در اولین روزهای اتفاقات ناگوار سال ۸۸ بنده به اتفاق سه نفر از قضات عالی رتبه کشور خدمت آیتالله هاشمی رفسنجانی رسیده و با توجه به سوابق و مسئولیتهای گذشته و حال وی در آن زمان از ایشان تقاضا کردیم پادر میانی نموده و نسبت به ختم مسالمت آمیز و عادلانه آن حوادث اقدام نمایند.
ایشان فرمودند بنده و آیتالله هاشمی شاهرودی ریاست قوه قضاییه و آقای لاریجانی و محسن رضایی و برخی دیگر از مسئولین آن زمان کشور به آقای میرموسوی پیشنهاد دادیم ایشان در صدا و سیما سخنرانی نموده و ضمن دلداری و تسلی خاطر دادن به مردم از آنها تقاضا کنند به خانههای خود برگشته و از پیگیری مطالبات خود در ارتباط با وقایع اتفاق افتاده صرف نظر نمایند و همه مسئولین این موضوع را پذیرفتند و آقای موسوی نیز قبول نمودند.
لکن تنها کسی که با توجه به اختیاراتی که در دبیرخانه شورای امنیت ملی داشت و خود را مستظهر به حمایت مقامات عالی کشور میدانست، شخص آقای جلیلی بود که با این موضوع مخالفت نمود و اظهار میداشت که میرحسین راهی جز توبه و اعلام اشتباه ندارد.
پس از آن جلسه بنده به کمک واسطههایی از آیتالله هاشمی شاهرودی و آقای لاریجانی و آقای محسن رضایی سؤال نمودم که آنها نیز این مطلب را تایید کردند و اظهار داشتند که تنها مانع انجام آن سخنرانی و ختم قائله، شخص آقای سعید جلیلی بوده که اخیرا آقای لاریجانی این موضوع را پس از حدود ۱۵ سال افشا و مطبوعاتی نمود.
در گفتوگوی فراز با دو نماینده مجلس بررسی شد:
گفتوگوی فراز با مشاور سازمان محیط زیست
لایحه سازمان ملی مهاجرت اصل هشتاد و پنجی شد
جشنی برای کودکان کار
جزیره به روایت یکی از قدیمیترین ساکنانش