این جمله رئیس جمهور پزشکیان که در مصاحبه اخیر گفت: «اگر موشک داشته باشیم ولی مردم را نداشته باشیم، هیچ قدرتی نداریم... گاهی از بعضی تریبونها صداهائی شنیده میشود که میتواند بسیار خطرناکتر از مکانیزمهائی نظیر اسنپبک باشد»، در شرایط حساس کنونی کشورمان از اهمیت زیادی برخوردار است.
احمد زیدآبادی نوشت: ریشۀ اصلی مشکلاتی که در سال ۸۸ پیش آمد و همچنان هم ادامه دارد، تداخل رقابت سیاسی در امر حقوقی است، آن هم در نهادی که بنا به جایگاه داوریمحور خود باید در برابر رقابتهای سیاسی صد در صد بیطرف باشد.
نخستین ملاقات حضوری میرحسین موسوی و زهرا رهنورد پس از ۱۵ سال حصر خانگی، علیرغم آنکه گفته میشود فقط یک خاطرهبازی با دوستان قدیمی بود و رنگ و بوی سیاسی نداشت، میتواند نشانهای قوی از تغییر رویکرد در مواجهه با مسالهی حصر نخستوزیر دفاع مقدس و همسرش و حتی گامی به سوی شکستن درهای حصر تلقی شود.
پانزده سال پس از حصر خانگی میرحسین موسوی و زهرا رهنورد، روز گذشته، سه نفر از دوستانشان با موافقت محصوران و مجوّز ماموران امنیتی به ملاقات ایشان رفتهاند.
در روزهایی که جنگ سایهاش را بر خانههای مردم انداخته بود، صدایی برخاست که نه از سر اجبار حاکمیت، بلکه از اعماق باور به استقلال ایران میآمد. مصطفی تاجزاده، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد، چهرههایی که سالهاست زیر فشار زندان و حصر، از صحنه رسمی سیاست حذف شدهاند، بیهیچ ملاحظهای حمله اسرائیل به خاک ایران را محکوم کردند. در حالیکه بیشتر نیروهای اپوزیسیون جنگ را فرصتی برای تحقق اهداف خود میدانستند، این چهرهها با تاکید بر اصلاحات ساختاری، مدافع حفظ کشور در برابر تهاجم خارجی هستند.
موسوی در بیانیهی خود نوشته است: در جریان جنایات اخیر اسرائیل و آمریکا علیه میهن عزیزمان یک بار دیگر عیار مردم ایران محک خورد و امتیازی بر امتیازات کارنامه تاریخیشان افزوده شد؛ و این نه فقط به خاطر همبستگی آنان در برابر دشمن، که به واسطه ایستادگی آنها در عین رنجیدگیهای عمیق بود. در حالی که فرزندان نظامی ملت شهید یا غافلگیر شده بودند دوراندیشی ستودنی مردم نقشههای شوم متجاوزان را ناکام گذاشت.
بیانیه اخیر میرحسین موسوی نه تنها بوی همدلی نمیدهد، بلکه انگار تلاشی است برای بازسازی فضای سال ۱۳۸۸؛ همان فضایی که کشور را به حاشیه کشاند و شکافهای اجتماعی را عمیقتر کرد.
کد خبر: ۹۷۱۴۷ تاریخ انتشار : ۱۴۰۴/۰۴/۲۱
مهدی کروبی در تماس تلفنی با همسران زندانیان سیاسی مطرح کرد
کروبی: ««همانطور که قبلا هم گفتم دفاع از آزادیهای آحاد مردم صرف نظر از باور و اعتقاد و گرایش سیاسیشان را وظیفه خود میدانم. لذا از آقای اژهای میخواهم با آزادی تمامی زندانیان سیاسی پیامآور وحدت به جامعه باشد و مقدمات رفع حصر مهندس موسوی و دکتر رهنورد را فراهم کند».
با خروج نیروهای امنیتی، حصر مهدی کروبی به شکل رسمی به پایان رسید. هرچند که طبق خبری که پیشتر حسین کروبی فرزند او اعلام کرده بود، قرار بود ۲۰ فروردین پایانی بر حصر ۱۵ ساله باشد، اما در نهایت با ۱۰ روز تاخیر این اتفاق رخ داد. او همچنین به نقل از غلامحسین اژهای رییس قوه قضاییه گفته که برای پایان حصر مصوبه شورای عالی امنیت ملی گرفته شده است.
بیانیه تازه مهدی کروبی فقط بازگشت به صحنه نیست؛ بیانیهای است با پیامی روشن که اگر قرار است اصلاحات زنده بماند، نمیتوان موسوی و رهنورد را همچنان در حصر نگه داشت. کروبی در سیاست است، اما تنها نمیخواهد بماند.
مهدی کروبی، در نخستین بیانیه خود پس از رفع حصر ۱۵ ساله، ضمن تاکید بر مواضع گذشتهاش در مورد انتخابات ریاستجمهوری سال ۸۸ نوشت: «همچون گذشته خود را متعهد میدانم که در دفاع از حقوق یکایک مردم، فارغ از نگاه و باورشان، زبان در کام نگیرم و از حقوق شرعی و قانونی و آزادیهای مشروع آنان دفاع کنم. خدا را هم گواه میگیرم که دفاع از حقوق آحاد مردم را وظیفه شرعی و ملیام میدانم چراکه بر این باورم که ایران متعلق به همهی ایرانیان است».
۱۵ سال حصر مهدی کروبی به پایان رسید. این خبر را حسین کروبی، فرزند او به «جماران» داده است. به گفته کروبی ماموران روز گذشته یعنی ۲۶ اسفند به پدر او گفتهاند که به دستور قوه قضاییه حصر او برداشته میشود و تا ۲۰ فروردین نیز ماموران امنیتی محل اقامت مهدی کروبی را ترک خواهند کرد. مشخص نیست که دستور رفع حصر چگونه از سوی غلامحسین محسنی اژهای رییس قوه قضاییه صادر شده؛ چراکه تا پیش از این همواره گفته میشد که حصر مصوبه شورای عالی امنیت ملی است که ریاست آن را رییسجمهور بر عهده دارد و مصوباتش به تایید مقام معظم رهبری میرسد.
چند روز پیش از 25 بهمن ماه، کمپینی با عنوان رفع حصر بهراه افتاد که چهرههای رادیکال عموماً اصلاحطلب از آن حمایت کردند و دعوت به برگزاری تجمعی در روز 25 بهمن، مقابل دانشگاه تهران داشتند.
در شرایط امروز که دستکمی از وضعیت جنگی ندارد، دولتمردان از مردم توقع مقاومت دارند. انتظار رفتار مشابه به دهه ۶۰ از مردم، مشروط به بازگشت سیاستهای دولتی به دهه ۶۰ است. در این ویدیو میبینید که دولت جنگ، چگونه زیر باران توپ و تفنگ و در وضعیت فشار حداکثری، به خوبی از پس تامین معیشت مردم برآمد...
دبیرکل حزب موتلفه اسلامی گفت: مذاکره که مشکلی نیست. مشکل این است که چه کسی مذاکره میکند؟ امیرعبداللهیان مذاکره میکند یا جناب آقای ظریف؟! جناب آقای ظریف با ذهنِ رو به غرب مذاکره میکند، اما آقای عبداللهیان با ذهنِ رو به استقلال ملی. این مهم است.