ماجرای هدیه دادن کفن و آگهی ترحیم درگذشت شادروان... به دعوتشدگان برنامه تلویزیونی در ایران، واکنشهای زیادی داشت و در نهایت مدیریت صدا و سیما مجبور به عذرخواهی شد.
مردم انگیزهای برای قاچاق سوخت ندارند و به میزانی که سودآوری این کار بالا میرود افرادی انگیزه پیدا میکنند که آن را انجام بدهند. هر چه سودآوری زیاد باشد افراد بیشتری وارد این خلاف میشوند. میزان سودآوری هم به تفاوت قیمت رسمی و آزاد ربط دارد.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: مشکلات و ناترازیهای بر زمین مانده، دیگر قابل تحمل نیست. متولی اصلی رفع اغلب این مشکلات نیز دولتها به نمایندگی تامالاختیار از حکومت هستند.
جامعه ما از سالها پیش در وضعیت امتناع برنامهریزی قرار دارد. تصور میرفت یا قرار بود دولت پزشکیان آمده که این معضل را حل کند ولی با نقض پیمان مواجه شده است .
عباس عبدی نوشت: هیچ چیز به اندازه وفای به عهد و پیمان موجب اعتماد به فرد یا قدرت نمیشود و هیچ چیز نیز به اندازه نقض آن موجب بیاعتباری و بیاعتمادی به فرد یا قدرت نمیشود.
پس از شکست اسد در عرض چند دقیقه دستگاه مهم توجیهگری راه افتاده است عین گربه مشهور به گربه مرتضی علی هستند. آنها را هر جور بیندازید بالا چهار دست و پا میآیند پایین. اگر پیروز شوند میگویند نصرت الهی و دست غیب بود و این از نشانههای ظهور است که در احادیث آمده. اگر شکست بخورند میگویند این جنگ اُحُد بود و وعده فتح مکه را میدهند.
متنی که یکی از مقامات بالا و اصلی نهاد امر به معروف و نهی از منکر و مخترع کلینیک ترک بیحجابی علیه رییسجمهور منتشر کرد، فصلالخطاب همه پرسشها درباره مصوبه پوشش زنان بود.
عباس عبدی ، فعال سیاسی اصلاح طلب، درباره قانون عفاف و حجاب گفت: آنهایی که مصوب کردند بروند دولت را استیضاح کنند و کنار بگذارند؛ سپس آقای جلیلی یا آقای قالیباف را که متناسب با اجرای این مصوبه هستند، روی کار بیاورند. دلیل ندارد رئیس جمهوری که مواضع خود را روشن گفته است، اقدامی را که به آن اعتقادی ندارد، انجام بدهد.
اگر قانون بر مبنای عدالت تنظیم و تصویب نشود، قانون نیست؛ بلکه ظلمی است که به نام قانون انجام میشود. مثل خیلی از قوانینی که در نظامهای قبلی تصویب و اجرا میشد. پس هدف اصلی عدالت است؛ از این نظر فلسفه حقوق و قانون باید معطوف به عدالت و نظم اجتماعی باشد. البته نظمی عادلانه.
عباس عبدی معتقد است: نباید اتفاقات و رویدادهای کوچک را دستکم گرفت. نمونه این روزهای ما ربودن و کشتن یک خاخام یهودی در امارات متحده است. کاری که میتواند از سوی انواع و اقسام گروهها و حتی طراحی شده از سوی خودشان برای زدن جرقهای پیشبینی نشده باشد. کاری که در شرایط غیر آشوبی بیمعنی است و قابل تصور نیست.
عباس عبدی می گوید قرار نیست ایران به هر قیمتی وارد تعامل و گفتگو با امریکا شود، ولی اصل این را نباید نادیده گرفت و رد کردن آن نه به سود کشور است و نه مردم می پذیرند. مردم از مواضعی حمایت میکنند که مبتنی بر گفتگو باشد، حتی اگر به نتیجه نرسد.
عباس عبدی در اعتماد نوشت: یکی از شعارهایی که مطرح بوده، برقراری عدالت است که بهطور مشخص عدالت اقتصادی بیش از سایر وجوه عدالت مورد نظر بوده است، هر چند به نظر من عدالت آموزشی و دسترسی همه جوانان کشور به سطح مطلوب آموزش شاید مهمتر از عدالت اقتصادی باشد و در این یادداشت نشان خواهم داد که چرا عدالت اقتصادی میتواند ناپایدار و کماثر باشد، در حالی که عدالت آموزشی برخلاف آن بسیار اثرگذار و پایدار است.
روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم عباس عبدی نوشت: اشاره به خبر شهادت یحیی سنوار در تلویزیون ایران پس از یک روز از وقوع آن، تکاندهنده بود. نه از این حیث که مردم از این خبر بیاطلاع مانده بودند، چراکه در همین فاصله هزاران پست و نظر در فضای مجازی و سایتهای گوناگون حتی رسانههای حکومتی در این مورد منتشر شده بود و کسی نیازی به اطلاعرسانی صدا و سیما نداشت.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: رویکردها و تحلیلهای آخرالزمانی کمابیش همیشه وجود داشته است و از میان نیز نخواهد رفت. این پدیده حتی مختص جوامع توسعهنیافته نیست، زیرا در کشورهای توسعه یافته نیز وجود دارد.
عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «خوش بودن با چنین رسانهای» نوشت: در پی انتشار نظرسنجی ایسپا که بخشی از آن درباره الگوی پیگیری خبری دانشجویان بود و نتایج آن مترادف با شکست فاحش صدا و سیما در جلب مخاطب تلقی شد، مرکز تحقیقات این رسانه واکنش تندی نشان داد و از جایگاه آن رسانه دفاع کرد که این نیز واکنشهای بیشتری را در پی داشت. از جمله بنده و آقای محمد مهاجری هم مطلبی نوشتیم. ظاهرا حامیان رسانه ملی از یادداشت من با عنوان «روایتمحوری؛ دشمن مرجعیت رسانهای» و نیز یادداشت «دمر آب خوردن صدا و سیما» آقای محمد مهاجری عصبانی شدند و در برخی گروههای مجازی به تولید مطلب در دفاع از این رسانه اقدام کردهاند.
آقای پزشکیان گفته است: «تصور اینکه با روش فعلی به جایی خواهیم رسید، دیوانگی است.» این حرف را در زمان انتخابات نزده بلکه پس از انتخاب شدن و در مجلس اظهار داشت. پس نمیتوان آن را به یک گزاره شعاری و با هدف جمعآوری رأی تقلیل داد.