تهاجم روسیه به اوکراین

پوتین در سخنرانی خود خاطرات ۱۹۱۷ را یادآوری کرد. زمانی که نیروهای روسی جبهه را واگذاشته و از دولت خود روگرداندند. کسی نمی‌تواند بگوید که آیا شورش واگنر آغازگر نهضتی بوده که به سرنگونی پوتین بینجامد یا خیر. او می‌توانست مبارزه را برگزیند. اما این آخر هفته، پوتین با مقایسه خود با انقلاب اکتبر به ترس‌های خود خیانت کرد. اگر او بخواهد اقتدار خود را باز پس گیرد، شاید ناچار به خشونت و سرکوب شود.

زمانی که روسیه در ۲۴ فوریه اوکراین را مورد حمله قرار داد، ولادیمیر پوتین زندگی را برای تمام اوکراینی‌ها تغییر داد. اما هیچ‌یک از آنها به اندازه هزاران نفری که به نیروهای مسلح اوکراین پیوسته‌اند، این تغییر را تجربه نکردند. سربازان اوکراینیِ حاضر در این جنگ از تمام بخش‌های کشور و از همه طبقات اجتماعی بودند. این دفتر خاطرات یکی ازین سربازان از ماه اول حضورش در یک اردوگاه نظامی است. مردی که در اواسط ۳۰ سالگی زندگی خویش، هیچ‌گاه خود را در مقام یک مبارز ندیده بود. او پیش از جنگ، کار هنری انجام می‌داد. طعم غذاهای عجیب و خاص را می‌پسندید و ترجیحش لباس‌های شیک (که اغلب با مشورت یک استایلیست انتخاب می‌شدند) بود. اما همو به این احساس رسیده بود که برای جلوگیری ازین نحوستی که گرفتار زندگی‌شان شده باید به خط‌مقدم رفت.

تهاجم روسیه به اوکراین ، زنجیره تأمین جهانی را از هم گسست. و در نتیجه آن امسال قیمت بنزین، برق و گاز طبیعی، به شدت افزایش پیدا کرد. این میان برخی کشورها این افزایش را بیش از سایرین احساس می‌کنند. تا حدی که در بعضی از آنها قیمت انرژی در سال ۲۰۲۲ به سطوح تاریخی رسیده است...

کرملین آنها را «عوامل خارجی» خواند؛ مسئولیت‌هاشان را جرم تلقی کرد و از کشور بیرون‌شان راند. ضمن آنکه منابع مالی‌شان را قطع نموده و سعی کرد از مخاطبان خود دورشان سازد. اما آنها دوباره گرد هم آمده‌اند. نیروی خود را باز‌یافته‌اند و این بار با قدرت بیشتری برگشته‌اند. روزنامه‌نگاران روسی که در ۳۰ سال گذشته چنین مورد حمله قرار نگرفته بودند، حالا دروغ‌های کرملین را فریاد کرده و فسادهای آن را افشا می‌نمایند. آنها حالا به کشف شواهد جنایات جنگی برآمده‌اند.

روزنامه‌نگاری در یکی از خبر‎گزاری‌های دولتی می‌گوید: «من خسته شدم. از ۲۴ فوریه به بعد مدام با خودم فکر می‌کردم که [باید بروم]. اما چه کنم که خانواده و فرزند و وام دارم.» اوایل جنگ، «گزارش‌گری» اقدامی پیروزمندانه بود. روزنامه‌نگاران تلویحاً اعلام کردند که «عملیات ویژه» طی چند روز و یا نهایتاً چند هفته به پایان خواهد رسید. حالا با طولانی‌شدن درگیری، لحن به طور فزاینده‌ای هیستریک شده است. در حالی که نبرد اوکراین را «عملیات نظامی ویژه» خوانده‌اند، اما حالا جنگ اوکراین به عنوان یک جبهه جنگ با غرب به تصویر کشیده می‌شود.

نتیجه نبرد روسیه با اوکراین حالا به بن‌بستی در ذهن طرفینِ درگیر و نیز صاحب‌نظران تبدیل شده است... هر دو طرف، در محافل عمومی داعیه پیروزی دارند؛ اما در محافل خصوصی‌تر گفتگوهایی میان‌شان در جریان است که شاید شباهت بیشتری با واقعیت داشته باشد...

زمانی که ولادیمیر پوتین جهت بازدید از رژه نظامی و موشک‌های بالستیک قاره‌پیما حضور پیدا کرد، نه نشانه‌ای از شعار‎های پیروزی وجود داشتند و نه اعلانی مبنی بر تشدید تنش. پس به نظر می‌رسید که هدف اصلی، همان «طرح روسیه» بوده باشد... یعنی تداوم جنگ سخت در جنوب و شرق اوکراین، با هدف تغییر رژیم [...] اما از نگاه صاحب‌نظران دو سناریوی کاملاً متفاوت برای پایان این جنگ وجود دارد...

یورو کماکان به مبارزه خود ادامه می‌دهد و در پایین‌ترین سطح خویش که آخرین بار در ژانویه ۲۰۱۷ دیده شده بود، مورد معامله قرار می‌گیرد.

در ادامه به برخی مسائل کلیدی اشاره شده و بر‎مبنای آنها احتمال استفاده پوتین از سلاح هسته‌ای (بر‎خلاف تصور بسیاری از تحلیل‌گران و دیپلمات‌های غربی که آن را دور از ذهن تصور می‌کنند) مورد بررسی قرار گرفته است...

