عملکرد سایپا به عنوان یکی از خودروسازان بزرگ کشور، یکی از شاخصهای عملکرد دولتها به حساب میآید. میزان تولید و فروش، در کنار کیفیت نقش اصلی را در بررسی این عملکرد دارند. چهار ماه از مدیریت علی شیخزاده در رأس هرم خودروسازی سایپا میگذرد؛ مدیری که از ۱۴ آذر ۱۴۰۳ سکان یکی از مهمترین شرکتهای خودروساز کشور را در دست گرفت. دولت در آستانه واگذاری باقیمانده سهام خود در سایپا قرار دارد و طبیعتاً انتظار میرود در چنین شرایط حساسی، فردی توانمند و کارآمد مدیریت و هدایت سایپا را در دست بگیرد تا با بهبود عملکرد شرکت، ارزش سهام را افزایش بدهد و دولت را در فروش سهام با قیمت بالاتر یاری کند.
شواهد آماری و دادههای عملیاتی منتشر شده، نشان میدهد در این مدت نهتنها چنین جهشی محقق نشده، بلکه عملکرد سایپا در دوره مدیریتی علی شیخزاده با کاهش در شاخصهای حیاتی همراه بوده است.
شورای رقابت نرخ محصولات سایپا را در سال ۱۴۰۳ بیش از ۴۰ درصد افزایش داده، درآمد فروش شرکت طی ۴ماهه مدیریت شیخزاده فقط ۱۶ درصد رشد داشته است.
وضعیت تعداد فروش نگرانکنندهتر است. آمار فروش سایپا از دی ۱۴۰۳ تا پایان فروردین ۱۴۰۴ نشان میدهد که شرکت در تمامی این ماهها نسبت به مدت مشابه سال قبل، کاهش فروش داشته است. تعداد فروش محصولات سایپا در این مدت با مدیریت شیخزاده، نزدیک به ۸ درصد کاهش پیدا کرده و در ماههای بهمن و فروردین، آمار حتی به ۱۵ درصد کاهش رسیده است.
این روند نزولی در بازار پررقابت خودروهای داخلی نهتنها جایگاه برند سایپا را تضعیف میکند، بلکه با کاهش نقدینگی ورودی به شرکت، منابع لازم برای تحقیق و توسعه، ارتقاء کیفیت و پاسخگویی به بازار نیز تحت تاثیر قرار میگیرد.
عملکرد سایپا در حوزه تولید نیز طی دوره مدیریتی علی شیخزاده با افتی چشمگیر همراه بوده است. دادههای منتشرشده نشان میدهد از دیماه ۱۴۰۳ تا پایان فروردین ۱۴۰۴، تولید این شرکت بهطور میانگین نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش داشته است. این افت تولید بهویژه در فروردین ۱۴۰۴ بسیار قابل توجه است، جایی که تولید سایپا با سقوطی ۲۵ درصدی نسبت به فروردین ۱۴۰۳ مواجه شد.
جواد توسلیمهر، مدیرعامل پیشین سایپا، به دلیل عملکرد ضعیف خود مورد انتقاد قرار گرفت و در نهایت از این سمت کنار گذاشته شد تا جای خود را به شیخزاده بدهد. اما مقایسه عملکرد آنها دو نشان میدهد که مدیریت شیخزاده نهتنها بهبودی برای سایپا در پی نداشته، بلکه در برخی شاخصها وضعیت را بحرانیتر کرده است.
آمار بهروشنی نشان میدهد مدیریت فعلی نهتنها موفق به حفظ روند تولید نشده، بلکه در ایجاد ثبات و رشد نیز ناکام بوده است. چنین شرایطی برای تیم اقتصادی دولت چهاردهم، یک نقطه ضعف محسوب میشود.
شنیدهها حاکی از آن است که مدیریت سایپا از مجلس درخواست کرده روند خصوصیسازی این خودروساز یک سال به تعویق بیفتد؛ تصمیمی که در صورت تثبیت جایگاه شیخزاده و تداوم حضور او در سایپا، میتواند پیامدهای منفی جدی به دنبال داشته باشد. تداوم مدیریت فعلی با کارنامهای غیر قابل دفاع، احتمال کاهش روزافزون ارزش شرکت را به دنبال دارد. در این صورت دولت ناچار خواهد بود سایپا را با قیمتی پایینتر از ظرفیت واقعیاش به بخش خصوصی واگذار کند؛ نتیجهای که نهتنها به زیان اقتصاد ملی است، بلکه میتواند بهعنوان یک شکست استراتژیک در پرونده دولت چهاردهم ثبت شود.
با وجود آمارهای کاهشی سایپا، علی شیخزاده مدعی تخصص در صنعت خودرو است ولی بخشی از ضعف مدیریتیاش را میتوان در عملکرد زیرمجموعههای کلیدی سایپا، بهویژه شرکت مگاموتور، جستوجو کرد. مگاموتور، که بهعنوان «قلب تپنده سایپا» نیز شناخته میشود، از زمان انتصاب سید مرتضی منتظرالمهدی بهعنوان مدیرعامل، با عملکردی ضعیف و با ابهامهای قابلتوجه همره بوده است.
زمان آن است که نهادهای تصمیمگیر، با نگاهی واقعبینانه به آمار و دادهها، ارزیابی مجددی از صلاحیت و کارنامه علی شیخزاده داشته باشند؛ چرا که هر یک روز حضور شیخ زاده در سایپا میتواند به معنای از دست رفتن میلیاردها تومان از ارزش داراییهای ملی باشد.
آمار فعلی حکایت از کاهش ارزش عملیاتی و تهدید سودآوری شرکت دارد. به نظر میرسد ادامه مدیریت فعلی کمکی به ارتقاء جایگاه سایپا و بهبود شرایط خودروساز نمیکند و میتواند تهدیدی جدی برای ارزشگذاری سهام دولتی در آستانه واگذاری باشد. یک مدیرعامل موفق در این شرایط میتواند با اصلاح فرایند تولید، بهینهسازی زنجیره تأمین و افزایش بهرهوری چند هزار میلیارد تومان به ارزش بازار سایپا بیفزاید.
در گفتوگوی فراز با دو نماینده مجلس بررسی شد:
گفتوگوی فراز با مشاور سازمان محیط زیست
جشنی برای کودکان کار
جزیره به روایت یکی از قدیمیترین ساکنانش