شاید بسیاری از ما نام «سینوهه» را نخستین بار در سریال «یوسف پیامبر» شنیده باشیم یا آن را در رمان مشهور «سینوهه پزشک مصری» خوانده باشیم. اما آیا این نام زاییدۀ خیال نویسندگان است.
رساله دکتری « رمان های اجتماعی و تصویر حکومت در ایران معاصر» پژوهشی از محمودرضا مقدمشاد است که با نگاهی فلسفی و جامعهشناختی، مسیر شکلگیری «تصویر حکومت» را در رمان های ایرانی از دوران رضاشاه تا انقلاب ۵۷ دنبال میکند. او نشان میدهد چگونه نویسندگان اجتماعی، از دل زندگی روزمره مردم و تضاد میان سنت و مدرنیته، برداشتهای متفاوتی از عدالت، اقتدار و آزادی را بازتاب دادهاند؛ تصاویری که در کنار نقد قدرت، رؤیای حکومت مطلوب را نیز در خود دارند. گفتوگو با او فرصتی است برای فهم تازهای از نسبت ادبیات و سیاست در ایران.
«محبوبه نوذری» دانشآموخته ادبیات: ادبیات یک بستر مناسب و صادقانهای است که بازتاب مسائل اجتماعی را نشان میدهد/ درواقع ادبیات رسانهای است که کمتر در اختیار دولت است/ همواره ادبیات همسو با جامعه حرکت کرده است/ رمان میتواند بیانگر ارزشهای انسانها باشد/ رنج است که موجب تمایز انسان از سایر موجودات میشود/ تمام علوم تلاش دارند به کاهش رنج بشر کمک کنند/ فرهنگ جامعه ایرانی تا چه حد در تولید رنج زنان موثر بوده است؟ / سالهای ۴۲ تا ۹۸، بازه زمانی مورد بررسی در این پایاننامه است/ بسامد رنجهای اجتماعی در ارتباط با جریانات تاریخی به چه صورت است؟ / درک مردان از رنج زنان تنها در دو مورد دارای وحدت بود/ در دهه ۴۰ بیشترین رنج، رنج ناشی از عرف بود/ از سال ۵۷ تا اواسط دهه ۷۰، بیشترین رنج اجتماعی رنج ناشی از تاهل بود/ زیبایی در دو حالت متضاد برای زنان تولید رنج کرده است/ در خلال قصهها و روایتها، یکسری از رنجها به واسطه قوانین شکل گرفتهاند/ میتوان برای رنج ناشی از آموزش، کاری کرد/ باید از حمایتطلبی دختران کاسته شود/ رویای شاهزاده سوار بر اسب سفید باید از دختران گرفته شود/ دختران ما باید بدانند نجاتدهنده هر کس درون خودش است/زنان قصههای مدرن از رنجی در عذاب هستند که حاصل انتخاب نشدن است/ در رمان سالهای اخیر، زنان متحمل افسردگی پس از ترک شدن میشوند
محمدرضا تاجیک نوشت: اخراج هر استاد، در واقع، به کار گرفتن یا استخدام او در دانشگاه بزرگتر است. اندکی تامل کنند و ببینند این اخراج که میکنند، اخراج دیگری است از دانشگاه یا اخراج خود است از جامعه و تاریخ.
قلم پزشکزاد تاریخ مصرف نداشت. رمان و سریال «دایی جان ناپلئون» را ایرانیهای چند نسل خوانده و دیده و با آن حس نزدیکی کردهاند، حتی امروز نیز نسخههای با کیفیت و بیکیفیت این سریال به شکل آنلاین دیده میشود و شبکههای فارسی زبان با پخش آن تماشاگر جذب میکنند، آن هم در حالی که امروز بیش از پنج دهه از انتشار کتاب «دایی جان ناپلئون» و چهل و پنج سال از زمان اولین نوبت پخش سریال میگذرد.