دولت بعدی منتظر بحران در دی یا بهمن باشد

باوجود خوشبینی‌های نخستین، خبرهایی که این روزها از وین، محل مذاکرات هسته‌ای برای زنده کردن برجام به گوش می‌رسد، چندان امیدوار کننده نیست. عباس عراقچی مذاکره کننده ارشد ایران، رسیدن به توافق در دور جدید مذاکرات را هم بعید دانسته است. این درحالی است که در پایان دور پنجم مذاکرات که با حضور غیرمستقیم آمریکا برگزار می‌شود، نماینده اتحادیه اروپا ابراز اطمینان کرده بود در این دور طرف‌ها به نتیجه خواهند رسید. به نظر می‌رسد طرف‌های غربی مذاکره ایران، منتظرند تا پیروز انتخابات ریاست جمهوری روشن شود سپس در مورد چگونگی تعامل با دولت آینده تصمیم بگیردند.

از سوی دیگر و در تهران همه نامزدهای انتخابات، حتی آنان که تا پیش از این به مخالفت با برجام شهره‌ بودند در یک چرخش ۱۸۰ درجه‌ای از پایبندی خود به توافق هسته‌ای سخن می‌گویند. اما به نظر نمی‌رسد چنین موضع‌گیری‌های توانسته باشد طرف مقابل را به شتاب‌بخشیدن به مذاکرات ترغیب کند. در چنین شرایطی و در حالی که پیش از این قیمت دلار با دریافت نشانه‌های مثبت از وین، در شیب نزولی قرار گرفته بود، بار دیگر منجمد شده و نشانه روشنی از کاهش آن  در کوتاه مدت به چشم نمی‌رسد.

دکتر حسین راغفر اقتصاددان و استاد دانشگاه با اشاره به اینکه «نامزدهای انتخابات در مناظرات خود در خصوص کاهش قیمت دلار یا برنامه‌ روشنی ارایه نداده و یا کمتر به این موضوع پرداختند» به فراز می‌گوید: «به نظر می‎‌رسد نامزدها برنامه اقتصادی خود را براساس قیمت فعلی دلار پایه‌گذاری کرده‌اند. اگر به مناظره سوم نگاهی داشته باشیم به این نتیجه می‌‎رسیم که نامزده‌ها به اتفاق، همگی می‌گفتند با قیمت دلار مشکلی ندارند و هر کدام که رییس دولت آینده باشند می‌توانند این مشکل را حل کنند.»

راغفر گفت: «فرض ناگفته‌ای که در لابلای صحبت‌های همه نامزدها مستتر بود و کسی متوجه آن نشد این بود که  همه‌ وعده‌های انتخاباتی نامزدها، برپایه دلار حداقل ۲۵ هزار تومانی تعیین شده است. با این فرض اساسی آنها سیر نزولی اقتصاد کشور ادامه خواهد داشت.» راغفر هشدار می‌دهد: «اگر این چنین شود دولت آینده در دی یا بهمن آینده باید منتظر حاد شدن مشکلات اقتصادی، اعتراضات و ناآرامی‌ها‎‌ در کف جامعه باشد.»

این استاد دانشگاه معتقد است: «سرمایه گذاری در بازار سرمایه و افزایش تولیدات کشور وابسته به قیمت ارز است و ارز تعیین کننده قیمت بیشتر کالاهای داخلی است. این در حالی است که متاسفانه خیلی از اشخاص وسازمان ها در داخل هستند که نمی‌خواهند قیمت ارز کاهش بیابد و فکر می‌کنند اگر قیمت ارز کاهش پیدا کند سرمایه‌ آنها هم کاهش پیدا می‌کند»

راغفر یادآور می شود:‌ «یک دهه است که بخش خصوصی نمی‌تواند سرمایه لازم را برای توسعه تولید خود فراهم کند زیرا منابع ریالی کافی برای تامین ارز خود را ندارد و بسیاری  از محصولاتی که در کشور تولید می‎‌شود به قیمت ارز آزاد محاسبه می‌‎شود. باید به این موضوع بیشتر پرداخت که قیمت ارزی که به سیاست های داخلی بستگی دارد باید چگونه کنترل شود که به تولید کننده و سرمایه گذار آسیب نرساند ولی متاسفانه هر چه بیشتر در محتوای  مناظره‌ها و شعارهای نامزدها دقت می‌کنیم، بیشتر متوجه می‎‌شویم که این رقیبان ریاست جمهوری، هیچ برنامه برای کنترل قیمت ارز ندارند.»