تاکید روزنامه جوان بر ضرورت برخورد قهری _ امنیتی با طرفداران برجام

روزنامه جوان در یادداشتی از عبدالله گنجی نوشت: بسترشناسی یکی از مسائل مهمی است که ما از آن غافلیم و برخی (مانند روحانی) اصلاً بدان اعتقاد ندارند. اینکه مقام معظم رهبری بلافاصله بعد از امضای برجام مسئله نفوذ را طرح کرد خیلی‌ها ناراحت شدند و طرح آن را برای به نتیجه نرسیدن سیب و گلابی‌های برجام دانستند، اما سخن رهبری حکایت از شناخت دشمنی بود که می‌خواست در ذیل آتش تهیه برجام، امورات مربوط به تغییر نگرش را شروع کند.

انگاره اصلی نفوذ در ایران بر این اساس استوار است که پشتوانه جمهوری اسلامی مردمی هستند که به اصولی پایبند هستند و حاضرند برای این اصول جان دهند. حال برای فروپاشی این سنگر و به تبع آن خالی کردن پشت حکومت با این جماعتی که هسته سخت جمهوری اسلامی هستند، باید چه کرد؟ از روشی به ظاهر دموکراتیک (رفراندوم) تا مسئله‌دار کردن افراد را دنبال می‌کنند، اما برای فروپاشی هسته سخت جمهوری اسلامی نقدترین و نامرئی‌ترین راهبرد «آموزش تغییر نگرش» است. این روش بطئی را تنها راه نرم، عمیق و صبورانه مواجهه با جمهوری اسلامی می‌دانند که باید فروپاشی نسبت به آن اصول درونی شده در ذهن مردم، رقم بخورد تا کار تمام شود.

پس در این نفوذ نه ارتباط تشکیلاتی وجود دارد نه کسی حقوق می‌گیرد. آموزش تغییر نگرش این کمک را می‌کند که فرد مجاور شما کم‌کم عین خود دشمن فکر کند و این فرد شاید فردا همسر و فرزند شما باشد

نفوذ امروز در جمهوری اسلامی مبتنی بر آموزش تغییر نگرشی است که با هویت‌های موجه مختلف مانند خبرنگار، دانشجو، استاد، بازرگان داده می‌شود. وقتی اینجا گرفتار شدند مردم با شنیدن علت، قانع نمی‌شوند و عده‌ای پشت هویت اصلی و منزلت‌ساز آنان (مثل خبرنگاری) به میدان دفاع می‌آیند.

بسترشناسی یکی از مسائل مهمی است که ما از آن غافلیم و برخی (مانند روحانی) اصلاً بدان اعتقاد ندارند. اینکه مقام معظم رهبری بلافاصله بعد از امضای برجام مسئله نفوذ را طرح کرد خیلی‌ها ناراحت شدند و طرح آن را برای به نتیجه نرسیدن سیب و گلابی‌های برجام دانستند، اما سخن رهبری حکایت از شناخت دشمنی بود که می‌خواست در ذیل آتش تهیه برجام، امورات مربوط به تغییر نگرش را شروع کند.

بعد از برجام جذب گروه‌های تغییر نگرش توسط «سمن»‌های غربی شروع شد که پس از آموزش به دست دولت‌های غربی امر تودیع به کشورهای هدف توسط سرویس‌های امنیتی انجام می‌شود. سختی کار مواجهه قهری _ امنیتی با این پدیده است، چون ظاهر آن بسیار طبیعی جلوه می‌کند و حکومت نمی‌تواند افکار عمومی را قانع کند که مسئله نفوذ است و متهم به توهم توطئه خواهد شد، زیرا تغییر نگرش «خوب» جلوه داده می‌شود. مسائلی از قبیل نحوه ازدواج، نسبت فرهنگ بومی و لذت‌گرایی از این دست مسائل است. تخفیف حداکثری سنت اساس تغییر نگرش برای ورود به جهانی سازی است. جهانی که صرفاً استانداردهای آن را غرب تولید می‌کند و ما فقط نگاه.