در اعماق فلات خشک و بیرحم ایران، جایی که بادهای سوزان کویر با گرمای طاقتفرسا زندگی را به محاق میکشند، رازی هزاران ساله در دل سنگ بستر پنهان مانده بود. شهری که در عمق ۵۰ متری زمین جریان حیات داشت؛ تونلهایی به طول دهها کیلومتر که همچون شریانهای پنهان به یکدیگر پیوند میخوردند، و سیستمی از تهویه با ساختارهای مخروطی که هوای تازه را از دل سنگ به درون میکشاند.
یکی از رویدادهای شگفت در تاریخ پر فراز و نشیب خاورمیانه و آفریقا، مهاجرت گروهی از مردم شیراز به سواحل و جزایر شرق آفریقا است. این مهاجرت، که ریشه در قرن دهم میلادی دارد، نه تنها چهره سیاسی و اقتصادی منطقه را دگرگون کرد، بلکه میراث فرهنگی عمیقی از ایران باستان را در دل قاره سیاه کاشت.