ویدیو؛ آبله میمون و مهمترین چیزهایی که باید درباره این بیماری بدانید

آبله میمون، یک ویروس منتقل‌شده از حیوان به انسان و با علایمی مشابه به بیماری آبله است. آبله میمون در انسان برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو در یک پسر ۹ ماهه دیده شد. بعدها به کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، گابن، ساحل عاج، نیجریه، سیرالئون و سودان جنوبی نیز سرایت کرد. از سال ۲۰۱۷، نیجریه با بیش از ۵۰۰ مورد مشکوک و ۲۰۰ مورد تایید شده و مرگ و میر حدود ۳٪ شیوع گسترده‌ای را تجربه کرده است. در سال ۲۰۰۳، اولین شیوع آبله میمون خارج از آفریقا، در ایالات متحده آمریکا و در تماس با سگ‌های خانگی آلوده ثبت شد. 

 
چطور منتقل می‌شود؟

 
انتقال از انسان به انسان:

    استنشاق ذرات تنفسی فرد آلوده
    تماس نزدیک با ضایعات پوستی فرد مبتلا
    تماس با اشیایی که به تازگی آلوده شده‌اند

انتقال از حیوان به انسان:

 می‌تواند از تماس مستقیم با خون، مایعات بدن، یا ضایعات پوستی یا مخاطی حیوانات آلوده رخ دهد

 
چه علایمی دارد؟

فاصله زمانی ابتلا تا شروع علایم به طور معمول بین ۶ تا ۱۳ روز است.

علایم اولیه:

    تب
    سردرد شدید
    تورم غدد لنفاوی
    کمر درد
    درد عضلانی
    کمبود انرژی

تورم غدد لنفاوی وجه تمایز اصلی در تشخیص آبله میمون و آبله است.

 
علایم ثانویه:

 بثورات و تاول‌های پوستی روی صورت، کف دست‌ها و پاها، روی غشاهای مخاطی دهان، دستگاه تناسلی، قسمت درونی پلک‌ها و قرنیه

این علایم حدود ۲ تا ۴ هفته ادامه دارند. بیماری‌های نقص سیستم ایمنی ممکن است منجر به پیامدهای بدتری در مبتلایان شود

 
واکسیناسیون

واکسیناسیون قبلی آبله ممکن است تا ۸۵درصد از شدت عوارض آبله میمون بکاهد. واکسن‌های نسل اول آبله، جز برای برخی از پرسنل آزمایشگاه یا کارکنان بهداشت در دسترس عموم نیست. یک واکسن جدیدتر از ویروس ضعیف شده، برای پیشگیری از آبله میمون در سال ۲۰۱۹ تأیید شد اما دسترسی به آن تقریبا غیرممکن است.

 
درمان

دارویی به نام «تکوویریمرات» برای درمان آبله میمون در سال ۲۰۲۲ از آژانس دارویی اروپا مجوز دریافت کرد. این دارو هنوز به طور گسترده در دسترس نیست. به طور کلی برای کاهش علائم و جلوگیری از عواقب طولانی‌مدت، مراقبت‌های بالینی و تغذیه مناسب توصیه شده‌است.

 
پیشگیری

تماس نزدیک با افراد آلوده، مهم‌ترین عامل ابتلا به ویروس آبله میمون است. کادر درمان و اعضای خانواده در معرض خطر بیشتری برای ابتلا هستند. شستن مداوم دست‌ها و استفاده از ماسک در فضای بسته می‌تواند خطر ابتلا را کمتر کند.