علت اصلی حادثه بندر شهید رجایی هنوز مشخص نشده است ولی احتمالها و دلایل مختلفی در این مورد مطرح و بعضی رد شدهاند و درمورد بعضی دیگر اظهار نظر رسمی نشده است. تقریبا نمیتوان هیچ نظر و خبر رسمی درمورد عمدی بودن حادثه و خرابکاری در بندر شهید رجایی پیدا کرد ولی مسئولان از قصور، خطا و کوتاهی گفتهاند.
«در این حادثه قصورهایی برای ما محرز شد» این جمله را اسکندر مؤمنی ـوزیر کشور- دو روز پس از انفجار بندر رجایی شهر به رسانهها گفت و توضیح داد: «رعایت نکات ایمنی و پدافند غیرعامل در این بندر جدی گرفته نشده بود و باعث شد شاهد این حادثه ناگوار باشیم.» او با اشاره به مباحث جلسه مشترک ستاد مدیریت بحران و شورای تامین درباره چرایی حادثه و اتفاقات رخداده، افزود: برخی مقصران این ماجرا احضار شدهاند.
محمد مدد - مدیرعامل اسبق سازمان بنادر و دریانوردی- در گفتگو با ایسنا تاکید کرد اظهار صحیح نوع کالا، وظیفه صاحبان کالا است و گفت: هزینه نگهداری کالاهای خطرناک سه برابر هزینه دیگر کالاهاست و بهطور حتم صاحبان آن موظف هستند بهدرستی نوع کالا را اظهار کنند و اسناد با صحت ثبت شوند.»
او با اشاره به قرارداد بندر شهید رجایی با سازمان بنادر و دریانوردی، افزود: نباید اهمال یک شرکت باعث شود اعتماد مردم به سازمان بنادر زیر سوال برود که سالها در سختترین شرایط ممکن فعالیت و نیازهای ضروری کشور را تامین کرده است!
اما سید مرتضی محمودی -رئیس کمیته امنیت داخلی و انتظامی مجلس- ۹ اردیبهشتماه به خبرگزاری میزان گفت: «رعایت نشدن نکات ایمنی سبب شد کالایی قابل اشتعال و انفجار در مجاورت محمولههای دیگر با قابلیت اشغال قرار بگیرد و در نهایت با یک بیاحتیاطی، آتش شعلهور و انفجار رخ دهد.»
او بر ضعف نظارتی در مرحله انتقال کالا از کشتی تا بندر تاکید کرد و توضیح داد: «کالای وارداتی تا مرحله ورود به داخل کشور و دریافت حقوق گمرکی از دستگاه ایکسری عبور میکند، اما متأسفانه در مرحله مهم و اصلی انتقال از روی کشتی به بندر نهتنها هیچ نظارت سیتماتیک و الکترونیک بلکه کنترل دستی هم به نحو مطلوب وجود ندارد.»
مدیران بندر شهید رجایی چه کسانی هستند؟
محمودی نیز مانند وزیر کشور، قصور را در حادثه موثر دانست و وزارت راه و شهرسازی و سازمان بنادر و کشتیرانی را نهادهای مسئولی معرفی کرد که سالها در این زمینه کوتاهی کردهاند و گفت: «باید سالها قبل استقرار ایکس ری در مرحله ورودی به بندر عملیاتی میشد.»
همچنان تمام اظهار نظرها گمانهزنی به حساب میآیند و تا امروز (۱۴ اردیبهشت)، علت اصلی حادثه به صورت رسمی اعلام نشده است و بر اساس دستورالعمل ستاد مدیریت بحران، وظیفه و مسئولیت اعلام آن به عهده استاندار هرمزگان است و باید منتظر اعلام رسمی باشیم. از سوی دیگر مسئولیت کسانی که به گفتهی وزیر کشور احضار شدهاند و دلیل احضار آنها مشخص نیست که این مورد هم طبیعی است. سابقهی اطلاعرسانی و رویارویی با چنین حوادثی و مقصران آنها، این شبهه را ایجاد میکند که آیا دلیل اصلی حادثه مشخص خواهد شد و مقصران اصلی پای میز محاکمه میروند و مجازات میشوند؟
۲۹ بهمنماه ۱۳۸۳ انفجار یک قطار باربری حامل مواد سوختی، پنبه و گوگرد، در نزدیکی روستاهای دهنو و هاشم آباد نیشابور فاجعهای بزرگ ساخت. این قطار روز قبل در ایستگاهی نزدیک نیشابور، توقف کرد اما واگنها رو به نیشابور، در شیب تند مسیر، از کنترل خارج و دمبهدم بر سرعتشان اضافه میشود. مسئولان پیش از رسیدن قطار به نیشابور، با تغییر ریل، آنرا به ایستگاه خیام در ۱۷کیلومتری شهر منحرف میکنند. واگنها در ایستگاه به مانعی میخورند، آتش میگیرند و آتشنشانان آنرا با آب خاموش میکنند.
