هزینه کردن از رهبری برای انجام یک کار غیرقانونی؟

دبیر در این برنامه با اشاره به ساختمان خانه کشتی گفت «حقیقتاً الان دو سال است هر چقدر دنبال می‌کنم زورم به آن نمی‌رسد و هیچ رئیس جمهوری هم زورش به بانک‌ها نرسیده، یک ساختمان است که یک بانک خصوصی ساخته است که هفت سال تبلیغ کشتی را کرده، بابتش این کار را انجام داده که پیوست هایش هم هست. حقیقتاً هیچ کس زورش به این بانک نمی‌رسد و خواهشی از حضرت آقا دارم؛ من که زورم نمی‌رسد واقعاً این ساختمان را بگیرند به کشتی دهند، مال من که نیست، مال کشتی است، مال این جوان هاست، طبق قرارداد زمین مال وزارت وزرش است؛ داده به کشتی، آن‌ها هم آمده اند ساخته اند، چون علی دبیر است آن‌ها نمی‌دهند، فکر کنند علی دبیر مرده است، چون واقعاً من زورم به بانک‌ها نمی‌رسد، یکسری می‌گفتند علی دبیر نخواسته است، ولی این جور نیست.»

ماجرا چیست؟

یکی از بانک های خصوصی کشور قبل از آغاز ریاست دبیر، تنها اسپانسر فدراسیون کشتی بود. بنی تمیم سرپرست سابق فدراسیون گفته: بانک مذکور «در بیش از چهار سال حضور خود به صورت کامل از کشتی حمایت کرد و رقم پرداختی آن ها به ما چیزی حدود ۴ تا ۵ میلیارد تومان در سال البته به استثنای بحث ساخت آکادمی کشتی بود. از سوی دیگر این مبلغ به غیر از هزینه‌های جانبی بانک شامل اهدای پاداش به مدال آوران رویدادهای مهم و مشارکت در صندوق سرمایه گذاری کشتی و… بود.»

با این حال، دبیر به محض ریاستش بر فدراسیون بنای ناسازگاری گذاشت و باعث قطع همکاری فدراسیون با این بانک شد. بانک مذکور در این مدت مشغول ساخت ساختمان خانه کشتی بود. قبل از آمدن دبیر، پروژه خانه کشتی به شکل مطلوبی در حال پیشرفت بود اما با ورود دبیر به فدراسیون این طرح بزرگ و حیاتی عملا زمینگیر شد. 

دبیر موضوع ساختمان خانه کشتی و درگیری اش با بانک مذکور را به دادگاه هم کشاند و از این بانک شکایت کرد. اما رای دادگاه مطابق میل او نبوده زیرا دادگاه برای این پرونده منع تعقیب صادر و عملا ادعاهای دبیر را رد کرد.

هزینه کردن از رهبری برای یک کار غیرقانونی؟

اکنون سوال این است که آیا علیرضا دبیر برخلاف حکم دادگاه، قصد دارد با هزینه کردن از رهبری، دست به یک کار غیرقانونی زده و ساختمان خانه کشتی را به صورت غیرقانونی از بانک خصوصی مذکور بگیرد؟ آیا دبیر برای انجام چنین کاری از رهبری هزینه کرده و نام ایشان را در برنامه تلویونی وسط کشیده؟

آیا اکنون کشتی گیران کشور با مدال های رنگارنگ به مقام سوم کشتی آزاد و دوم کشتی فرنگی رسیده اند، رییس فدراسیون باید از این فضا سوءاستفاده کرده و امیال غیرقانونی خود را پیش ببرد؟

قهرمانی ایران بعد از ۴۶ سال را فراموش کرده اید؟

دبیر در حالی روی مقام سومی ایران در کشتی آزاد قهرمانی جهان چنین مانوری می دهد که ایران در زمان همان اسپانسر قبلی، توانسته بود پس از ۴۶ سال در خارج از کشور قهرمان مسابقات کشتی قهرمانی جهان شود. قهرمانی مذکور در رقابت های ۲۰۰۳ بوداپست مجارستان به دست آمده بود.

قطعا مدال های رنگارنگ کشتی گیران در رقابت های نروژ باعث افتخار همه ورزش دوستان است اما نمی توان فراموش کرد تیمی که دبیر روی نتیجه گیری آن تا این حد مانور می دهد، در نهایت در جایگاه سوم قرار گرفت و اسپانسری که دبیر اینچنین به آن حمله ور شده، با حمایت خود کشتی ایران را قهرمان دنیا کرده بود.

اقامت آمریکا

علیرضا دبیر در این مصاحبه، بارها و بارها خود را یک انقلابی تمام عیار نشان داد. این رفتار او البته مسبوق به سابقه است و سالهاست تلاش دارد چنین چهره ای از خود نمایش دهد. با این حال باید پرسید این شعارها را چگونه می توان با «اقامت در آمریکا» جمع کرد؟

چرا دبیر تاکنون حتی یک بار درباره چگونگی دریافت اقامت آمریکا و دلیل این کار خود توضیح نداده است؟

ابهامات مالی دبیر

دبیر در همین برنامه ادعا کرده که هیچ مالی ندارد. این در حالی اس که دوران حضور او در شورای شهر تهران پر از این حواشی بوده. به عنوان نمونه، دبیر سال 91 به ادعای خودش که با کلی تبلیغات و سروصدا در رسانه ها همراه بود، 5 خانه را وقف ساخت حسینیه ای در شهرری کرد. حال آنکه هیچ وقت درباره اتهامات مربوط به مالکیت زمین آن خانه ها توضیحی نداده است. از آن گذشته توضیح نداده که چگونه از پول شهرداری تهران برای ساخت این حسینیه هزینه کرده است. این البته فقط یکی از ابهامات مالی در عملکرد دبیر در دوران حضور در شورای شهر بوده.

علامت سوال های مالی در فدراسیون

دبیر در یک سال اول حضور خود در فدراسیون دست به اقدامی شائبه برانگیز و غیرقابل توجیه زد. او در این مدت 6 خزانه دار عوض کرد که نه تنها در فدراسیون کشتی، بلکه در مدیریت کشور نوعی رکورد به شمار می رود. محمدحسین حیدریان، هادی اسلامی، محسن سهرابی، بهنام شکوری، امید رامشی و هوشنگ محمودی، 6 خزانه داری بودند که دبیر آنها را در همین مدت کوتاه به عنوان خزانه دار منصوب کرد. هنوز مشخص نیست چرا هیچ خزانه داری به طور متوسط دو ماه هم در کنار دبیر تاب نیاورد و پس از این مدت، کنار رفت اما آنچه مسلم است اینکه چنین موضوعی هرگز عادی و رایج نیست.