سام رجبی

نمایش مستند «داستان‌های هزار و یک روز» در جنوب کالیفرنیا در آمریکا، قرار بود نمایش ساده از فیلمی نه چندان مطرح در سینمای ایران باشد. اما در حاشیه آن اتفاقات و درگیری‌هایی رخ داد که آن را به سرخط خبرها رساند. خبری که بازیگران اصلی آن، پرویز پرستویی و سام رجبی (با نام اصلی احسان رجبی) جودوکار سابق تیم ملی ایران بودند. حبیب احمدزاده سازنده این مستند نیز، نویسنده و کارگردان جنگ، است که فیلم را برای قدردانی از شیسکو تسویا، زنی ژاپنی، ساخته که به درمان سربازان ایرانی شیمیایی‌شده در جنگ ایران و عراق، کمک کرده است. گویا پرستویی و تیم سازنده فیلم به دعوت گروه «کد پینک» به آمریکا رفته اند. گروه «کد پینک» که فعالیت‌های خود را در راستای صلح عنوان می‌کند، سابقه سفر به ایران و دیدار با مقام‌های دولتی ایران را دارد و با برخی سیاست‌های دولت آمریکا در زمینه برنامه‌ هسته‌ای ایران و تحریم‌ها مخالف است. با این حال پس از حواشی پیش آمده مشاور پیشین وزارت خارجه آمریکا از صدور ویزا برای پرویز پرستویی، انتقاد کرد و مدعی شد که نباید به وی ویزای آمریکا داده می شد. در نمایش این فیلم علاوه بر پرستویی، گوهر خیراندیش، اسدالله نیک‌نژاد، شهبال شب‌پره و اسفندیار منفردزاده نیز حضور داشتند که همگی هدف کارزارِ شماری از ایرانیان مقیم آمریکا با عنوان شرمسار کردن قرار گرفتند... شماری از این افراد، در میزگرد پایانی فیلم و همین‌طور در بیرون ساختمانی که فیلم نمایش داده شد، از پرویز پرستویی پرسیدند که چرا با وجود فعالیت‌های خیرخواهانه خود، درباره نقض حقوق بشر در ایران و ماجرای آبان ۱۳۹۸ سکوت کرده است... در شبکه‌های اجتماعی شمار زیادی به انتقاد از پرویز پرستویی،‌ بازیگر ایرانی، و گوهر خیراندیش پرداخته‌اند که در کالیفرنیا زندگی می‌کند. در مقابل شماری هم از اقدام مخالفان جمهوری اسلامی در تعقیب و فیلمبرداری از شرکت کنندگان انتقاد کرده‌اند و آن را عملی غیرانسانی خوانده‌اند. اما هنر حاصل گفت وگو و ادامه دهنده و غنابخشنده آن است. گفت‌وگو، مخالف جنگ است، مخالف توهین است، مخالف خرابی و ویرانی است، اما آنجا که گفت وگو به پایان می رسد، جنگ آغاز می شود. فحاشی زبان می‌گشاید. جنگ طلبان، با کلام بیگانه اند و با ظلم و دشنام، همسو. پس، گفت وگو از والاترین هنرهاست. اینجاست که سینما در میانه همه هنرها، زندگی بخش ترین و آشتی آفرین‌ترین هاست. کاش پیام صلح پرستویی و همراهانش، حتی اگر با حواشی سازمان یافته عده ای نیز روبه رو شده بود، این چنین معنا می‌شد...