فواد شمس، کارشناس ارشد جغرافیا و برنامهریزی در یادداشتی برای فراز نوشت: در نهایت بعد از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ اوکراین یک کشور دستساخته از روی لطف ولادیمیر ایلیچ لنین بود که مناطق دونباس، اودسا و خارکیف که صنعتی و پیشرفته بودند را به مناطق عمدتا کشاورزی عقبمانده غرب اوکراین متصل کرد و به عنوان یک جمهوری در اتحاد جماهیر شوروی اعلامش کرد. البته نقش فشارهای تروتسکی که اتفاقا از تبار یهودیان اوکراینی بود در این تصمیم بی اثر نبود. در جریان جنگ داخلی هم بخشی از اوکراینیها علیه حکومت تازه تاسیس سوسیالیستی با تحریک بریتانیای آن زمان جنگیدند. در زمان جنگ جهانی دوم نیز بخشی از اوکراینیها گروههای نئونازی حامی هیتلر تشکیل دادند و در قتل عام یهودیان، لهستانیها و روسها با هیتلر همکاری کردند. بعد از شکست هیتلر و پیروزی ارتش سرخ شوروی این استالین بود که برای کنترل بیشتر در اوکراین بخشی از خاک لهستان قدیم یعنی همین شهر «لویو» و مناطق اطراف آن را به اوکراین الحاق کرد. اما اوکراینیها گویا خصلت ناسپاسی در آنها نهادینه شده بود، به رفتار خود را ادامه دادند. به صورتی که گروههای نئونازی دوباره تحت رهبری فردی به نام «باندرا» اقدامات تروریستی علیه اتحاد جماهیر شوروی را با حمایت دستگاهها اطلاعاتی آلمان غربی و بعدها ناتو انجام دادند که در نهایت کا.گ.ب توانست باندرا را در شهر مونیخ پیدا کند و او را خنثی کند.
اما داستان اوکراین ادامه یافت. نیکیتا خروشچف که تمامی دستاوردهای استالین را بر باد داد در اقدامی عجیب شبه جزیره کریمه را هم به اوکراین الحاق کرد که مبدا بسیاری از مناقشات بعدی شد. در نهایت در دوران تجزیه اتحاد جماهیر شوروی با وجود اینکه در رفراندومهای متعدد مردم مناطق شرقی "اوکراین واقعا موجود" یعنی مردم شهرهای خارکیف و اودسا تا مردم استانهای دونباس و شبه جزیره کریمه خواهان پیوستن به روسیه بودند اما به دلیل ضعف دولت وقت روسیه به رهبری یلستین در مرزهای اوکراین باقی ماندند و همین امر موجب تنشهای ادامهدار شد. تا در نهایت با کودتای ۲۰۱۴ نئونازیها در کیاف دیگر مناقشه به حد اعلای خود رسید و تبدیل به جنگ داخلی شد. مردم شبه جزیره کریمه به دلیل موقعیت جغرافیایی خود زودتر توانستند به سرزمین مادری خود روسیه برگردند. اما در خارکیف، ماریوپل و اودسا شاهد جنایاتی از جمله آتش زدن خانه کارگر شهر اودسا توسط نیروهای نئونازی اوکراینی بودیم که به مرگ دردناک دهها نفر منجر شد. یا در ماریوپل تانکهای گردان آزوف (مخوفترین گروه نئونازی اوکراینی) تظاهرات مسالمتآميز مردم این شهر را سرکوب کردند. در خارکیف هم گروه دیگر نئونازی به نام (رایت سکتور) تظاهرات مردم را با گلوله سرکوب کرد. مردم دونباس نیز سالها زیر حملات و بمباران مناطق مسکونیشان توسط رژیم نئونازی بودند.
در نهایت با دخالت روسیه و آمریکا و کشورهای اروپایی قراداد صلحی در مینسک بلاروس انعقاد شد که خودمختاری مناطقی از اوکراین را به رسمیت میشناخت اما با روی کار آمدن زلنسکی و تحریکات دولت بایدن در آمریکا بار دیگر آتش جنگ داخلی شعلهور شد و فشارها به مردم دونباس خصوصا افزایش یافت این بار روسیه تحت رهبری پوتین که نه خوشبینی بلشویکها را داشت نه ضعف یلستین تصمیم گرفت مستقیما به کمک مردم دونباس و دیگر ساکنین این مناطق بیاید و عملیات نظامی ویژه را آغاز کرد که به جرات میتوان گفت سرفصل جدیدی در تاریخ منازعات ژئوپلتیکی نه تنها اروپا که جهان شد. احتمالا پوتین و روسیه اهداف بزرگتری از به دست آوردن چند هکتار زمین داشتند. اهدافی در حد تغییرات مناسبات و معادلات جهانی که گویا تا حدودی به اهداف خود رسیدند. رفتاری که ترامپ با زلنسکی بازیگر فیلمهای کمدی که اکنون در قامت رئیس جمهور!! در اتاق بیضی کاخ سفید حضور یافت نشانگر تغییرات عمدهای است. دیگر قرار نیست یک بازیگر تا حدی لوس شده به آمریکا برود و برای ادامه جنگ و کشتار مردم اسلحه و پول بگیرد.
خلاصه اوکراین به عنوان یک موجودیت جغرافیایی فرانکشتاینی از روی خوشبینی مفرط بلشویکها و ضعف یلستین به وجود آمد و ادامه حیات یافت. این فرانکشتاین در این سالها به جان حامیان غربی خودش افتاد و منابع مالی و نظامی آنان را بلعید به صورتی که حتی موجب بحران اقتصادی، سیاسی و امنیتی برای اروپا هم شد. به نظر میرسد ترامپ با خصوصیات خاص خودش و نگاه کاسبکارانه و غیر ایدئولوژیک به نقطهای رسیده که جلوی این فرانکشتاین ایستاده. ترامپ خوشبینی و خوش قلبی لنین و استالین و ساده لوحی خروشچف و دولت های فعلی اروپایی و ضعف یلستین را ندارد. دنبال منافع عینی خودش است و از این رو با صراحت به زلنسکی پایان این بازی را اعلام کرد.
در گفتوگوی فراز با دو نماینده مجلس بررسی شد:
در گفت وگوی محمد منظرپور با مازیار خسروی بررسی شد
در گفتوگو با سیدهادی میرعلمی مطرح شد
یارانه سوخت هواپیما؛ چاهی بیانتها از جیب فقرا به کام ثروتمندان
جشنی برای کودکان کار
جزیره به روایت یکی از قدیمیترین ساکنانش