در واقع صحنۀ سیاسی کشور از نظر علیرضا پناهیان همیشه به دو گروه تقسیم میشود: کسانی که ولایتپذیرند، کسانی که نه چنیناند. و به گروه دوم باید فقط انتقاد کرد؛ فارغ از اینکه چه کسانی در گروه دوم قرار میگیرند. یک روز خاتمی و اصلاحطلبان، روز دیگر هاشمی و اعتدالیون، دیگرروز احمدینژاد و انحرافیون، و الی آخر. اگر این رویکرد مصداق دوقطبیسازی نیست، پس مصداق چیست؟
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:یکی از وعاظ مشهور و سلبریتیهای نواصولگرا کمکم متوجه تبعات سیاستهای جاری شده است ولی هنوز نمیخواهد به واقعیت مساله اشاره کند.
آیا هدف از ارسال یا تکوین دین این بوده که در "انتخابات" نقش اول را بازی کند؟ نهاد انتخابات، پدیدهای غربی است که ۱۹۸ سال قبل وارد حیات سیاسی ایرانیان شد. قبل از آن، دین هیچ کس در انتخابات موثر نبود چراکه اساسا انتخاباتی در این کشور و در سایر بلاد اسلامی برگزار نمیشد.
علیرضا پناهیان ، سخنران مذهبی در هیئت میثاق با شهدا گفت: ما مقام معظم رهبری را به چند صفت و ویژگی مهم میشناسیم. یکی اینکه ایشان یک عالم دینی هستند که اشرافشان به معارف دینی را پنجاه سال پیش، قبل از انقلاب اسلامی در درسهایی که داشتند، نشان دادهاند. ویژگی دیگر ایشان اطلاع دقیق و فراگیر از شرایط جامعه، افکار عمومی و وضعیت فرهنگی، فکری و معنوی کشور است.
پناهیان گفت: از ویژگیهای بارز شهید جمهور میتوان به اهل جمع سلایق بودن، گوش دادن به نظرات دیگران و همدلی اشاره کرد. این ویژگی در سیره فردی و اجتماعی این شهید متبلور بود، به همین منظور شهادت ایشان هم موجب همدلی شد.
رییس سازمان صدا و سیما میگوید: مسئولیت اظهارات مهمانان یا کارشناسان مذهبی برعهده صدا و سیما نیست بلکه بر عهده شخصی است که این صحبت یا موضع را بیان کرده است.
مردم میگویند شما که به نام دین بر این کشور حکومت میکنید اگر بیعدالتی، تبعیض، مماشات با مفسدان، نادیده گرفتن اهانت به پیامبر و امیرالمؤمنین در موارد خاص، تکریم کسانی که تخلفشان در جابجائی اموال و زمین و باغ کاملاً محرز و دروغ بستنشان به امام زمان کاملاً مستند است، خواست دین است ما را با چنین دینی نسبتی نیست.
دفاع پایداری از علیرضا پناهیان تا کجا ادامه دارد؟ تاکنون سانسور سخنان منصور ارضی مداح نزدیک به حاکمیت، حمایت همهجانبه ارتش سایبری و البته حضور پناهیان در جلسه فعالان اقتصادی دولت از جمله اقداماتی است که پس از جنجال سخنان تلویزیونی این منبری معروف انجام شده است. اتفاقاتی که نشان میدهد حامیان پناهیان نفوذ گستردهای در نهادهای مختلف دارند.
شهیندخت مولاوردی در اعتماد نوشت: چه جرمها، تقصیرات و گناهان آشکاری که، چون عاملان آن «خودی» هستند و از مصونیتی آهنین برخوردارند، مثل آب خوردن با «برخورد مومنانه و کریمانه» رفع و رجوع میشود و چه لغزشها، خطاها و قصورات «ناخودیها» که مستحق «برخورد قاطعانه و عبرتآموز» اند و از این منظر فقدان عنصر معنوی و سوءنیت هم پشیزی ارزش ندارد!
ادبیات انتخابی آقای پناهیان قطعاً مصداق بدسلیقگی بود. البته در این میان برخی هم ریاکارانه به ایشان تاختند؛ آنها که الزام به خود دین و بسیاری از واجبات آن را انکار میکنند و وقتی مرجعیت قرآن توسط فردی مانند سروش زیر سوال میرود، ککشان نمیگزد.