شاه چارلز و جدال با مشکل محبوبیت سلطنت در بریتانیا

ملکه الیزابت در ۹۶ سالگی درگذشت. او ۷۰ سال ملکه حاکم بریتانیا بود. با مرگ او، چارلز، پسر ارشدش اعلام سلطنت کرد. شاه چارلز در موقعیتی مشابه با عمویش ادوارد تصمیمی کاملا متفاوت گرفت...

این تصمیم حالا کاهش مشروعیت نهاد سلطنت را در بریتانیا پررنگ‌تر کرده است. ادوارد با مرگ پدرش در ۲۰ ژانویه ۱۹۳۶ به سلطنت رسید. چندماه بعد، با خواستگاری از والیس سیمپسون معادلات سیاسی بریتانیا را به هم ریخت. خانم سیمپسون از شوهر اول خود طلاق گرفته بود و به دنبال طلاق از همسر دومش بود. نخست وزیران امپراتوی و کلیسا، یک زن مطلقه با دو شوهر سابق زنده را از نظر سیاسی و اجتماعی به عنوان یک ملکه نمی‌پذیرفتند. ادوارد عاشق، حاضر به جدایی از والیس نیست و از سلطنت کناره‌گیری می‌کند.

با کناره‌گیری ادوارد، برادرش آلبرت با عنوان جرج ششم در ۱۱ دسامبر سال ۱۹۳۶ پادشاه انگلستان شد. آلبرت در سال ۱۹۵۲ درگذشت و از آنجا که پسری نداشت دختر بزرگترش الیزابت دوم حاکم بریتانیا شد. پرنس چارلز که در سال ۱۹۴۸ متولد شده، حالا وارث تاج و تخت است. چارلز اما بعدها با ازدواج دومش با کامیلا، کار را برای پذیرش عمومی سلطنتش پیچیده کرد.

کامیلا رزماری شاند، تا سال ۱۹۷۳ همسر رسمی اندرو پاکر بولز بود. چارلز ۵۷ ساله، ۹ سال پس از مرگ همسر اولش دایانا، در سال ۲۰۰۵ با کامیلا ازدواج کرد. در آن سال، مخالفت‌ها بر سر ازدواج وارث الیزابت دوم با زنی مطلقه از سر گرفته شد. با وساطت کلیسا و ملکه اما، ازدواج چارلز و کامیلا اتفاق افتاد. با مرگ الیزابت، چارلز در موقعیتی تاریخی قرار گرفت. او در تصمیمی متفاوت با عمویش، پادشاهی بریتانیا را پذیرفت. در حالی که می‌توانست با کناره‌گیری، سلطنت را به پسرش ویلیام واگذار کند پرنس ویلیام و همسرش کیت، از محبوبیت کم‌نظیری نزد مردم برخوردارند. واگذاری سلطنت به ویلیام آن‌ها شاید هنوز تنها نجات‌بخش محبوبیت از دست‌رفته‌ی کاخ سلطنتی بریتانیا باشد