«کامبیز نوروزی» حقوقدان و فعال رسانهای نیز توقیف برنامه «اکنون» و صدای «عادل فردوسیپور» را از نگاه حقوقی بررسی کرده و میگوید که سازمان صداوسیما نمیتواند در مورد آثار شبکهخانگی هیچ دستوری ابلاغ کند و هر دستوری صادر کند خلاف قوانین و مقررات است.
عادل فردوسیپور امشب ۱۰ آذر ساعت ۲۱ بازی دورتموند- بایرن مونیخ را از یک سکوی اینترنتی گزارش میکند، گزارشگری این مسابقه در شرایطی دوباره به فردوسیپور سپرده شده که در چند روز گذشته اخباری مبنی ممنوعیت پخش صدای این گزارشگر منتشر شده بود.
تلویزیون مسیر انحطاط خود را دیر زمانی است که آغاز کرده است. با این حال، طی دو سال اخیر و همزمان با آغاز دولت سیزدهم، هنوز چند برنامه در تلویزیون باقی مانده بود که گاهی، مخاطب را مجاب به انتخاب این رسانه و زمان گذاشتن پای آن کند.
«فوتبال ۱۲۰» که جای خالی «نود» را تا حدودی پر میکرد، «دورهمی»، «خندوانه» و «عصر جدید» که بار سرگرمی تلویزیون را به دوش میکشیدند، «کتابباز» که فرهنگ کتابخوانی را به شیوهای جذاب و مخاطب پسند به تلویزیون آورده بود و «سیمآخر» با اجرای رضا رشیدپور که با الگوبرداری موفق از نمونههای خارجی، آرام آرام جای خود را میان مخاطبان پیدا کرده بود، نمونههای اصلی حذف از رسانه ملی و به بیان دیگر، تقابل جبلی با چهرههاست.
برنامه فوتبال ۱۲۰ برنامه تلویزیونی زندهای بود که هر پنجشنبهشب از شبکه ورزش پخش میشد. این برنامه که به تهیهکنندگی عادل فردوسیپور و اجرای حمید محمدی روی آنتن میرفت، به بررسی اتفاقات و حواشی پیرامون فوتبال جهان بهخصوص فوتبال اروپا میپرداخت. اما امشب آخرین قسمت از این برنامه نیز به پایان رسید تا فوتبال ۱۲۰ آخرین پروژه عادل فردوسیپور بعد از تعطیلی برنامه ۹۰ در صداوسیما نام بگیرد.
عصرایران نوشت: گزارش شده به عادل فردوسی پور پیشنهاد دادهاند پس از چهار سال ممنوعیت، گزارش بازیهای جام جهانی فوتبال در قطر را برعهده بگیرد و قبول نکرده و گفته: «در دورانی که ایران عزیز در ماتم و اندوه فرزندان خود نشسته، صدای مردم از هر صدایی شنیدنیتر است.»
تجربه روز سه شنبه دانشگاه شریف باید در تمام کشور تکرار و تکثیر شود. این چیزی است که بسیاری از دلسوزان سالهاست که میگویند. حکومت حداقل برای یک هفته این روش را آزمایشی هم که شده در برخی جاها اجرا کند تا ببیند نتیجهاش چیست.
به تازگی سخنان محمود کریمی (مداح ) در پخش زنده مراسم میدان ولی عصر درگیر سانسور شد اما این اتفاق پیش از این گریبان عادل فردوسیپور، رضا رشیدپور، احسان علیخانی و شخصیتهای دیگر را هم گرفته بود و همین نشان میدهد تلویزیون ممیزیهای خود را برای همه اعمال میکند و فرقی میان افراد و صحبت آنها قائل نیست.
کاهش اقبال عمومی از برنامههای صدا و سیما، فروش بیشتر زمانهای رسانه ملی به صاحبان بنگاههای تجاری و... تحت عنوان آگهی بازرگانی، صرف سرمایههای بسیار برای تولید آثار نمایشی سطح پایین و برنامههای ترکیبی کم مخاطب، الگوی دفع حداکثری و جذب حداقلی در به کار گیری نیروهای فرهنگی و هنری، مدیریت جناحی در برنامههای سیاسی و... از جمله مهمترین مفاد انتقادهایی است که سال هاست از عملکرد صدا و سیما وجود دارد. با این وجود بیش از هر چیز دیگری، سوگیری برنامههای خبری و تحلیلی صدا و سیما به ویژه در حوزه سیاسی، پنهانکاری و مهندسی اخبار، موجب شده است تا اعتماد عمومی به این رسانه پرخرج و انحصاری در سالهای اخیر سقوط بی سابقهای داشته باشد! طبق یک نظرسنجی که مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران، ایسپا، مهرماه پارسال منتشر کرد، درصد مخاطبانی که اخبار را از صداوسیما دنبال میکنند، از ۵۷.۷ درصد به ۴۲.۱ درصد کاهش یافته است. همچنین درصد افرادی که اخبار را از طریق فضای مجازی دنبال میکنند، از ۲۶.۱ درصد به ۴۱.۴ درصد رسیده است.