جواد خیابانی را چه کسی در صدا و سیما نگه داشته است؟

دهه هفتاد و در اوج هیجان صعود تیم ملی به جام جهانی ۹۸ بود که نام جواد خیابانی با فوتبال ایران خورد. خیابانی پس از آن، سال‌ها پای ثابت گزارشگری و اجرای تلوزیون است. بعد از او نام‌های بی‌‌شمار دیگری پشت میکروفن گزارشگری فوتبال آمدند اما علیرغم محبوبیت، جبر رسانه ملی آن‌ها را کنار زد.‌‌‌ حال پس از ۳۰ سال حضور، جواد خیابانی را می‌توان مصداق تمام‌قدی از سیستم مدیریتی حاکم بر صداوسیمای ایران دانست؛ مردی که به عنوان مجری، گزارشگر و کارشناس بارها موجب نارضایتی بیننده‌ها شد. در آخرین نمونه و در شرایطی که کاپ جام جهانی در کشورهای مختلف و بدون کوچک ترین بی‌نظمی و حاشیه رونمایی شد، در ایران غائله‌ای عجیب به پا شد و همه چیز طبق برنامه پیش نرفت. پروتکل‌های موردنظر فیفا برای رونمایی از کاپ به درستی رعایت نشد و نهایتا اتفاق زشتی رقم خورد که دست کمی از یک آبروریزی بزرگ نداشت. اما چرا ساز و کار مستبدانه تلویزیون اجازه رهایی از دست او را به مخاطب نمی‌دهد. جالب آن‌که مدیران رسانه ملی اد‌‌‌عا می‌کنند‌‌‌ که سیستم‌های نظارتی د‌‌‌قیقی د‌‌‌ر صد‌‌‌ا‌و‌سیما وجود‌‌‌ د‌‌‌ارد‌‌‌ و براساس نتایج این ارزیابی‌هاست که مثلا د‌‌‌ر فینال لیگ قهرمانان اروپا، جواد‌‌‌ خیابانی به د‌‌‌یگر گزارشگران ترجیح د‌‌‌اد‌‌‌ه می‌شود‌‌‌. این سیستم‌های ارزیابی و کنترل کیفیت هم خود‌‌‌ د‌‌‌استان جد‌‌‌اگانه‌ای د‌‌‌ارند‌‌‌؛ اینکه چه کسانی، با چه ابزاری و بر اساس چه معیارهایی، کیفیت گزارش‌ها را کنترل می‌کنند‌‌‌ و چرا نتایجش تا این اند‌‌‌ازه با قضاوت‌های عمومی و چیزی که مرد‌‌‌م و رسانه‌ها می‌بینند‌‌‌ متفاوت است.