عباس عبدی ، فعال سیاسی اصلاحطلب نوشت:
توسعه نیافتگی یعنی این که پیشرفت لپ تاپ مک بودک پرو را از آمریکا بخری بایری اینجا با آن فیلمهای کارتونی ببینی. یا بنز آخرین مدل رل بخری و اینجا با آن آجر جابجا کنی.
مثل استفاده از هوش مصنوعی برای شناسایی زنانی که در خیابان هستند و خود را پوشیده هم نمیکنند.
عباس عبدی نوشت: میتوان گفت موضوعی نیست که طرح شود و جامعه در نهایت در یک مسیر قابل قبول به داوری صحیح و بصیرت برسد. بنابراین جامعه ما همچنان در پی گمشده خویش یا همان بصیرت است و در این راه چه هزینهها یی خواهد پرداخت.
عباس عبدی در یادداشتی با عنوان «معنای عفو 1401 چه بود؟» برای روزنامه اعتماد نوشت: پس از اعتراضات پاییز، افراد زیادی که تعدادشان به دهها هزار نفر رسید، یا بازداشت شدند یا سروکارشان به دادگاه افتاد. به طور طبیعی امکان اینکه چنین تعداد زیادی زندانی شوند، مطلقا به سود جامعه نبود. خیلی از آنان جوان بودند و حضورشان در زندان تبعات سیاسی میداشت. تجربه پیش از انقلاب نشان میداد که حکومت باید انتخاب میکرد. یا حدی از اعتراض را بپذیرد یا با زندان کردن جوانان، مسیر زندگی آنان را تغییر دهد و به سوی سیاست رادیکال سوق دهد. رژیم گذشته راه دوم را انتخاب کرد و هزاران نفر را به زندانهای خود گسیل داشت. باتوجه به این تجربه انتظار میرفت که حکومت مسیر معکوسی را انتخاب کند که باتوجه به رویکرد رییس دستگاه قضایی این اقدام به عمل آمد و تمامی کسانی که زندان بودند یا پرونده و محکومیت داشتند، یا حتی در مراحل دادرسی بود و حکم قطعی نداشتند طی شرایطی مشمول عفو شدند و سابقه نیز وارد سجل کیفری آنان نیز نشد.
عباس عبدی ر اعتماد نوشت:اقدامات مداخلهجویانه، متکی بر مجازات، نظارت بیش از اندازه و حتی غیر ضرور و نیز شیوههای تقابلی و پرهیز از گفتوگو، نخ تسبیح سیاستهای جاری در بیشتر حوزههای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و حتی سیاست خارجی است.
شکاف طبقاتی بیشتر شده است. ضریب جینی که زمانی به حدود ۳۷/۰ رسیده بود، در ادامه به حدود ۳۹/۰ و اکنون به احتمال فراوان به بالای ۴۰/۰ رسیده است. وضعیت عمومی جامعه نیز این حس را به خوبی نشان میدهد، ضمن اینکه منبع درآمدها به گونهای است که همچنان رانت نقش مهمی در ثروتاندوزی دارد؛ بنابراین ما با بدترین نوع فقر مواجهیم.
مشکل قانوننویسی در ایران این است که فاقد فلسفه حقوق و فلسفه جزایی است. نه میتواند فلسفه دینی را حاکم کند و نه اجرای این فلسفه عملی است و نه حاضر است که فلسفه اجتماعی حقوق را بپذیرد، لذا با این لوایح دعواها و اختلافات تمام نخواهد شد که بیشتر میشود. از ما گفتن بود. خود دانید.
عباس عبدی نوشت: یکی از علل گریز از دین مواضع و سخنان وهنآمیز برخی از این افراد (روحانیون) است. ضربهای را که این افراد به دین و دینداری میزنند، رژیمهای ضد دین نمیزنند و نزدهاند و البته تاثیر سکوت آقایان یا حتی خنده معنادار در برابر این گفتارها، حتی بدتر از اصل این سخنان است.
عباس عبدی ، در توییتی با اشاره به پاسخ لاریجانی به ادعایی مبنی بر ارائه لیست انتخاباتی توسط او برای مجلس آینده نوشت: این توضیح علی لاریجانی نشان میدهد که عبور از مشارکت انتخاباتی خیلی فراتر از چیزی است که نواصولگرایان تصور میکنند. عبدی ادامه داد: خالصسازی که آرزویشان بود اکنون به پاشنه آشیل آنان تبدیل شده است.
عباس عبدی به عصرایران گفت: بعد از انقلاب، بچههای بسیاری از مسئولین نظام در جبهه بودند و پاهایشان از بین رفته بود و یا شیمیایی شده بودند، مثل بچههای سایر مردم.
عباس عبدی گفت: درباره داشتن تصویر مثبت از گذشته و دهه 60خورشیدی باید گفت که دلایل گوناگونی دارد. بخشی از آن نوستالژیک است. مردم چون از وضع موجود ناراضی هستند گذشته را آرمانی دیده و حتی آن را بزک میکنند.ولی آن زندگی در مقطع خودش هرچه بود یک چیز را داشت و آن عدالت نسبی و فقدان شکاف میان دولت و ملت بود.
عباس عبدی ، فعال سیاسی اصلاحطلب نوشت:
در سال های اخیر به یاد ندارم که مرکز آمار دو ماه پیایی نرخ تورم را اعلام نکند.
برای این کار توجیهی نوشته اند حتی اگر پذیرفتنی باشد این اندازه تاخیر معنا ندارد.
مهار تورم از این طرف عملی نیست باید در بازار مهار شود نه روی کاغذ مرکز آمار.
عباس عبدی نوشت: حکومت، نقد رسانهای را دشمنی با خود تلقی میکند. در حالی که رویکرد دیگری نیز وجود دارد. اینکه نقدها به سود حکومت و دولت است و زمینه را برای اصلاح آنها فراهم میکند.
عباس عبدی نوشت: ضعیفترین ویژگی مدیریت دولت در ایران سیاستگذاری است. شاید بتوان آن را تحت عنوان «سیاستگذاری خطی» تعریف کرد. سیاستگذاری که از بالا و مبتنی بر ذهن مدیران است و اولین چیزی که به ذهن ناقص مدیر میآید آن را سیاستگذاری میکند.
عباس عبدی نوشت: خطر اتحاد سلبی نخبگان برای حکومت کمتر از شکاف دولت ـ ملت نیست، زیرا اثرگذاری نخبگان چون سلاحی بُرنده علیه هر چیزی که جلوی آنان باشد عمل میکند. به علاوه جلب نظر آنان خیلی سختتر از جلب نظر توده مردم است.
عباس عبدی نوشت: مساله اصلی معماری نیست، بلکه تحول در نقش و جایگاه زن در خانواده مساله اصلی است و تحول این نقش نیز بیش از آنکه توطئه دیگران یا انحراف باشد امری طبیعی است.
عباس عبدی ، فعال سیاسی اصلاحطلب در توییتی نوشت:
جمعیت این استان سنتی کمتر از ۱٪ کشور است اگر فرض کنیم فقط ۲٪ زنان هم شناسایی شده باشند و نسبت این ارقام در دیگر مناطق ایران چندین برابر بیشتر است، در این صورت حداقل ده میلیون خانم مشمول این پیامکها میشوند.
به معنای این آمار فکر کردهاید؟ یعنی شکست مطلق.
عباس عبدی نوشت: وابستگی نهاد دین به آن (نهاد قدرت) موجب تضعیف نهاد دین شده و از آنجا که بنیان دین، عقیده است و آن را نمیتوان با قدرت ترویج کرد، لذا بنیان مذکور دچار مشکل جدی شده است.