مدیریت حادثه درست بود، روستاهای اطراف هم تخلیه شدند، صبح روز بعد ظاهرا اتش خاموش شده بود و از واگنها بخار برمیخاست اما آنچه خارج میشد، بخار آب نبود. واگنها با قدرتی برابر با ۱۸۰تن TNT منفجر شدند و مشهد هم لرزید. تمامی کسانی که اطراف ایستگاه بودند، مردم، آتشنشانها و پلیس کشته شدند و تعداد زیادی از اهلی روستای کنار ایستگاه نیز. جنازهها تا فاصله یک کیلومتری، تمامبرهنه در گوشه و کنار افتاده بودند. دامها، حیوانات و پرندههای اطراف محل انفجار نیز جان سالم به در نبردند.
آتشنشانها نمیدانستند ترکیب مواد درون قطار با آب باعث انفجار میشود چون از محتوای محموله اطلاعی نداشتند. چند سال بعد اعلام شد گوگرد، پشمشیشه و موادشیمیایی بار واگنها بودند ولی صاحبان بار نوع آنرا افشا نکرده بودند چون هزینه حمل اینگونه مواد خطرناک گرانتر بود! (بنابر گزارش خبرگزاری تسنیم در سال ۱۳۹۲) حادثه با فاصلهی کوتاهی از زلزله بم رخ داد و در نبود رسانه و اینترنت، بسیاری از مردم از آن بیاطلاع ماندند. مدیران تا مدتها از پاسخگویی طفره رفتند و تا امروز، هیچکس نمیداند دقیقا چه چیزی در آن قطار حمل میشد؟! محمولهای که توانسته معادل ۱۸۰ تن TNT انفجار ایجاد کند.
انفجارهای شبیه شهید رجایی
پس از حدود ۴ سال از فاجعه، رأی دادگاه بدوی تایید و حکم قطعی بعضی از متهمان پرونده صادر شد. ۲۸ آبان ۱۳۸۶ رييس شعبه ۱۰۲ دادگاه عمومی مشهد از ۱۲ نفر متهم پرونده، ۱۰ نفر کارمند وقت شامل رييس اداره بهرهبرداری، معاون ايستگاه ابومسلم، رييس قطار باری، مسئول ايستگاه ابومسلم، ترمزبان، چهار سوزنبان و مدير عامل شركت را به مجازات حبس محکوم کرد و دو نفر ديگر که آن زمان کنترلر و متصدی کنترل راهآهن خراسان بودند، تبرئه شدند. با استناد به مادهی ۲۵ قانون مجازات اسلامی و با توجه به نداشتن سابقه محکوميت متهمان، نصف مجازات فوقالذکر به مدت ۵ سال درباره کليه متهمان تعليق شد.
کارمندان راهآهن که از محموله بیاطلاع بودند، متهمان اصلی شناخته و محاکمه شدند اما هیچ یک از مدیران شرکت صاحب بار و مدیران آن محاکمه و مجازات نشدند. در حالیکه دلیل اصلی انفجار مهیب روز دوم که به فاجعه منجر شد، دروغگویی و اظهار دروغ صاحب بار و شرکت فرستندهی محموله بود، هنوز نام شرکت و مدیرانش نامشخص است.
محمد سعیدنژاد که آن زمان مدیر عامل شرکت راهآهن کشور بود، دیماه ۱۳۹۵ در گفتگو با بازتاب سهلانگاری شرکت پیمانکار را رد کرد و توضیح داد: این واگن متوقف بوده و نیازی به ATC نداشت چون برای زمانی است که قطار در حال حرکت باشد... دو هفته پیش حادثهای مشابه ه نیشابور در آمریکا اتفاق افتاد و قطار حامل نیترات در یکی از شهرهای آمریکا آتش گرفت. کارشناسان گفتند قطار باید بسوزد و تمام شود یا کاملا منفجر شود. ولی در نیشابور روی آتش، آب ریختند، بر سر محمولهای که پنبه و نیترات و بنزن داشت.
در این گفتگو نیز از شرکت واردکننده و مدیرانش اسمی برده نمیشود و مدیرعامل راهآهن با وجود تاکید بر اشتباه در اطفای حریق نمیگوید استفاده از آب برای اطفای حریق، به دلیل بیاطلاعی آتشنشانها از محتوای بار بوده است.
در گفتوگوی فراز با دو نماینده مجلس بررسی شد:
گذشته و آینده پکک در گفتگو با پیمان عارف
علی آذری، سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس در گفتوگو با فراز:
جشنی برای کودکان کار
جزیره به روایت یکی از قدیمیترین ساکنانش
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی