم فلهای که به کشور وارد میشوند و مشهورند به لباسهای تاناکورایی مدتی است با گرانشدن پوشاک دست اول و فلاکت اقتصادی مردم، بازارگرمی یافتهاند. همچنان که در مورد کالاهای دیگر، دست دوم فروشی رایج است، در مورد لباسهای دست دوم نیز همین مسئله رواج یافته. در مورد منبع و منشاء این لباسها و اینکه از کجا و کدام کشورها و چگونه وارد بازارهای ما میشوند، حدس و گمانهای زیادی وجود دارد. برخی از توزیعکنندگان برای اطمینان دادن به مشتریان خود، ادعا میکنند این لباسها را از خیریههای اروپایی دریافت میکنند؛ بنا به ادعای آنان آژانسهای خیریه اروپایی این لباسها را بهصورت بستههای ۱۰۰ کیلویی با قیمت ۸۰۰ هزار تا یک میلیون تومان به کشورهای جهان سوم میفروشند. این لباسها از هرکجا و به هرنحوی که وارد کشور میشوند، مشتریهای خاصی دارند؛ آنهم در روزگاری که قیمت هر لباس تازه و دست اول چندین برابر قیمت این لباسهاست.