به تازگی، سازمان توسعه تجارت ایران طی نامهای رسمی به مرکز نوآوری، هوشمندسازی و امنیت کشور، ابلاغیهای مهم بر اساس مصوبه هیأت وزیران ارسال کرده است که در آن، کاهش قابلتوجه تعرفه واردات خودرو تا پایان سال ۱۴۰۴ اعلام شده است. این تصمیم، نهتنها یک چرخش سیاستی مهم در حوزه تجارت خارجی محسوب میشود، بلکه میتواند نقطه آغازی برای بازسازی تدریجی ساختار بازار خودرو در ایران باشد؛ بازاری که سالهاست با انحصار، ناکارآمدی و کیفیت پایین دستوپنجه نرم میکند.
از منظر اقتصادی، تعرفه واردات بهعنوان یک ابزار حمایتی، در بلندمدت اگر به شکل افراطی و مزمن اعمال شود، منجر به کاهش رقابتپذیری، تنبلی فناوری، و افزایش هزینههای رفاهی برای مصرفکنندگان میشود. کاهش چشمگیر تعرفه واردات خودرو، اگر با تسهیل فرآیندهای اجرایی همراه شود، میتواند گام مهمی در جهت تقویت رقابت درونصنعتی باشد. در چنین فضایی، خودروسازان داخلی ناچار خواهند بود برای حفظ سهم بازار، کیفیت و بهرهوری را افزایش داده و قیمتهای نهایی را منطقیتر کنند.
در شرایط فعلی، شکاف میان قیمت کارخانهای و بازار آزاد خودرو، یکی از عوامل اصلی ایجاد رانت، ناکارآمدی توزیع و نارضایتی عمومی بوده است. با ورود خودروهای وارداتی و افزایش تنوع محصول در بازار، مکانیزم قیمتگذاری مبتنی بر عرضه و تقاضا به تدریج جایگزین سیاستهای دستوری میشود. اگر سیاستگذار اقتصادی اجازه دهد واردات توسط بازیگران متنوع (و نه صرفاً تولیدکنندگان داخلی یا نهادهای محدود) انجام شود، میتوان امیدوار بود که قیمتها در بازار خودرو به سمت تعادل واقعی حرکت کنند.
بیشتر بخوانید:
در حالی که کشور به تازگی از تنشهای ناشی از جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل عبور کرده، تصمیم به کاهش تعرفه واردات خودرو نشان از تمایل سیاستگذار برای بازگشت به مسیر عادیسازی اقتصادی دارد. با این حال، تداوم امنیت منطقهای و داخلی، شرط لازم برای موفقیت این سیاست است. در فضای ناامن، تقاضا برای کالاهای بادوام مانند خودرو بهشدت کاهش مییابد و واردکنندگان نیز در اتخاذ تصمیمهای سرمایهگذاری محتاط تر میشوند.
یکی از عناصر کلیدی در موفقیت این سیاست، علاوه بر کاهش تعرفه، ایجاد ثبات بلندمدت در تصمیمات تعرفهای است. واردکنندهای که قصد دارد در بازار خودرو سرمایهگذاری کند، نیازمند افق زمانی مشخص و قابل پیشبینی است تا بتواند برای تأمین مالی، لجستیک، بازاریابی و خدمات پس از فروش برنامهریزی کند. ابلاغ کاهش تعرفه برای یک دوره محدود بدون ضمانت تداوم، ممکن است نتواند انگیزه لازم را در سرمایهگذاران ایجاد کند. از این رو، ثبات مقرراتی و تعهد بلندمدت به سیاستهای تجاری، میتواند اطمینان و اعتماد فعالان اقتصادی را بهشدت افزایش دهد و ورود بازیگران حرفهای و کارآمد به این بازار را تسهیل کند.
یکی از نگرانیهای جدی در اجرای این سیاست، احتمال محدودسازی فرآیند واردات به دست تعداد معدودی از بازیگران وابسته به خودروسازان یا نهادهای خاص است. اگر قرار باشد واردات خودرو تنها در اختیار همان نهادهایی باشد که پیشتر نیز از انحصار بازار سود میبردند، این تصمیم عملاً به ضدهدف خود تبدیل میشود. رقابت تنها در صورتی معنا دارد که درهای بازار به روی بازیگران مستقل، شفاف و متنوع باز شود. بازاری سالم نیازمند تنوع عرضهکنندگان و حذف انحصارات پنهان و آشکار است.
بخوانید:
تصمیم اخیر دولت برای کاهش تعرفه واردات خودرو را میتوان آغاز یک رویکرد اصلاحی در صنعت خودروی ایران دانست؛ رویکردی که اگر با ثبات مقررات، تسهیل ورود فعالان مستقل، و حفظ امنیت اقتصادی و سیاسی کشور همراه شود، میتواند پایهگذار بازاری شفاف، رقابتی و کارآمد باشد. در این بازار، نه انحصار بلکه رقابت، نه رانت بلکه کیفیت، و نه قیمتگذاری دستوری بلکه مکانیزم بازار، تعیینکننده مسیر رشد خواهد بود. تحقق این چشمانداز، نیازمند شجاعت در تصمیمگیری و تداوم در اجرای سیاستهایی است که منفعت بلندمدت جامعه و رفاه مصرفکننده را بر منافع محدود و مقطعی ترجیح میدهد. اکنون، اقتصاد ایران در آستانه فرصتی قرار دارد که اگر بهدرستی از آن استفاده شود، میتواند یکی از گرههای ساختاری مزمن را به نفع مردم و بخش خصوصی واقعی باز کند.
در گفتوگوی فراز با دو نماینده مجلس بررسی شد:
گفتوگوی فراز با مشاور سازمان محیط زیست
لایحه سازمان ملی مهاجرت اصل هشتاد و پنجی شد
جشنی برای کودکان کار
جزیره به روایت یکی از قدیمیترین ساکنانش