نامه ترامپ به ایران نباید بدون پاسخ گذاشته شود

نامه اخیر ترامپ که در دوره دوم ریاست جمهوری اش به ایران نوشته، با نامه ای که در دور اول نوشته بود تفاوت دارد.

روزنامه شرق نوشت: این نامه نباید بدون پاسخ گذاشته شود. از نظر شکلی هم باید گفت که نامه نخست اصولا وصول نشد که بخواهد پاسخی دریافت کند، اما این نامه تا این‌جای کار حداقل اعلام وصول شده و به این گونه توپ در زمین ما قرار گرفته است.
در عالم دیپلماسی، منویات و اراده سیاسی گردانندگان و حکمرانان زیست جهان از طریق مصاحبه و مناظره و رسانه و قس علی‌هذا منتقل نمی‌شود. گو آنکه این هم ممکن است ابزاری برای نیل به هدف باشد، اما بیش‌ از این نیست. به‌علاوه حتی ممکن است این ابزار به‌اصطلاح مورد استفاده ابزاری قرار گیرند و نقض غرض شوند و نتیجه معکوس دهند.

دیپلماسی پنهان در جوار دیپلماسی آشکار ملزومات و زبان خاص خود را دارد. از آمریکا خشمگین هستیم. این کشور بعد از 15 بار تأیید پایبندی ایران به مفاد برجام از طرف آژانس، به تعهدات قراردادی خود پشت پا زد و از برجام خارج شد. اما ما تاکنون به روش مقتضی و شایسته که همانا در قالب نامه‌نگاری رسمی، و آن‌هم در بالاترین سطح ممکن خلاصه می‌شود، متوسل نشده‌ایم. ما حرف زده‌ایم و حرف درست هم زده‌ایم، اما حرف باد هوا است. آنچه مانا است، آنچه سند است و می‌تواند داعیه‌دار طلب‌کاری باشد، آنچه سابقه می‌شود، آنچه حتی می‌تواند طرف مقابل را منکوب کند و توپ را بدون آنکه بتواند پاس دهد، در زمینش بنشاند، همانا پاسخ کتبی است.

لینک کپی شد