معمای مکان سوم | چرا بچه‌های اکباتان محله‌شان را دوست دارند و آپادانا نه!

تنهایی یک احساس ذهنی دردناک یا یک درد اجتماعی است که از عدم ارتباطات اجتماعی مطلوب و واقعی ناشی می‌شود. «مطالعه نقش زیرساخت اجتماعی در شکل‌گیری اجتماعات محلی پایدار؛ مطالعه موردی شهرک اکباتان و آپادانا در منطقه پنج شهر تهران» عنوان این پایان‌نامه است. مهم‌ترین یافته‌های این پژوهش عبارت است از: نقش طراحی و مطلوبیت فضایی در در رفع انزوا و تنهایی، نقش دین، امنیت محیطی و فردی، رضایت از زندگی، تجربه آزادی‌های فردی، احساس تعلق، هویت محله‌ای، مشارکت اجتماعی و اقتصادی، در شکل‌گیری تعاملات اجتماعی و تقویت اجتماعات.

گزارش‌های جهانی در خصوص انزوای اجتماعی، انگیزه انجام این پژوهش بود/ آیا زیرساخت‌های اجتماعی در دو شهرک آپادانا و اکباتان وجود دارند؟ / اجتماعات محلی پایدار و زیرساخت اجتماعی در کنار یکدیگر چگونه عمل می‌کنند؟ / منابع، روابط و ساختار‌های اجتماعی تشکیل‌دهنده همبستگی اجتماعی را زیرساخت اجتماعی می‌نامیم/ زیرساخت اجتماعی به نوعی مکان سوم است و مکان سوم جایی است میان کار و خانه/ اجتماعات محلی پایدار جوامعی هستند که به طور موثر منابع خود را مدیریت می‌کنند و منجر به بهبود کیفیت زندگی اعضای خود می‌شوند/ زیرساخت اجتماعی و اجتماعات محلی پایدار دو روی یک سکه‌اند/ زیرساخت اجتماعی در شهرک اکباتان به صورت تقویت‌یافته شکل گرفته است/ برای مثال میادین این شهرک امکان توقف برای اهالی را ایجاد کرده است/ در این شهرک، زیرساخت زمانی نیز به وجود آمده است/ در مقابل، زیرساخت اجتماعی شهرک آپادانا بسیار توسعه‌نیافته است/ برای مثال این شهرک زیرساخت حمل و نقل توسعه‌یافته ندارد/ در شهرک اکباتان اجتماعات محلی پایدار قوی شکل گرفته است/ زیرساخت اجتماعی در وهله اول نیازمند زیرساخت فیزیکی است/ شهرک اکباتان به لحاظ طراحی فضای عمومی، الگویی برای پروژه‌های بزرگ مسکونی است