مسئول پیگیری حقوق و آزادیهای اجتماعی ریاست جمهوری تصریح کرد: قانون عفاف و حجاب در شرایطی نوشته شد که به هر حال به لحاظ سرمایه اجتماعی ما مقداری تنزل داشتیم مخصوصا بعد از حوادث ۱۴۰۱ با این موضوع مواجه بودیم. بنابراین زمان نوشتن قانون هوشمندانه نبود و مردم به نوعی در شرایط تقابل و لجبازی بودند. بنابراین اقناعی در این زمینه انجام نشده بود لذا وقتی اقناعی صورت نگرفته یعنی کار ایجابی و فرهنگی صورت نگرفته است و بعد وقتی قانونی بیاید که دو قوه مهم یعنی قوه قضاییه و قوه مجریه کلا ۱۵ ماده بنویسند و بعد در مجلس تبدیل به ۷۴ ماده شود، برای اجرای آن باید بسترسازی مناسبی انجام شود که نشده است. بنابراین من از سران قوه سه قوه درخواست میکنم درخصوص این قانون در جلسه سران به یک تصمیمگیری عاقلانه برسند.
فارس نوشت: در قانون حجاب برخلاف روند گذشته، قانونگذار با جریمههای سنگین سراغ دانه درشتها رفته است، به عنوان مثال سلبریتیهایی که جریمه یک و نیم میلیون تومانی آنها مورد تمسخر همگان قرار گرفته بود در قانون جدید در صورت ترویج برهنگی با جریمه چندصد میلیونی مواجه خواهند شد.
برخلاف ادعای نایبرئیس کمیسیون فرهنگی مجلس، بر اساس متن قانون حجاب که توسط مجلس تصویب شده، اتباع بیگانه می توانند به بانوان ایرانی تذکر حجاب بدهند و این موضوع متخص بانوان غیرایرانی نیست.
لایحه «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» معروف به لایحه حجاب پس از رفت و برگشتهای متعدد میان مجلس و شورای نگهبان در ۷۴ ماده و مجموعا در ۵ فصل تنظیم و به قانون تبدیل شد.
متن نهایی قانون حجاب که با عنوان «قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» نوشته شده است، پس از چند بار رفت و برگشت بین مجلس و شورای نگهبان، تنظیم و اعلام شده است.
نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت: قانون جدید عفاف و حجاب عمدتاً بر پایه برخورد هوشمندانه با کشف حجاب و برهنگی است و این امر بیشتر از طریق شناسایی با دوربینها و بدون مواجهه مستقیم با افراد صورت خواهد گرفت.
متأسفانه برخی مقامات در ارکان قدرت و در نظام تصمیمگیری به جای پرداختن و توجه به اولویتها، دغدغهها و مشکلات اساسی، اولویتهای دیگری برای خویش و جامعه تعریف میکنند که برای تقویت رابطه دولت، ملت زیانبار است.
امیرحسین بانکی پور رییس کمیسیون قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت در مجلس شورای اسلامی گفت: ۹۹ درصد مفاد لایحه حجاب و عفاف، جنسیتی نیست و در آن اشاره به زن یا مرد بودن نشده بلکه فقط موارد خاصی مانند کشف حجاب برای زنان مطرح شده است.
عباس عبدی نوشت: رعایت حجاب در گذشته رفتاری عرفی و سنتی و دینی و حتی اخلاقی بود، رواج و وجود آن هم به پشتوانه ضمانتهای این هنجارها بود. هنگامی که ابزار قانون وارد میشود حجاب را تضعیف میکند زیرا وجود قانون موجب کنار رفتن اثرگذاری هنجارهای اخلاقی و سنتی و دینی شده است.