عباس عبدی نوشت: اگر کسی را برای آزادی مقید کنند که درخواست عفو کند، مشکل ایجاد میشود. اگر آن فرد از ابتدا خود را مستحق هیچ مجازاتی نداند و همچنان بر بیگناهی خود اصرار کند، در این صورت اصرار بر نوشتن عفو، فقط برای تخریب شخصیت وی است و این موجب افزایش کینه و نفرت میشود.
عباس عبدی نوشت: این تصور که اتفاقاتی رخ داده که باید مجرمانه تعریف شوند و افراد آن زندان یا اعدام شوند بدون اینکه جنگ مسلحانهای رخ داده باشد، ناشی از همین رویکرد اشتباه است که گمان دارد، مشکل سیاست را با مجازات میتوان حل کرد.
روزنامه هم میهن نوشت: عباس عبدی ، در واکنش به بیانیه خاتمی گفت: اصلاحطلبی بهمعنای گذشته آن، که حضور در انتخابات و کار در داخل سیستم برای بهبود امور است، به بنبست رسیده است. مصداق آن انتخابات ۹۸ بود و این سیاست در انتخاب ۱۴۰۰ بهوضوح اثبات شد.
عباس عبدی نوشت: اگر نگاه آخرالزمانی (به برجام)، یک برداشت شخصی و محدود بود، چندان خطری نداشت، ولی هنگامی که اجرای سیاست خارجی مبتنی بر این نگاه باشد، خطرناک است، زیرا سرنوشت اقتصاد کشور و آینده مردم را گره میزند به برخی توهمات و خیالات و نتیجه همین میشود که شاهد آن هستیم.
عباس عبدی نوشت: آیا باید برای اعتراض و شعار دادن، کسی را محکوم کرد که امروز بخواهیم عفو وی را به عنوان یک اقدام منتآور مطرح کنیم؟ آیا ۴۴ سال پس از انقلابی که برای آزادی بوده باید این اقدامات را محکوم و عفو آن را منت دانست؟
عباس عبدی نوشت: مهمترین میراث انقلاب برای مردم ایران ایجاد اعتماد به نفس بود.این اصلیترین میراث انقلاب بود که اکنون ذوب و تبخیر شده است. از میان رفتن اعتماد به نفسی که میخواست زنده شود به زیان حکومت هم هست و چه بسا در نوبت بعدی به شکل کور و اعتراضات تخریبی خود را نشان دهد.
عباس عبدی نوشت: پذیرش قطعنامه نشانه شجاعت فرماندهی سیاسی جنگ بود. این نمونهای از تصمیمی است که پیش از اتفاقات اخیر باید درباره حجاب و پوشش زنان گرفته میشد، آنگاه متوجه میشدیم که جامعه چه استقبالی از این شجاعت نشان میداد.
عباس عبدی نوشت: چرا اصرار پشت اصرار میشود که یک میلیون شغل وعده داده شده محقق شده است؟ در حالی که اگر رقم ۶۶۰ هزار را با وعده رسمی ۸۵۰/۱ میلیون شغل در آبان سال گذشته مقایسه کنیم، حدود یکسوم است. اعلام آمار نادرست شایسته مقامات نیست و اثرات منفی دارد.
عباس عبدی نوشت: طرح جدیدی را عدهای از نمایندگان در مجلس ارایه کردهاند که خلاصهاش این است. لطفا حرف نزنید. ما در حال کار هستیم! متنی که باید در موزه قانونگذاری ثبت و ضبط شود و به عنوان کارنامه مجلس کنونی در تاریخ خواهد ماند، متنی که حتی ویژگیهای شکلی یک قانون را ندارد، چه رسد به لحاظ محتوا که ضد آزادی است.
عباس عبدی در اعتماد نوشت: هیات مولدسازی، موضوع بسیار عجیبی است و به کلی فاقد اعتبار حقوقی است، هر چند آییننامه آن منتشر شده است، ولی اصل چنین مصوبهای هنوز در روزنامه رسمی دیده نمیشود و چیزی که در این روزنامه نیاید، فاقد وجاهت قانونی است، اگر هم بیاید، باید مستندات قانونی آن روشن باشد.
مثل آن است که کسی در تب میسوزد ولی دماسنج دمای بدن او ۳۷ درجه نشان میدهد. خب طبیعی است که یا دماسنج درست کار نمیکند یا چشم بیننده مشکلی دارد که رقم را به جای ۳۹ و ۴۰، روی ۳۷ میبیند. آمارهای آقای رییسی از این نوع است
عباس عبدی نوشت: من هنوز باور نمیکنم که چرا باید خانم الهه محمدی یا بسیاری دیگر از زنان پیش و پس از این جریان اعتراضی همچنان در زندان باشند؟ چگونه ممکن است با وجود چنین زنانی در زندان و حتی رسیدگیهای قضایی غیرعلنی، بتوان از زنان تاثیرگذار امریکای لاتین یا آفریقا یا آسیای جنوب شرقی برای حضور در ایران دعوت کرد؟ یک لحظه خود را جای خانمهای زندانی بگذارید که دارند از تلویزیون این نشست را میبینند چه احساسی به حکومت و کشور خواهند داشت؟
عباس عبدی نوشت: اگر پروندهها به صورت تصادفی توزیع شود، دلیلی ندارد که احکام صادره میان شعب گوناگون فرق کند. پس اگر مقایسه شود و ببینیم که تفاوت معناداری میان احکام قضات وجود دارد این به منزله آن است که عدالت قضایی در آن شعب یا حداقل میان شعب نادیده گرفته میشود.
عباس عبدی نوشت: دولتی که از حقوقهای ناچیز حتی ۷ میلیون تومان مالیات میگیرد خودرو را بدون هیچ دلیلی به کسانی میفروشد که حتی اگر برای مصرف شخصی هم باشد، دلیلی ندارد که ارزانتر از بازار بخرند. این حد از گشادهدستی در توزیع رانت میان عدهای اندک، از کجا سرچشمه میگیرد؟
عباس عبدی در اعتماد نوشت: اگر قرار بر اعلام تروریست بودن آن باشد، باید پیشتر انجام میشد، نه الان و اگر حالا چنین کردهاند، نشان میدهد که مساله مربوط به چیز دیگری است.