پس از مرگ دلخراش زنده یاد کیومرث پوراحمد در فروردین ۱۴۰۲ و تا امروز حواشی بسیاری در رسانه ها و افکار عمومی ایجاد شده و چگونگی درگذشت این هنرمند و فیلمساز شناخته شده ایرانی بحث های بسیاری را دامن زده است. همه جریانهای رسانهای مرگی چنین اندوه بار را براساس تنها عکس باقی مانده از صحنه مرگ روایت کرده اند.
حبیب احمدزاده نویسنده در مراسم خاکسپاری پیکر کیومرث پوراحمد تاکید کرد: او به هر بهانه ای این پایان را انتخاب کرد اما بلایی که سر خانواده تختی آوردیم ، سر خانواده پوراحمد نیاوریم.
پریشب تماس گرفت و گفت «فیلم «زیستن» را دیدی؟ فیلم جدید انگلیسی....» گفتم آره، اتفاقا همین دیشب دیدم. گفت: «اینو که کوروساوا ساخته بود. از این هم بهتر بود. چرا دوباره؟» گفتم من هم «زیستن» کوروساوا را خیلی دوست دارم اما از این فیلم هم بدم نیامد.
به نوشته ماهنامه فیلم، کیومرث پوراحمد شب گذشته و در سن ۷۴ سالگی، با مرگی خودخواسته به زندگی خود پایان داد. درگذشت این چنینیِ پوراحمد مرثیهای بود برای رویاهای بیبیچلچله، قصههای مجید، خواهران غریب، شب یلدا، اتوبوس شب و دیگر آثار این راوی سینما. بیش از ۲۵ اثر سینمایی و تلویزیونی، دهها جایزه و تقدیرنامه داخلی و خارجی و خاطرهسازی برای چند نسل، نام کیومرث پوراحمد را در تاریخ این مرز و بوم به مهر ماندگار خواهد کرد. او که برای قصه زندگی کرد و سرانجام زندگیاش قصه شد...
دادستان عمومی و انقلاب مرکز گیلان با تایید خبر فوت کیومرث پور احمد گفت: به محض دریافت گزارش، بازپرس ویژه قتل در محل حاضر شدند و با بررسی های اولیه نظر بر خودکشی این کارگردان سینما داشتند که واکاوی جزئیات، مستلزم رسیدگی دقیق قضایی است.
مجله فیلم امروز به سردبیری هوشنگ گلمکانی خبر داد که کیومرث پوراحمد از سر افسردگی و ناامیدی بیآیندگی و بیهودگی خودکشی کرده و به زندگی خود پایان داده است؛ همین قدر سهمگین و باورنکردنی، وحشتناک و تکاندهنده.
کیومرث پوراحمد در نشست خبری فیلم خود در جشنواره حضور نیافت. علی قائم مقامی، تهیه کننده فیلم «پرونده باز است»: نظر آقای پوراحمد، کارگردان فیلم بر عدم حضور بود و من هم اصرار نکردم، چون ایشان پیشکسوت هستند. میتوانم بگویم مریض بود، اما همه میدانیم چرا حضور پیدا نکرد.