بوستان و گلستان

فراموشی، واژه‌ای غریب برای زبان شیرین فارسی که روزگاری، از کوچه‌ پس‌کوچه‌های شیراز تا پهنه‌ی خراسان، جاری بود. گویی تاریخ بار دیگر تکرار می‌شود؛ همان زبانی که در هجوم سهمگین اعراب، جان سالم به در برد، امروز در تسخیر واژگان بیگانه، غریبانه به انزوا می‌رود و سعدی، همان سخنوری که زبان مردم کوچه و بازار را به اوج رساند، حالا فهم کلامش نیازمند کلاس درس است! فراز در این گفت‌وگو با «حامد کنی» مترجم، نویسنده و پژوهشگر ادبیات کلاسیک، ضمن بررسی جایگاه سعدی و اهمیت سعدی‌شناسی، به ریشه‌های این غربت و راهی برای احیای شکوه از دست رفته‌ی زبان فارسی می‌پردازد.

حامد کنی: زبان فارسی از معدود زبان‌هایی است که جنسیت زده نیست | سعدی صیقل دهنده زبان است | دور شدن از سعدی باعث شده است که ما امروز در گفت‌وگوهایمان دچار کمبود کلمات شویم، به‌همین دلیل کلمات انگلیسی، فرانسه و ... را وارد و فارسی‌سازی می‌کنیم | نوعی غرب‌زدگی در زبان فارسی به‌وجود آمده است | همه‌چیز ما زبان است و ما جهان را با زبان ادراک می‌کنیم | خبر بد این است که فعلا نمی‌توانیم زبان فارسی را نجات دهیم!