[...] و حالا جو بایدن رئیس‌جمهور امریکا، در مقام روزولتِ دوران معاصر نقش‌آفرینی می‌کند. امریکا مستقیماً وارد جنگ نمی‌شود، اما مصمم شده است که به اوکراین در «پیروزی» کمک کند. در ۲۸ آوریل بایدن از کنگره درخواست بودجه مازاد ۳۳ میلیارددلاری برای پاسخ به بحران اوکراین کرد... این میزان، مازاد بر ۱۳.۶ میلیارد دلاری بود که در اوایل سال جاری مورد تصویب قرار گرفته بود. این درخواست جدید شامل ۲۰ میلیارد دلار کمک نظامی به اوکراین و متحدان اروپایی می‌شود. او اعلام کرد: «این مبارزه‌ی کم‌هزینه‌ای نیست. اما اگر به تهاجم مجال بدهیم، هزینه‌های متعاقب سنگین‌تر خواهد بود.» [...]

[...] این جنگ برای خود اوکراین، یک فاجعه‌ی جمعیتی بوده است. جمعیت این کشور به تبع مهاجرت و کاهش زادوولد به طور فاحشی رو به نقصان رفته است... البته پیش از جنگ گروه‌های جمعیتی به سبب رشد نسبیِ اقتصادیِ این کشور کم‌کم داشتند باز‎می‌گشتند. از ماه فوریه، بیش از یک‌چهارم جمعیت مجبور به جابجایی شده‌اند که ۷.۷ میلیون نفر از این تعداد در درون خود کشور آواره‌اند. نرخ موالید هم کماکان رو به کاهش می‌رود. آقای سوباتکا می‌گوید امید به زندگی احتمالاً «به شدت کاهش خواهد داشت».[...]

پیوندها پابر‎جا هستند. در سال ۲۰۲۰، روسیه به شبه‌نظامیان طالبان برای هدف قرار‎دادن نیروهای امریکایی و متحدانش در میدان جنگ، پیشنهاد پرداخت پول کرد. روسیه _‌همراه با چین و ایران و پاکستان‌_ جز معدود کشور‎هایی بوده است که از بازگشت طالبان حمایت کرده و تا این لحظه نیز تنها کشوری است که به دیپلمات طالبان اعتبار بخشیده و خواستار به رسمیت شناخته‌شدن این گروه شده است...

«نکات مد‌نظر کارپنتر برای بینندگان تلویزیون روسی که در هفت‌سال اخیر تقریباً به طور روزانه با اطلاعات نادرست مشابهی روبرو بوده‌اند، فوراً قابل تشخیص است. تنها چیزی که آشکار است، انگیزه‌های کارپنتر است...»...

...بازسازی‌های جنگی به سادگی انجام نمی‌پذیرند. اصلاحِ نهادهای ریشه‌دار به یک اراده سیاسی قوی نیاز دارد. هر‎چه جنگ اوکراین بیشتر به درازا می‌کشد، آسیب بیشتری به این کشور وارد می‌شود و به تبع آن کار باز‎سازی نیز سخت‌تر می‌گردد. به علاوه این هزینه‌ها هر قدر هم که باشند، وحشت‌های جنگ را از بین نخواهند بود. با این وجود، یک برنامه‌ریزی دقیق لااقل خواهد توانست آینده‌ای روشن‌تر و پر‎بار‎تر را تضمین نماید.

مسکو می‌گوید که کیف (با بودجه پنتاگون) برنامه‌هایی را برای استفاده از پاتوژن‌های توسعه‌یافته در آزمایشگاه‌های زیستی برای حمله به دونباس و روسیه داشته است.

ترکیه روز سه‌شنبه میزبان آخرین دور مذاکرات صلح روسیه و اوکراین بود. ولادیمیر مدینسکی مذاکره‌کننده ارشد روسیه پس از این نشست به رسانه‌ها گفت که طرف اوکراینی پیشنهاد مکتوبی برای یک معاهده صلح میان دو کشور ارائه کرده است. مدینسکی اضافه کرد که این پیشنهاد حالا برای بررسی به ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهوری روسیه ارسال می‌گردد.

...اینکه روسیه قصد دارد با قلمرویی به این وسعت چه کار کند هنوز معلوم نیست. شاید او می‌خواهد از آن به عنوان ابزاری برای چانه‌زنی و کسب امتیازات بیشتر از سوی زلنسکی استفاده کند (مثلاً محدودیت‌های سیاست خارجی کشور اوکراین و یا نیروهای مسلح این کشور). احتمال دیگر هم این است که بخواهد آن را به روسیه الحاق کند... گرچه کرملین احتمالاً اشتهای لازم را برای حکم‌رانی (بر) و یا باز‎سازی این مناطق ندارد. سومین احتمال هم ایجاد درگیری‌هایی دیگر است...

دولت اوکراین در حال بررسی ویدئویی است که ادعا می‌شود در حال نمایش شکنجه اسرای روسی است.

...‌تحریم جزئی روسیه، انعکاسی بوده است از محاصره ایران از سوی غرب در دهه ۲۰۱۰... اتفاقی که منجر شد تهران نسخه‌ای بی‌رقیب برای دور‎زدن تحریم‌های نفتی تهیه کند. در ماه مه ۲۰۱۸، امریکا تحریم‌های «فشار حداکثری» را با هدف توقف کامل صادرات نفت ایران اعمال کرد. اقدامی که نتیجه‌ای تقریباً موفقیت‌آمیز هم داشت. تا اکتبر ۲۰۱۹، این تحریم‌ها به کاهش ۲۶۰ هزار بشکه‌ای در روز انجامیدند؛ این را مقایسه کنید با ۲.۳ میلیون بشکه در روزی که تا پیش از تحریم‌ها وجود داشت. با این حال، کشور ایران توانست تا حدی این موضوع را احیاسازی کند؛ به طوری که در سه ماهه منتهی به فوریه ۲۰۲۲، این میزان به ۸۵۰ هزار بشکه در روز رسید...