بار دیگر موضوع دودولتی و بهرسمیت شناختن دولت مستقل فلسطینی مطرح شده است و امانوئل مکرون نخستوزیر فرانسه هفته گذشته اعلام کرد که کشورش در ماه سپتامبر آینده در مجمع عمومی سازمان ملل متحد کشور فلسطین را بهرسمیت خواهد شناخت.
همچنین نخست وزیر انگلستان از سوی دولت و یکسوم نمایندگان مجلس این کشور تحت فشار قرار گرفته است که بهدلیل وخامت اوضاع انسانی در غزه کشور مستقل فلسطین را بهرسمیت بشناسد.
طرح دودولتی که هدف آن تشکیل دو کشور مستقل ـ اسرائیل و فلسطین ـ کنار یکدیگر بود، در مقاطعی از سوی برخی دولتهای اسرائیل (مانند اسحاق رابین، ایهود باراک و ایهود اولمرت) بهعنوان راهحل احتمالی پذیرفته شد، اما در سالهای اخیر، بهویژه با روی کار آمدن دولتهای راستگرا مانند دولت بنیامین نتانیاهو، مخالفت با این طرح در سیاست رسمی اسرائیل غالب شده است.
دلایل این مخالفت چندوجهی است؛ نخست، نگرانی امنیتی اسرائیل نقش اساسی دارد. تجربه خروج اسرائیل از نوار غزه در سال 2005 که منجر به تسلط حماس و افزایش حملات راکتی شد، این تصور را تقویت کرده است که دولت فلسطینی میتواند به پایگاه دشمنان اسرائیل تبدیل شود، دولتهای راستگرا این سناریو را تهدیدی برای امنیت ملی میدانند.
دوم، دلایل ایدئولوژیک و مذهبی است. بسیاری از احزاب مذهبی و شهرکنشینان اسرائیلی باور دارند که کرانه باختری بخشی از «سرزمین مقدس یهودیان» است و واگذاری آن برای تشکیل دولت فلسطینی را خیانت به ایمان دینی تلقی میکنند.
سوم روند شهرکسازی اسرائیل در کرانه باختری است؛ اکنون حدود 700 هزار اسرائیلی در کرانه باختری ساکن هستند و این موضوع تحقق عملی دودولتی را بسیار دشوار کرده است، عقبنشینی از این مناطق برای دولتهای اسرائیلی هزینه سیاسی و اجتماعی بالایی دارد.
بهرغم قطعنامههای متعدد شورای امنیت سازمان ملل متحد و تلاشهای دیپلماتیک برخی کشورها برای تشکیل دولت فلسطینی در مرزهای 1967، اسرائیل بهصورت پیوسته بخشهای بیشتری از این مناطق را از طریق کوچ اجباری فلسطینیان، شهرکسازی و انتقال جمعیت جدید، به مناطق یهودینشین تبدیل میکند.
در زمان حاضر بیش از 700 هزار اسرائیلی، معادل 10درصد از جمعیت اسرائیل در بیش از 150 شهرک یهودینشین و 128 محله غیرقانونی درون کرانه باختری زندگی میکنند.
در گفتوگوی فراز با دو نماینده مجلس بررسی شد:
اعترافات جاسوس ایران در تل آویو
جشنی برای کودکان کار
جزیره به روایت یکی از قدیمیترین ساکنانش