روزی که طالبان بدون مقاومت به قدرت بازگشت

۱۵ اوت ۲۰۲۱: طالبان بدون مقاومت وارد کابل شد و رئیس‌جمهور «اشرف غنی» که از حمایت بین‌المللی برخوردار بود، از کشور فرار کرد.

 ۲۶ اوت ۲۰۲۱: در جریان تلاش‌های گسترده برای خروج از کابل، حمله‌ای توسط بمب‌گذاران انتحاری و مسلح وابسته به داعش صورت گرفت که منجر به کشته شدن بیش از ۱۷۰ افغانی و ۱۳ سرباز آمریکایی شد. این حمله در فرودگاه کابل رخ داد و وضعیت بحرانی افغانستان را تشدید کرد.

۲۳ مارس ۲۰۲۲: طالبان که پیش‌تر وعده داده بودند به دختران بالاتر از کلاس ششم اجازه حضور در مدارس را بدهند، به طور ناگهانی از این تصمیم عقب‌نشینی کردند و آموزش دختران را محدود کردند.

۷ مه ۲۰۲۲: وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان قوانین سختگیرانه‌تری را برای زنان اعلام کرد که شامل پوشیدن چادر کامل و پوشاندن صورت در اماکن عمومی بود. این قوانین همچنین زنان را به ماندن در خانه مگر در صورت ضرورت تشویق می‌کرد.

۲۲ ژوئن ۲۰۲۲: زلزله‌ای قدرتمند در منطقه‌ای دورافتاده در شرق افغانستان رخ داد که بیش از ۱۱۰۰ نفر را به کشتن داد. طالبان در مدیریت تلاش‌های امدادی با مشکل مواجه شدند که نشان‌دهنده کمبود منابع و وابستگی به گروه‌های امدادی بود.

۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲: ایالات متحده «ایمن الظواهری»، رهبر القاعده، را در حمله‌ای پهپادی به یک خانه امن در کابل کشت. مقامات آمریکایی طالبان را به پناه دادن به او متهم کردند.

۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲: حمله‌ای انتحاری به یک مرکز آموزشی در منطقه شیعه‌نشین پایتخت انجام شد که ده‌ها نفر از جمله نوجوانان شرکت‌کننده در آزمون ورودی دانشگاه کشته شدند.

۱۰ نوامبر ۲۰۲۲: طالبان استفاده زنان از باشگاه‌ها و پارک‌ها را در سراسر کشور ممنوع کردند و دلیل آن را عدم رعایت قوانین جداسازی جنسیتی و پوشش نامناسب اعلام کردند.

۲۰ نوامبر ۲۰۲۲: طالبان اولین شلاق‌زنی عمومی خود را از زمان بازگشت به قدرت انجام دادند و ۱۹ نفر را از جمله افرادی که به زنا متهم شده بودند، مجازات کردند.

۸ دسامبر ۲۰۲۲: طالبان اولین اعدام عمومی خود را با اجرای حکم اعدام یک قاتل محکوم در مقابل صدها تماشاگر انجام دادند.

۲۱ دسامبر ۲۰۲۲: طالبان دانشجویان دختر را از حضور در دانشگاه‌ها منع کردند و افغانستان را به تنها کشوری تبدیل کردند که تحصیل دختران را ممنوع کرده است.

۲۴ دسامبر ۲۰۲۲: طالبان زنان افغان را از کار در سازمان‌های غیردولتی ملی و بین‌المللی منع کردند، اقدامی که اعتراضات گسترده‌ای را به دنبال داشت.

۴ ژوئیه ۲۰۲۳: طالبان به بهانه ارائه خدماتی که ادعا می‌شود غیر اسلامی هستند، مانند اصلاح ابرو، دستور تعطیلی سالن‌های زیبایی را صادر کردند. این تصمیم معیشت حدود ۶۰ هزار زن کارآفرین را تحت تأثیر قرار داد.

۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳: طالبان با تشریفات از سفیر جدید چین استقبال کردند و چند ماه بعد، رسماً سفیر جدید خود را به پکن اعزام کردند.

۴ اکتبر ۲۰۲۳: پاکستان از آغاز سرکوب گسترده اتباع خارجی که به‌صورت غیرقانونی در کشور زندگی می‌کنند، از جمله ۱.۷ میلیون افغانی، خبر داد. این اقدام با محکومیت طالبان، سازمان ملل و گروه‌های حقوق بشری مواجه شد.

۷ اکتبر ۲۰۲۳: زلزله‌ای به بزرگی ۶.۳ ریشتر در استان هرات در غرب افغانستان رخ داد که هزاران نفر را به کشتن داد. زلزله‌های بیشتری به دنبال آن رخ داد که ویرانی‌های بیشتری را به منطقه وارد کرد.

۱۵ نوامبر ۲۰۲۳: شرکت فلای دبی اولین شرکت هواپیمایی بین‌المللی بود که پس از دو سال وقفه، پروازهای خود به کابل را از سر گرفت. پس از آن، ایر عربیا و ترکیش ایرلاین نیز پروازهای خود را به کابل آغاز کردند.

۴ ژانویه ۲۰۲۴: طالبان، زنان را در کابل به دلیل بد حجابی دستگیر کردند.

۲۲ فوریه ۲۰۲۴: طالبان در ورزشگاهی در جنوب شرقی کشور و در حضور هزاران نفر، دو نفر را اعدام کردند.

۱۱ مه ۲۰۲۴: سیل‌های ناگهانی ناشی از باران‌های سنگین فصلی در شمال افغانستان بیش از ۳۰۰ نفر را به کشتن داد.

۱۷ مه ۲۰۲۴: در حمله‌ای مسلحانه در استان بامیان، شش نفر از جمله سه گردشگر اسپانیایی کشته شدند. داعش مسئولیت این حمله را بر عهده گرفت که ضربه‌ای به برنامه‌های طالبان برای جذب گردشگران بود.

۴ ژوئن ۲۰۲۴: طالبان دست‌کم ۶۰ نفر از جمله بیش از دوازده زن را که به جرایمی مانند همجنس‌گرایی، سرقت و روابط غیر اخلاقی متهم شده‌اند، در ملا عام شلاق زدند.

۴ ژوئن ۲۰۲۴: «شیخ محمد بن زاید»، رهبر امارات متحده عربی با «سراج‌الدین حقانی» یک مقام طالبان که تحت تعقیب ایالات متحده است، دیدار کرد.

۳۰ ژوئن ۲۰۲۴: طالبان در نشستی که توسط سازمان ملل در قطر برگزار شد، شرکت کردند. این اولین باری بود که طالبان در چنین نشستی حضور داشتند، اما حذف زنان افغان و نمایندگان جامعه مدنی از این نشست با واکنش‌های منفی همراه شد.

۳۰ ژوئیه ۲۰۲۴: طالبان اعلام کردند که دیگر نمایندگی‌های دیپلماتیک افغانستان که توسط دیپلمات‌های دولت سابق تحت حمایت غرب اداره می‌شوند را به رسمیت نمی‌شناسند.