بازتولید نازیسم در آلمان امروز

«دیوید کرونین»، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی ایرلندی، در یادداشتی درباره مواضع دولت آلمان نسبت به نسل‌کشی غزه، می‌گوید: «نمی‌خواستم باور کنم نازی‌ها به هر نحوی بر جنبش سبز بین‌المللی تاثیر گذاشته باشند. سبزهای آلمانی که در تلویزیون دیده بودم، همگی طوری به نظر می‌رسیدند که انگار فلسفه «عشق بورزید، نه جنگ» را ترویج می‌کنند».

او به روشنی توضیح می‌دهد که سردمداران دولت فعلی آلمان با شعار همزیستی مسالمت‌آمیز و تلاش برای حفظ محیط زیست، طوری رفتار می‌کنند که انگار با پدران خود متفاوت اند. ایستادن در کنار اسرائيل و هموار کردن راه نسل‌کشی هزاران فلسطینی اما همان راهی است که زمانی نازی‌ها پی گرفته بودند. آن‌ها زمانی با لباسی قهوه‌ای‌رنگ در آلمان یهودیان را سلاخی می‌کردند، حالا در لباسی دیگر اسباب نسل‌کشی مردم غزه را فراهم می‌کنند.

نازی‌زدایی از دولت سبز آلمان

پس از پیوستن به حزب سبز ایرلند در دهه نود میلادی، در چندین بحث در مورد ریشه‌های سیاست‌های زیست‌محیطی شرکت کردم. معمولا در آن بحث‌ها زیاد مشارکت نداشتم، بیشتر به سخنرانی فعالان سیاسی دیگر گوش می‌دادم. یکی از این فعالان در سخنان خود به این نکته اشاره کرد که پیش از این نیز، یک سازمان سیاسی اهمیت زیادی به طبیعت می‌داد؛ «نازی‌ها» اغلب درباره «خون و خاک» صحبت می‌کردند. در آن زمان، نمی‌خواستم باور کنم نازی‌ها به هر نحوی بر جنبش سبز بین‌المللی تاثیر گذاشته باشند. سبزهای آلمانی که در تلویزیون دیده بودم، همگی طوری به نظر می‌رسیدند که انگار فلسفه «عشق بورزید، نه جنگ» را ترویج می‌کنند.

امروز، «آنالنا بربوک» از حزب سبزها، وزیر امور خارجه آلمان است. او درباره عبرت گرفتن از گذشته کشورش حرف می‌زند، اما دقیقا برعکس آن عمل می‌کند. بربوک هولوکاست را «بدترین جنایتی که جهان تا به حال دیده» توصیف می‌کند. برای جبران آن اتفاق اما او در حال تسهیل یک هولوکاست در غزه است؛ بدترین جنایتی که جهان در این قرن به خود دیده است.

دولت آلمان به تازگی داده‌های جدیدی منتشر کرده که نشان می‌دهد در سه ماه گذشته صادرات تسلیحات نظامی به ارزش بیش از ۱۰۰ میلیون دلار به اسرائیل را تایید کرده است. این افشاگری جدید با خودداری بربوک و یکی از هم‌حزبی‌های او از تایید ارسال محموله‌های جدید سلاح به مقصد اسرائیل، تناقض دارد. پیش از این گفته می‌شد سبزها خواستار یک تضمین کتبی بودند که سلاح‌های آلمانی برای نسل‌کشی استفاده نخواهد شد.

این نکته مهم است که «اولاف شولتس»، صدراعظم آلمان، اصرار دارد تحویل سلاح به اسرائیل ادامه یابد، بدون هیچ مخالفتی (حداقل به صورت علنی) از سوی بربوک. همچنین، دلایلی وجود دارد که وجود «بند نسل‌کشی» در مدارک مربوط به تحویل تسلیحات را نقض می‌کند. آلمان در واقع از اسرائیل در برابر اتهام نسل‌کشی محافظت می‌کند. هنگامی که آفریقای جنوبی پرونده‌ای را به دادگاه بین‌المللی لاهه ارائه داد و ادعا کرد که اسرائیل کنوانسیون نسل‌کشی را نقض می‌کند، آلمان به سرعت اعلام کرد که به نفع اسرائیل به میدان می‌آید. خود بربوک در ژانویه گفته بود به نظر او اقدامات اسرائيل در جنگ غزه ماهیت نسل‌کشی ندارد؛ او آن را نوعی دفاع از خود توصیف کرد. 

سوءاستفاده از تاریخ

در ماه ژوئن، بربوک سخنرانی‌ای درباره مستعمرات پیشین آلمان ارائه داد. او به‌صراحت اعلام کرد کشورش در قبال «نسل‌کشی انجام‌شده بر مردم هررو و ناما» در جنوب غربی آفریقا (نامیبیا کنونی) در اوایل قرن بیست، به صورت تاریخی مسئول است. پرسش بربوک در آن سخنرانی این بود که آلمان چگونه باید با گذشته کنار بیاید؟ با این حال او اصلا به روی خود نیاورد که آلمان هم‌اینک نیز راه یک نسل‌کشی دیگر را هموار می‌کند. حدود سی درصد از تمامی تسلیحات اصلی واردشده به اسرائیل بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ از آلمان وارد شده است. در این بازه زمانی، تنها ایالات متحده تامین‌کننده بزرگ‌تری برای اسرائیل بود.
 
وقتی نسل‌کشی آغاز شد، بربوک هفته‌ها از درخواست آتش‌بس خودداری کرد. بربوک در مصاحبه‌ای که در نوامبر ۲۰۲۳ با دویچه‌وله انجام داد، درباره اینکه «ما به مسئولیت خود به عنوان یک آلمانی پایبند هستیم» صحبت کرد. او گفت: «این یعنی فراهم کردن کشوری امن برای مردان و زنان یهودی که آلمان سعی داشت در دوران دیکتاتوری نازی آن‌ها را نابود کند. آن کشور، اسرائیل است؛ به همین دلیل هم امنیت اسرائیل برای دولت آلمان مهم است».

استفاده از هولوکاست به این شکل، سوءاستفاده از تاریخ است. نازی‌ها یهودیان را «مادون انسان» (untermensch) می‌دانستند و سعی داشتند آن‌ها را نابود کنند تا هدف خود از پاکی نژاد آریایی را پی بگیرند. اسرائیل فلسطینیان را «حیوانات انسانی» می‌بیند و جنگی برای نابودی آن‌ها به راه انداخته است. اسرائيل یا همان کشور امنی که بربوک به آن متعهد است، به سلاح‌های هسته‌ای مجهز است و صلح جهانی را به خطر انداخته تا «بنیامین نتانیاهو» بتواند در سمت نخست‌وزیری بماند و شرکای افراطی‌اش دیدگاه برتری قومی مذهبی خود را دنبال کنند.

حزب سبز آلمان به‌روشنی به «نازی‌زدایی» نیاز دارد. اگر آنالنا بربوک و سبزهای آلمان همچنان به حمایت از جنایات اسرائیل ادامه دهند، باید توسط احزاب هم‌نظیرشان در سایر نقاط اروپا تحریم شوند. در بحث از نسل‌کشی جایی برای تضارب آرا نیست؛ سبزها یا با آن هستند یا علیه آن.