مشاغل خانگی ۲۰ درصد برنامه اشتغال را تامین می‌کند

یک کارشناس حوزه اشتغال معتقد است که دولت می‌تواند با سرمایه‌گذاری و حمایت از تعاونی‌ها در حوزه اشتغال خانگی ۲۰ درصد بحران اشتغال را جبران کند.

بر اساس آمارهای منتشر شده در سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ حدود ۳ میلیون نفر، متقاضی ثبت نام مشاغل خانگی بودند که از این تعداد یک میلیون و ۶۵۰ هزار نفر موفق به دریافت مجوز از سازمانهای مربوطه شدند. در همین خصوص از میان افرادی که مجوز فعالیت در حوزه مشاغل خانگی داشتند ۷۷۲ هزار نفر تسهیلات دریافت کردند که برای ۸۵۲ هزار نفر فرصت شغلی جدید ایجاد شده است.

در حالی که آمارها از سهم ۴ تا ۶ درصدی مشاغل خانگی در اشتغال کل کشور و فعالیت بیش از سه میلیون نفر در تولید محصولات خانگی حکایت دارد، کارشناسان بر این باورند که دولت برای تحقق برنامه اشتغال میلیونی در کشور باید از ظرفیت کسب و کارهای خرد و خانگی به شکل مطلوب استفاده کند.

برابر اعلام دبیرخانه ستاد ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی وزارت کار، از آغاز شیوع ویروس کرونا تا پایان سال گذشته ۲۲ هزار نفر از فعالان مشاغل خانگی تسهیلات کرونایی دریافت کردند.

جواد نوفرستی، تحلیلگر مسایل اقتصادی و حوزه اشتغال در گفت‌وگو با خبرنگار فراز، می‌گوید : «با توجه به آنکه ایجاد اشتغال و حفظ اشتغال موجود یکی از موضوعات مهم کشور محسوب می‌شود ، توسعه کسب و کارهای خانگی می‌تواند یکی از بهترین راهکارها در دوران همه گیری کرونا باشد.»

این مدرس دانشگاه با تاکید بر سرمایه‌گذاری در حوزه اشتغال خانگی اضافه کرد: «سرمایه گذاری و هزینه کم، اشتغالزایی و درآمدزایی بالا را مهمترین خصوصیت کسب و کارهای خانگی است و مشاغل خانگی در قالب بنگاه‌های کوچک می‌تواند راه حل ایجاد شغل در کوتاه مدت باشد ولی راه مستمر و نهایی نیست و ما باید در دراز مدت به سوی اشتغال‌های پایدار دیگر حرکت کنیم.»

نوفرستی در همین مورد اضافه می‌کند: «صاحبان مشاغل خانگی به دلیل نبود بروکراسیهای پیچیده اداری، سودآوری و تنوع رشتههای مختلف در این قبیل کسب و کارها زودتر به پول و درآمد میرسند، از بستر تعاون به عنوان یکی از مسیرهایی نام می برد که می‌تواند به تحقق اهداف اشتغالزایی کمک کند.»

به گفته او، تعاونی های مشاغل خانگی میتوانند تا ۲۰ درصد برنامه اشتغال را محقق کنند و در یک اقدام ضربتی و جهادی، تقاضای اشتغال را پاسخ دهند ولی هدف ایجاد شغل خیلی بزرگتر از این میزان است و در سالهای بعد باید روی برنامه ریزیهای بلندمدت متمرکز شد.

وی با تاکید بر لزوم حرکت دولت به سمت کسب و کارهای کوچک می‌گوید : «در قالب تعاونیها، محدودیت‌های منابع، کاهش توان مالی مردم و اقشار متوسط و ضعیف جامعه، کاهش قدرت خرید و کوچک‌شدن سبد معیشت خانوارها، مسایل ارزی کشور، تحریم‌ها و عدم تمایل به سرمایه گذاری در شرایط اقتصادی حاضر را از جمله دلایل توجه و تمرکز بر کسب و کارهای خرد و خانگی و تعاون محور عنوان است که دولت می‌تواند نیاز بسیاری از کسانی که در محل زندگی امکان کار کردن را دارند فراهم کند.»